به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمت‌هایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند. ما نیز با هدف آشنایی بیشتر با آیات الهی، هر روز به چند آیه از کلام الله با استناد به تفاسیر معتبر مفسران قرآن کریم می‌پردازیم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْهَا وَهُمْ مِنْ فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ آمِنُونَ
کسانی که (در قیامت) کار نیکو آورند پاداش بهتر از آن یابند و در آن روز از هول و هراس ایمن باشند.
فایل صوتی تلاوت آیه ۸۹ سوره نمل
ابوایّوب‌خزّاز گوید: شنیدم که امام صادق (ع) فرمودند: «وقتی آیه: «مَنْ جاءَ بِالحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها»؛ نازل شد، رسول خدا (ص) فرمودند: بار خدایا بر من افزون فرما». و، چون خداوند آیه: «هرکس کار نیکی بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد.» (انعام/۱۶۰) را نازل کرد، پیامبر (ع) فرمودند: «خدایا بر من افزون فرما». پس خداوند متعال آیه: کیست که به خدا «قرض الحسنه‌ای» دهد، [و از اموالی که خدا به او بخشیده، انفاق کند]، تا آن را برای او، چندین برابر کند؟ (بقره/۲۴۵) را نازل گردانید. آنگاه رسول خدا (ص) دانست که کثرت و زیادی از جانب خداوند متعال به شمارش نیاید و به پایان نمی‌رسد».
بیشتر بخوانید
لذّت ها، طغیان‌ها و تندروی‌هایی که در اثر گناه در دنیا پیدا می‌شود در قیامت با سوختن در آتش به ذلّت و خواری تبدیل خواهد شد. یکی از برکات قرآن آن است که راه را برای رشد و سعادت همگان باز کرده و فرموده است:
هر کس کار نیکی انجام دهد، پاداشی بهتر از آن به او عطا می‌شود؛ بدون این که سنّ و نژاد و جنسیّت در کار باشد. نیکی را نیز مطلق بیان کرده «الحسنه» تا تمام نیکی‌ها را شامل شود، قبول رهبری حقّ، راه حقّ، کلام حقّ، شغل حقّ، انتخاب حقّ؛ که در روایات به بعضی از این نمونه‌ها اشاره شده است، لکن هر کار نیکی از هر کسی که باشد، اگر با ریا، غرور، عجب و گناه از بین نرود و سالم به مقصد برسد، پاداش مضاعف دارد. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ»
۱- علم خداوند به کار‌های نیک ما عامل تشویق به انجام نیکی‌ها است. «إِنَّهُ خَبِیرٌ بِما تَفْعَلُونَ مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ»
۲- مهم‌تر از انجام کار نیک در دنیا، بردن آن به صحنه قیامت است. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها»
۳- آینده در گرو اعمال ماست. «مَنْ جاءَ ... فَلَهُ» (هر عملی عکس العملی دارد).
۴- نیکی‌ها را قبل از منکرات مطرح کنیم. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ»، سپس «مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَهِ»
۵-برای رشد خوبی ها، تشویق خوبان ضروری است. «مَنْ جاءَ - فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها»
۶- تشویق و تهدید، در کنار هم موثرند. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ - مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَهِ»
۷- پاداش‌های الهی برتر از کار ماست. پاداش بعضی کار‌ها دو برابر است، الضِّعْفِ»؛ بعضی چند برابر «أَضْعافاً» بعضی ده برابر «فَلَهُ عَشْرُ» تا هفتصد برابر و بیشتر، که «خَیْرٌ مِنْها» همه آن‌ها را شامل می‌شود.
۸-نیکوکاری، عامل نجات در قیامت است. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ - مِنْ فَزَعٍ یَوْمَئِذٍ آمِنُونَ»
۹- بهتر بودن پاداش‌های الهی مطلق است، هم از نظر زمانی ابدی است و هم از نظر مقدار، چند برابر عمل ماست. «خَیْرٌ مِنْها»
انتهای پیام/
