"دیوید آمس" نماینده محافظه‌کار پارلمان بریتانیا دو روز پیش در اثر اصابت ضربات متعدد چاقو در جنوب‌شرق انگلیس جان باخت. این حمله در زمان حضور او در کلیسایی در منطقه "اسکس" در شرق لندن و حین دیدار او با رای دهندگان منطقه انتخابی‌اش روی داد.
به گزارش عصرایران، قتل سِر "دیوید آمس"، نماینده بریتانیا معضل حفظ امنیت سیاستمداران در سراسر جهان را برجسته کرده و این سوال را بر سر زبان‌ها انداخته که چگونه می‌توان نماینده و سیاستمداری باز و در ارتباط مستقیم با مردم بود و از ایمنی شخصی خود حفاظت کرد؟
بی بی سی در گزارشی به وضعیت امنیت قانونگذاران در برخی از کشورهای جهان پرداخته از قوانین برزیل، آمریکا، کنیا، هند و هلند برای حفظ امنیت سیاستمدران و قانونگذاران می‌گوید.
برزیل
"ژائیر (جائر) بولسونارو" رئیس جمهور کنونی برزیل در کارزارهای انتخاباتی سال 2018 در میان جمعیت، چاقو خورد/ عکس: AP
در کشوری وسیع مانند برزیل، حقایق و اتفاقات سیاسی متنوعی وجود دارد.
در مناطق دور افتاده‌ای مانند آمازون، امنیت زیادی برای سیاستمداران وجود ندارد یا سطوح امنیتی بسیار پائین است.
در شرایطی که بازیگران قدرتمند اقتصادی در این کشور به شدت با یکدیگر رقابت دارند، تهدید علیه قانونگذاران و سیاستمداران موضوعی غیر معمول نیست و نگرانی‌های قانونی و معقول امنیتی وجود دارد.
با این وجود تجمعات و مراسم‌های مختلف یک موضوع اجتماعی هستند و سیاستمداران مانند یک شخصیت معمولی در جوامع حاضر می‌شوند.
در جنوب برزیل و در شهرهای بزرگتر "سائوپائولو" و "ریودوژانیرو"، معمولا سیاستمداران در احاطه محافظان دیده می‌شوند. ثروت در این بخش‌های برزیل به شکل عظیم و گسترده وجود دارد و نابرابری ها نیز در همین حد گسترده هستند. سیاستمداران ثروتمندتر که به دنیای شرکت‌های بزرگ جهانی وصل اند، [با پول و قدرت] از خود محافظت می‌کنند.
برزیل از نظر سیاسی به شدت منفک و تقسیم‌شده است. این تفکیک در دوران رهبری "ژائیر (جائر) بولسونارو" رئیس جمهوری کنونی بیشتر از قبل آشکار شد. وی در کارزارهای انتخاباتی سال 2018 برزیل مورد ضربات چاقو قرار گرفت و از این موضوع به عنوان توجیهی برای آزادسازی قوانین مرتبط با اسلحه استفاده کرد.
خبرنگار بی بی سی که در برزیل مستقر است در این باره گفت: در سفر اخیرم به "برزیلیا" (پایتخت برزیل) و کاخ ریاست جمهوری این کشور با سیستم امنیتی نامطمئن و بازی مواجه شدم".
او در این باره گفت اگر من به خیابان "داونینگ" (دفتر کار و محل زندگی نخست وزیر بریتانیا) می‌رفتم، امکان نداشت با یک بررسی کوتاه امنیتی و تا این حد راحت به مقامات برسم.
هلند
تصاویری از نخست وزیر هلند که با دوچرخه به محل کار یا پارلمان می رود، نمادی از یک کشور امن، صلح‌جو و آرام را نشان می‌دهد.
اما آزادی سیاستمداران هلند اخیرا تا حدی محدود شده است. این محدودیت پس از بازداشت یک جوان 22 ساله و مظنون به طرح ترور "مارک روته" نخست وزیر این کشور ایجاد شد.
