به گزارش همشهری آنلاین، تاریخچه نه‌چندان شناخته‌شده تعامل میان دو غول بزرگ و سرشناس دنیای هنر موضوع نمایشگاهی است که تا آخرین روز ژانویه ۲۰۲۲ در موزه لوور شاخه شهر لانس در شمال فرانسه ادامه دارد. دیمیتری سالمون، نمایشگاه‌گردان این رویداد مهم است و می‌گوید لوور و کارشناسان نقاشان و نقاشی‌های دوران قدیم بسیار نسبت به کارهای مدرن و امروزی پیکاسو انتقاد داشتند.
۴۵۰ اثر از نقاشی تا سرامیک و عکس در موزه به نمایش گذاشته شده تا به رابطه شکراب‌شده میان یکی از مهم‌ترین هنرمندان قرن بیستم و یکی از بزرگ‌ترین موزه‌های دنیا نور بتاباند. دهه اول این رابطه به ویژه بسیار بحرانی بود؛ زمانی که گمان می‌رفت پیکاسو (۱۸۸۱ تا ۱۹۷۳) درگیر دزدیدن دو تندیس ایبریایی بوده است. هر چند در پایان آشکار شد یکی از دوستان نقاش اسپانیایی به نام گیومه آپولینایر تندیس‌های سنگی را از لوور ربوده و هر دو تندیس در این نمایشگاه به تماشا درآمده است.
سال ۱۹۳۷ رابطه میان پیکاسو با لوور دوباره و بحرانی شد و ماجرای خریدن تابلو «طبیعت بیجان با پارچ و نان» توفانی از جدل‌های کلامی در پی داشت. کار چنان بالا گرفت که یکی از اعضای کمیته هنری موزه گفته بود حتی نمی‌خواهد و نمی‌تواند تابلوهای پیکاسو را روی دیوار دستشویی خانه‌اش آویزان کند. پیکاسو که در ۱۹۰۴ در پاریس ساکن شد، چهار سال پیش‌تر در ۱۹۰۰ نخستین بار لوور را دیده و شیفته گنجینه بی‌بدیل آن شده بود.
استاد اسپانیایی آنجا آثار هنری و اشیای عتیقه مصری، یونانی، رومی و آسیایی دیده و به نقاشی نیکولا پوسن و ژان-آگوست-دومینیک انگر علاقه نشان داده بود. تاثیر این نقاشان بر پیکاسو در نمایشگاهی که موزه لوور در شهر لانس برپا کرده، در کمترین فاصله ممکن از هم به نمایش درآمده است.
این رابطه نه‌چندان دوستانه ادامه داشت تا اینکه در ۱۹۷۱ موزه به هنرمند نامدار اسپانیایی ادای دینی منحصر به فرد نشان داد و آثار او را در نمایشگاه استادان قدیمی در گالری بزرگ به نمایش گذاشت. ژرژ پمپیدو، رئیس جمهوری وقت فرانسه هم در بازدید از نمایشگاه آشکارا وعده داد موزه پیکاسو ساخته می‌شود.
موزه پیکاسو که از مشهورترین و محبوب‌ترین موزه‌های پاریس و بزرگ‌ترین موزه مربوط به این استاد بی‌نظیر در جهان است، به تازگی اعلام کرد گنجینه نقاشی‌های پیکاسو را گسترده‌تر می‌کند و هشت تابلو تازه به آن می‌افزاید. این تابلوها را یکی از دختران پابلو پیکاسو برای تسویه بدهی مالیاتی به موزه پیکاسو و دولت فرانسه اهدا کرده است.
