در دنیای امروز که آسیبهای اجتماعی مثل اعتیاد خطرات جبران ناپذیری به یک جامعه و جوانان آن وارد میکند، ورزش میتواند سالمترین تفریح و نشاط و به نوعی تضمینکننده سلامت یک جامعه باشد. البته به شرطی که امکانات اولیه برای ورزش نیز در اختیار همگان قرار گیرد.
به گزارش ایسنا، مجموعه ورزشی ۱۶ هکتاری در یکی از مناطق قدیمی و پراستعداد اهواز واقع شده است؛ طرحی که میلیاردها تومان برای توسعه ورزش، شناخت استعداد و افزایش سرانه ورزشی در آن هزینه شده، سالها است که علیرغم وعدههای مسئولان مورد بیمهری قرار گرفته و رو به نابودی است، آن هم در حالیکه این ظرفیت میتوانست به یکی از بهترین مجموعه ورزشیهای کشور تبدیل شود.
نبود امکانات اولیه در این مجموعه از جمله سرویس بهداشتی، روشنایی مناسب، عدم تامین امنیت، وجود ضایعات و نخالههای ساختمانی و چمن مصنوعی به بُتن نشسته، باعث شده حالا ۱۶ هکتاری، به مجموعه ناامن برای ورزش تبدیل شود.
از جمله مواردی که باعث شده، ۱۶ هکتاری اهواز در نگاه اول شباهت چندانی به یک مجموعه ورزشی نداشته باشد، عدم نظافت و مملو از خار و خاشاکِ آن است. مجموعهای که حداقل میشد، طی این سالهات برای زیباسازی آن در تعامل با شهرداری فکری اساسی کرد تا آن کودک، جوان یا فرد میانسالی که برای ورزش همگانی در مجموعه حاضر میشود، حداقل ریههایش پُر از خاک نشود و سالم بماند!
نکته قابل تاملتر نیز به وعده مسئولان برای بهسازی مجموعه ورزشی ۱۶ هکتاری، در تاریخ ۲۰ فروردین ماه ۱۴۰۰ بر می گردد؛ روزی که مجتبی یوسفی و سیدکریم حسینی، نمایندگان مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی از این ورزشگاه بازدید کردند و در جریان آخرین وضعیت این ورزشگاه که ساماندهی آن از مطالبات مردم اهواز است، قرار گرفتند. در این بازدید مقرر شد، امنیت ورزشگاه، روشنایی زمین فوتبال، ساخت رینگ پیاده روی خانوادگی و احداث پارک خانواده، در اولویت بازسازی این ورزشگاه قرار بگیرد تا در کوتاه ترین زمان ممکن مردم بتوانند در شرایط ایده آل در این ورزشگاه اقدام به انجام فعالیت ورزشی کنند. حتی مقرر شد، هزینه روشنایی زمین فوتبال، ساخت رینگ پیاده روی خانوادگی و احداث پارک خانواده ورزشگاه با مشارکت اداره کل ورزش استان و نمایندگان اهواز (یوسفی و حسینی) تامین شود اما با گذشت چندین ماه، وضعیت ورزشگاه نشان میدهد، شاید به جز اقدامات جزیی، هنوز به قول معروف آجری به آجرهای مجموعه اضافه نشده و هیچ اقدام اساسی انجام نشده است تا همچنان مردم آن منطقه چشم انتظار داشتن یک مجموعه ورزشی مناسب باشند.
در این مجموعه ورزشی، پیست دوچرخه سواری اهواز نیز قرار دارد که نیازمند به بازسازی و رسیدگی بیشتر برای رسیدن به شرایط ایدهآل است تا حداقل این پیست از دست نرود. حتی سالها است که ساخت سالن ۴ هزار و ۵۰۰ نفری این ورزشگاه در دستور کار قرار دارد اما با گذشت ۱۱ سال، نیمهتمام رها شده است و تیرآهنهای آن نیز مورد سرقت قرار گرفتهاند.
این جا تاریک و ناامن است
الهام یکی از علاقهمندان به ورزش که بیشتر مواقع برای پیادهروی به این مجموعه ورزشی میآید به ایسنا، گفت"این مجموعه روشنایی ندارد و از ساعت ۱۸ به بعد نیز تاریکِ تاریک و ناامن است. تنها کاری که در این مجموعه انجام دادهاند، این بوده که نردههای سالن ۴ هزار نفری که سالها است، میخواهند آن را بسازند، رنگ زدهاند"
درآمدزایی خوبِ مسئولان از ۱۶ هکتاری
طالبی پیشکسوت فوتبال نیز گفت"زمین چمن مصنوعی که پیشکسوتان در آن تمرین میکنند، اصلا شرایط خوبی ندارد. خیلی پیگیری کردیم ولی به جوابی نرسیدهایم. مسئولان درآمدزاییشان از این مجموعه خوب است، هر چند که اگر با آنها حرف بزنید، میگویند که حتی پول آب و برق مجموعه را هم در نمیآورند. حتی شنیدهایم در انبار ادارهکل ورزش و جوانان خوزستان، چندین رُول چمن مصنوعی است اما چون نفوذ نداریم، به زمین چمن ما رسیدگی نمیشود."