"مارک روته" نخست وزیر هلند در میان دو سیاستمدار هلندی- آنها داشتن جامعه ای امن و آرام را ترویج می‌کنند/ عکس: EPA
در هفته گذشته یک هلندی دیگر به اتهام نشر پست‌های تهدید‌آمیز علیه 2 سیاستمدار این کشور در فیس‌بوک به دادگاه احضار شد.
"پیم فورتاین" رهبر یکی از احزاب هلند نیز 2 دهه پیش از سوی یک فعال چپ‌گرای حقوق حیوانات ترور شد.
با این حال سیاستمداران و قانونگذاران هلند به صورت حضوری و مستقیم با مردم و رای دهندگان مواجه نمی‌شوند. آنها به ندرت در برنامه و همایش‌های برنامه‌ریزی شده، برنامه‌های تبلیغاتی انتخاباتی، سالن‌های باز و بزرگ حاضر می‌شوند و ارتباط مردمی آنها معمولا موقتی و کوتاه است.
"مارک روته" نخست وزیر هلند اغلب در حال دوچرخه سواری در مسیر جلسات کاری خود دیده می شود/ عکس: GETTY IMAGES
بی بی سی نوشت: تنها چند سیاستمدار منتخب مانند "گریت وایلدرز" به عنوان رهبر یک حزب ضداسلام شناخته می‌شود، محافظ دارد.
اکثر نمایندگان هلند بر این باورند که آنها تنها کار خود را انجام می‌دهد و در معرض خطر چندانی نیستند.
آمریکا
تهدید‌های ناشی از حمل اسلحه، اتفاقات خشن ناشی از آن و همچنین همه‌گیری بیماری کرونا، نحوه ملاقات سیاستمداران با رای‌دهندگان و عموم مردم در آمریکا را تغییر داده است.
در گذشته نیز تعدادی از جمهوری‌خواهان و دموکراتها هدف حملات مختلف قرار گرفتند.
تیراندازی به "استیو اسکالیس" نماینده جمهوری خواه لوئیزیانا مانع حضور او در بازی بیسبال خیریه نشد/ عکس: رویترز
"استیو اسکالیس" نماینده جمهوری خواه لوئیزیانا در ژوئن ۲۰۱۷ به همراه دستیارانش در جریان تمرین بیسبال هدف یک تیراندازی قرار گرفت و مجروح شد. آنها در اطراف واشنگتن مشغول تمرین برای یک بازی بیسبال خیریه بودند.
"گبریل گیفوردز" نماینده دموکرات ایالت "آریزونا" 10 سال پیش هنگام یک دیدار عمومی با مردم در این ایالت هدف حمله یک مرد مسلح قرار گفت و به شدت زخمی شد.
واکنش به چنین اتفاقاتی در آمریکا معمولا حزبی است. برخی از دموکراتها از حضور بیشتر در خیابان‌ها و اماکن باز اجتناب می‌کنند یا با بادیگارد پیش می‌روند. محافظه‌کاران نیز به روال معمول و ملاقات با طرفداران می‌پردازند و در فضاهایی که امکان ترور یا آسیب در آن کم است را برای ملاقات با طرفداران برمی‌گزینند.
به صورت کلی، جمهوری خواهان استفاده قانونی از اسلحه را ترویج می‌کنند و دموکراتها قوانین سخت‌گیرانه‌تری در این باره دارند. با این حال تمامی سیاستمداران بدون توجه به پیشینه سیاسی خود، در حال تلاش برای پیدا کردن راه‌های همزیستی و امنیت بیشتر خود در آمریکا هستند.
این همزیستی بخشی از کار آنها است و سیاستمداران آمریکا از خشونت علیه همکاران داخلی و نمایندگانشان در خارج از این کشور وحشت دارند.
هند
نماینده پارلمان در هند دارای امتیازات زیادی است. مسائل و حفاظت امنیتی یکی از آنها است. اکثر نمایندگان پارلمات حداقل یک افسر امنیتی یا محافظ دارند. اما سطح همه نمایندگان پارلمان یکسان نیستند و با توجه به میزان تهدیدات علیه نمایندگان شرایط احتمالا تغییر می‌کند. وزارت کشور فدرال در هند به صورت مرسوم مسئول حفاظت و امنیت نمایندگان است و سطح امنیتی را با توجه به میزان تهدید علیه آنها بررسی می‌کند.
