به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، اختلالات و بیماری‌های روانی انواع مختلفی دارند که بعضی از آن‌ها در جامعه شایع‌تر بوده و فراوانی بیشتری دارند. از جمله بیماری‌های روانی شایع می‌توان به افسردگی و اختلالات اضطرابی اشاره کرد که در هر دو جنس زن و مرد مشاهده می‌شود و بیشترین درصد مراجعه به روانشناس و کلینیک‌ها را به خود اختصاص داده‌اند. افرادی که در یک جامعه زندگی می‌کنند به دلایل مختلف مانند ژنتیک، تاثیر محیط و عوامل خانوادگی ممکن است مبتلا به بیماری‌های روانی شوند.
در این گزارش به شما اختلاتی را معرفی می‌کنیم که ممکن است نام آنان راقبلا نشنیده باشید.
این بیماری به عنوان سندروم روانی نادری شناخته می‌شود که در آن بیمار معتقد است که می‌تواند به حیوان تبدیل شود یا قبلاً به حیوان تبدیل شده است. افراد مبتلا به این بیماری اغلب مانند حیوانات رفتار می‌کنند و اغلب سعی می‌کنند در اطراف حیوانات وحشی مانند باغ وحش و جنگل‌ها باشند.
این سندروم باعث ایجاد تحریف در درک می‌شود، جایی که بیمار همه چیز را در اطراف خود در اندازه‌ها و ابعادی متفاوت از آنچه در واقع است (بزرگتر یا کوچکتر) می‌بیند، که ممکن است برای مبتلایان به این بیماری گیج کننده باشد.
نام این سندروم از رمان معروف لوئیس کارول «آلیس در سرزمین عجایب» گرفته شده است، به دلیل این که علائم این بیماری روانی مشابه آنچه در این رمان برای، آلیس اتفاق می‌افتد، است، زیرا او شاهد تغییر اندازه و چیز‌های اطراف خود است.
کسانی که مبتلا به سندروم دست بیگانه هستند، کنترل دست یا اندامی خود را از دست می‌دهند و بنابراین با آن‌ها احساس بیگانگی می‌کنند. این بیماری بیشتر در بیماران آلزایمر مشاهده می‌شود و همچنین گاهی اوقات در نتیجه جراحی مغز ایجاد می‌شود.
این وضعیت به تمایل شدید برای قطع عضو بدن یا احساس ناراحتی در مورد سلامت جسمانی فرد اشاره دارد. اعتقاد بر این است که مربوط به آسیب به لوب آهیانه راست مغز است، اما پزشکان هنوز علت قطعی سندروم را پیدا نکرده اند.
افراد مبتلا به پانتروپیا گمان می‌کنند که گاو هستند و اغلب مانند این حیوانات عمل می‌کنند و روی چمن‌ها چهار دست و پا راه می‌روند و از تغذیه می‌کنند. محققان پزشکی می‌گویند که این بیماری ناشی از اختلالی است که در خواب شروع می‌شود و در بیداری ادامه می‌یابد و در برخی موارد می‌تواند توسط هیپنوتراپی ایجاد شود.
توهم اولیه فرد در این بیماری این است که یکی از اعضای خانواده یا دوستانش با یکی از اشخاص بیگانه که از نظر ظاهر و رفتار شبیه آنهاست، جایگزین شده است. این یک بیماری نادر است و معمولاً پس از آسیب مغزی و در بیماران مبتلا به زوال عقل، اسکیزوفرنی یا صرع مشاهده می‌شود.
این اختلال نادر باعث می‌شود بیماران باور کنند که مرده اند، و وجود ندارند، یا ممکن است احساس کنند بدنشان در حال تجزیه است یا تمام اعضای داخلی خود را از دست داده اند. این سندروم برای اولین بار در سال ۱۸۸۰ توسط عصب شناس ژول کوتارد کشف شد و تصور می‌شود که بسیار نادر است.
سندروم دیوژن، یا سندروم شلختگی یک اختلال شخصیتی است که موجب خود غفلتی مفرط، شلختگی خانگی، جامعه‌گریزی، بی‌تفاوتی، انباشتن ناخواسته زباله و حیوانات به همراه عدم شرمندگی می‌شود.
این بیماری اغلب با یک شکست فیزیکی، عصبی یا روانی همراه با زوال عقل همراه است.
این اختلال به عنوان اختلال شخصیت چندگانه نیز شناخته می‌شود و بیماران اغلب بین دو یا سه شخصیت متفاوت جابجا می‌شوند. به همین دلیل، این بیماران اغلب در بخش روانپزشکی زندگی می‌کنند یا توسط متخصصان پزشکی تحت نظر هستند.
افراد مبتلا به این سندروم پس از مشاهده آثار هنری با تپش قلب، احساس اضطراب، گیجی، غش و توهم مواجه می‌شوند. کارشناسان می‌گویند نام او از نام نویسنده فرانسوی قرن ۱۹ ماری هنری بل، معروف به نام مستعار استاندال، الهام گرفته شده است که پس از سفر به فلورانس در سال ۱۸۱۷ تجربه خود را به تفصیل شرح داد.
افراد مبتلا به این بیماری اغلب بر این باورند که مکان‌ها تکرار می‌شوند، بنابراین فکر می‌کنند همزمان در دو مکان قرار دارند.
یک اختلال روانی زودگذر است که گریبان برخی از افرادی که در حال دیدار از پاریس هستند را می‌گیرد. این سندروم با برخی علائم روانی همچون هذیان گویی شدید، توهم، احساس آزار و اذیت (احساس مورد خشم و غضب دیگران بودن)، خوددگربینی، اظطراب و برخی علایم جسمانی همچون گیجی، افزایش ضربان قلب و تعریق مشاهده می‌شود.
این وضعیت باعث تمایل به خوردن چیز‌های غیرقابل خوردن و پرخوری می‌شود. همچنین با از دست دادن حافظه مشخص می‌شود و گاهی اوقات می‌تواند باعث جذب فرد به چیز‌های غیر معمول یا نامناسب شود. تشخیص آن دشوار است و متخصصان معتقدند که این آسیب ناشی از آسیب شدید به لوب گیجگاهی مغز است.
افراد مبتلا به این اختلال با نشان دادن عمدی، تظاهر یا اغراق در علائم آن به منظور ایفای نقش بیمار بدون انگیزه‌ای برای ادعای بیماری، وسواس تظاهر به بیماری را دارند.
