دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان اظهار داشت: در حال حاضر شاهد تعیین کف عرضه هایی از سوی وزارت صمت و ابلاغ آن به بورس کالا هستیم درحالی که به عقیده بنده باید بر روی این کف عرضه ها با توجه به شرایط اقلیمی و فاصله کارخانجات تا مقاصد مصرف تجدیدنظرهایی صورت گیرد.
شیخان در این باره توضیح داد: باید راهکاری اندیشیده شود که محصول از مناطق پر تولید به مناطق پر مصرف سیمان حرکت داده شود. لذا باید تمهیداتی در نظر گرفته شود تا تمامی کارخانجات امکان فروش داشته و در مقابل همه مصرف کنندگان سیمان امکان دسترسی به کالای مورد نظر خود را با قیمت های معقول و منطقی داشته باشند.
به گفته شیخان تنها ۴، ۵ ماه از اصلاح روند های بازار سیمان از مسیر بورس کالا به عنوان یک صنعت ۸۸ ساله می گذرد که در زمینه اتخاذ بهترین شیوه برای معاملات و حمایت از تولید، تعامل مناسبی میان وزارت صمت، بورس کالا و فعالان این صنعت برقرار شد.
وی ادامه داد: عقیده ما این است که در بحث قیمت پایه نیز باید تجدیدنظری صورت گیرد چراکه اگر قرار است سیمان از قیمت گذاری دستوری خارج شود باید قیمت پایه نیز اصلاح شود. ثابت ماندن قیمت های پایه به معنای تداوم حالت دستوری است. به عبارت دیگر با توجه به شرایط و قیمت های تمام شده، قیمت پایه هم باید مورد بازنگری قرار گیرد.
شیخان تاکید کرد: اکنون شاهد هستیم که نسبت به ۳ ماه پیش عوامل تشکیل دهنده قیمت تمام شده شرکت های سیمانی بالای ۴۰ تا ۵۰ درصد بالا رفته است و این موضوع توان رقابت را از سیمانی ها می گیرد.
وی ضمن اشاره به قطعی برق در برهه ای از سال گفت: به نظر می رسد به واسطه تامین نیاز مصارف خانگی به زودی گاز کارخانجات دچار مشکل شود و آن زمان قطعا نوسان قیمت خواهیم داشت. از این رو انتظار می رود برای بازگرداندن آرامش به بازار شاید نیاز باشد قیمت های پایه با توجه به افزایش سرسام آور هزینه ها تغییر کند.
دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: با توجه به ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده و هزینه های حمل که زمزمه های گرانی آن شنیده می شود و همینطور سود عاملین توزیع، هر کیسه سیمان که درب کارخانه حدود ۲۵ هزار تومان در بورس قیمت می خورد، حدود ۳۵ تا ۴۰ هزار تومان به دست مصرف کننده می رسد که رقمی منطقی بوده و این قیمت به مراتب پایین تر از نرخ های قبل از ورود سیمان به بورس کالاست.
شیخان اظهار داشت: هزینه های حمل بخش قابل توجهی از هزینه های سیمان را به خود اختصاص داده و بعضا در هر کیسه سیمان هزینه حمل ممکن است به ۸ تا ۱۰ هزار تومان برسد.
به گفته دبیر انجمن صنفی صنعت سیمان، لازمه تعادل بازار سیمان، تامین سوخت و برق پایدار است در غیر این صورت قیمت ها ممکن است به نرخ های زمان قطعی برق برسد که در این صورت، مصرف کننده دچار مشکل خواهد شد.
وی اظهار کرد: زمانی می توان سیمان را به وفور و از طریق عرضه در بورس به دست مصرف کننده رساند که تامین سوخت و برق کارخانجات پایدار باشد.
شیخان در پاسخ به این سوال که سیمان پس از چند سال در مسیر اصلاح بازار قرار گرفته است؟ گفت: سیمان با قدمت ۸۸ سال یعنی از زمان تاسیس نخستین کارخانه در کشور در سال ۱۳۱۲ تا قبل از عرضه در بورس کالا به روش های سنتی فروش رفته است. این محصول در بین سال های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵ به جهت تولید پایین تر، بازار سیاه داشت اما به مرور و با تولید انبوه و ظرفیت سازی های صورت گرفته، ظرفیت تولید آن به ۸۸ میلیون تن رسید درحالی که در بهترین شرایط نیاز کشور بیشتر از ۶۳ میلیون تن نبود لذا سیمان اکنون در شرایط نرمالی قرار دارد؛ البته تاکید می کنم که این موضوع منوط به تامین برق و سوخت پایدار است.
وی ادامه داد: بنابراین سیمان با ورود به بورس کالا در مسیر اصلاح بازار قرار گرفت و اگر مشکلات کوچکی که برای اصلاح بازار به آن اشاره می شود را رفع کنیم درمجموع روش بسیار خوبی برای رشد انگیزه تولید در پیش گرفته شده است.
شیخان در خاتمه نیز به بحث صادرات سیمان از مسیر بورس کالا اشاره ای داشت و گفت: در سنوات گذشته قرار بود به صورت پایلوت ابتدا صادرات سیمان از طریق بورس کالا صورت گیرد و سپس عرضه در رینگ داخلی پیگیری شود اما این مسئله برعکس شد و در ابتدا عرضه های داخلی انجام گرفت.
او گفت: از ابتدای سال آینده با آرامش بازار و تامین پایدار سوخت و برق، صادرات سیمان از رینگ بین المللی بورس پیگیری خواهد شد چراکه در فروش های صادراتی تعهد تامین الزامی است و درصورت عدم تعهد زیان های هنگفتی متوجه شرکت های سیمانی خواهد بود. به عقیده من عرضه از رینگ صادراتی بورس کالا راهکار خوبی برای صنعت سیمان است.