تصویری از نارندرا مودی نخست وزیر هند در میان بادیگاردهایش/ عکس: رویترز
نیروهای پلیس ایالت‌های هند در حین سفر نمایندگان به حوزه‌های انتخاباتی یا شهرها امنیت بیشتری را فرآهم می‌کنند. این میزان از امنیت نیز با توجه به میزان نفوذ نماینده یا خطراتی که وی را تهدید می‌کند، متفاوت است.
اکثر نمایندگان پارلمان در حوزه انتخابیه خود با حضور نزدیکان و اطرافیان جلساتی را برگزار می کنند که در آن محافظان خصوصی نیز حاضرند.
یکی از افسران پیشین ایالتی در این باره گفت که حفاظت بیشتر و امنیتی شدن نمایندگان یا وزرا برای آنها پرستیج محسوب شده و بر اعتبار آنها می‌افزاید.
وی افزود: در سال‌های اخیر حملاتی به برخی از سیاستمداران انجام شده که در حد یک سیلی زدن یا پرتاب جوهر به سوی آنها بوده است. برای مثال "ارویند کجریوال" سروزیر ایالتی دهلی در حین کارزارهای انتخاباتی از یک مرد سیلی خورد.
در گذشته نیز برخی از سیاستمداران هند مانند "ایندیرا گاندی" و "راجیو گاندی" نخست وزیران سابق این کشور در حملاتی مرگبار جان خود را از دست دادند. "راجیو گاندی" فرزند "ایندیرا" بود.
کنیا
نمایندگان پارلمانی کنیا یک افسر پلیس مسلح به عنوان بادیگارد را در اختیار دارند. اما افرادی که نقش های پررنگ‌تر و رهبری احزاب اقلیت و اکثریت را بر عهده دارند، از سطح امنیتی بیشتری برخوردارند.
رهبران ارشد سیاسی افسران و ماموران امنیتی بیشتری را در اختیار دارند. براساس افشاگری ماه سپتامبر دولت کنیا، معاون رئیس جمهور این کشور 257 افسر امنیتی را برای محافظت از خود، نزدیکان و دارایی هاییش در اختیار داشت. در این میان تعدادی از افسران از مرغداری، هتل و خانه او نیز محافظت می کردند.
سیاستمداران کنیا عمدتا با جمعیت زیادی در تماس هستند و ارتباط دارند. احزاب معمولا از ارتباط با جمعیت زیاد به خود می‌بالند و این ارتباطات را به نمایش می‌گذارند. آنها سرمایه گذاری‌های قابل توجهی در بسیج هوادارن برای شرکت در تجمعات انجام می‌دهند. بسیاری از مقامات کنیا در دوره انتخاباتی یا مواقع دیگر در کلیساها یا مراسم خاکسپاری و یا برنامه‌های رایگان مشابه حاضر می‌شوند و با دعوت از چند رسانه حضور خود در چنین مراسمی را پررنگ می کنند. این مراسم‌ها اغلب بدون اتفاق و حادثه به پایان می‌رسد.
یک مرد مسن در یکی از تجمعات و تظاهرات‌های سیاسی سال 2014 با عصا به "رایلا اودینگا" سیاستمدار اوپوزیسیون آن زمان حمله کرد.
سه نماینده پارلمانی کنیا در حوادثی جداگانه بین سال‌های 2008 تا 2015 کشته شدند. هیچ کدام از آنها در میان جمعیت کشته نشدند.
معمولان محافظان و افسران امنیتی نمایندگان و قانونگذاران را از حامیان آنها که خواستار کمک هستند، دور می‌کنند. برخی اوقات این افسران امنیتی مجبور می‌شوند تا رهبران را از جمعیت عصبانی، سنگ انداز و در حال توهین دور کنند. تنش‌ها معمولا در طول مبارزات انتخاباتی کنیا افزایش می‌یابد.