تمام نردهها را دزیدند
حمیدی مربی فوتبال زمین خاکی در این مجموعه ورزشی، عنوان کرد"مسئولان فقط میآیند و میروند، قول میدهند و عمل نمیکنند. یک عده نگهبان برای این مجموعه گذاشتهاند که مسوولیتپذیر نیستند. دور این زمین خاکی نیز نرده و حصارکشی بود اما تمام آهنها و نردهها به سرقت رفتند. شبها با جرثقیل میآمدند و تیرآهنهای سالن ۴ هزار نفری را میدزدیدند، حتی یک بار آنها را دستگیر کردیم و تحویل کلانتری دادیم. زمینخوارها اکنون دنبال همین زمین خاکی هستند که با چوب و چماق آن را نگه داشتهام.
وی افزود: حتی از شیراز برای این مجموعه ورزشی نگهبان آوردهاند، میخواهم بدانم اهواز نگهبان ندارد؟ زبالهها را در کنار همین زمین خالی میکنند و مدیران ما همگی خواب هستند."
ما فقط در شعار موفق هستیم
اسماعیل زنگنه بازیکن سابق فوتبال خوزستان با گلهمندی بسیار نسبت به بیتوجهی مسئولان به تنها زمین چمن مصنوعی مجموعه ورزشی ۱۶ هکتاری، گفت: "بعد از ۵۰ سال فوتبال بازی کردن، این حق ما نیست که در چنین زمینی بازی کنیم. این زمین تنها امید پیشکسوتان است. ما فقط در شعار موفق هستیم. این زمین که چمناش از بین رفته، سُر شده است و چند نفر از پیشکسوتان در حین بازی مصدوم شدهاند."
وی بیان کرد: این زمین حتی رایگان در اختیار پیشکسوتان نیست و متاسفانه به مردم توجه نمیشود. حتی نامه مکتوب هم به استاندار سابق برای رسیدگی به این زمین چمن دادیم اما مدیران ورزش استان توجهی نکردند. مسئولان بخواهند رسیدگی کنند، برایشان کاری ندارد. چنین امکانات ضعیفی، توهین به علاقهمندان به ورزش است.
زمین چمن مصنوعی به بتُن رسیده
یکی دیگر از پیشکسوتان که اتفاقا از جانبازان هشت سال دفاع مقدس نیز بود، گفت: "منِ جانباز اگر در این زمین چمن مصنوعی که به بُتن رسیده است، به زمین بخورم، چه بلایی سرم میآید؟ حتی خواستیم خودمان اقدام به تهیه روشنایی و ترمیم زمین کنیم که نماینده ادارهکل ورزش و جوانان به ما اجازه نداد. ترمیم زمین چمن خیلی راحت است و در حالی که ادعای داشتن بودجه میکنند، کاری برای این زمین انجام نمیدهند."
دستگاههای نظارتی ورود کنند
یک علاقهمند به ورزش نیز عنوان کرد"سالها است که این مجموعه رها شده است و ظاهر آن گویای همه چیز است. اگر کاری نمیکنند حداقل به فکر زیباسازی مکان باشند. پس نقش شهرداریها چیست؟ مسئولان همیشه میگویند در اسرع وقت مشکلات این ورزشگاه برطرف میشود. اسرع وقت از نظر آنها چه زمانی است؟ آیا تامین روشنایی این مجموعه اینقدر سخت است؟ تاکنون مدیران ورزشی در حل مشکلات ورزش استان ناتوان نشان داده اند اما از دستگاه های نظارتی و قضایی انتظار داریم به حل این مشکلات ورود کنند."
بازسازی ۱۶ هکتاری در چند فاز آغاز شده است
امین دارابی معاون فنی عمرانی ادارهکل ورزش و جوانان خوزستان نیز درباره آخرین وضعیت رسیدگی به این مجموعه ورزشی به ایسنا، گفت: "بازسازی و بهسازی مجموعه ورزشی ۱۶هکتاری در چند فاز آغاز شده است که اهم آن اجرای جاده سلامت و اجرای زمین چمن مصنوعی با ابعاد استاندارد و برج های روشنایی و تکمیل جایگاه تماشاچیان است با اعتباری بالغ بر ۱۰میلیارد تومان است. در ضلع شمال شرق مجموعه نیز طرح توسعه زمینهای تنیس در قالب ماده ۲۷ قانون الحایی ۲ (واگذاری به سرمایه گذار بخش خصوصی) در مرحله مطالعات و فراخوان است.
به گزارش ایسنا، علی رغم اینکه بارها مسئولان خوزستانی عنوان کردهاند که از نظر بودجه اختصاص یافته به پروژههای ورزشی خوزستان، استان در وضعیت خوبی قرار دارد اما جای سوال است که چرا در این سالها وضعیت چنین مجموعه ورزشی به عنوان یکی از ظرفیتهای بالفعل خوزستان به این صورت بوده و ردیف بودجه مشخصی برای مجموعههای ورزشی استان از جمله ورزشگاه غدیر و مجموعه ورزشی ۱۶ هکتاری اهواز در نظر گرفته نشده است. اگر چه گفته می شود که خیلی از پروژههای نیمه تمام در مسیر خوبی برای اتمام کار قرار گرفتند اما در خوزستان باوجود ظرفیتهای فراوان برای توسعه ورزش، هنوز جای کار بسیاری وجود دارد تا عقبماندگیها هرچه سریعتر جبران شوند.
حالا بازهم ۱۶ هکتاری اهواز و تمام علاقهمندان به ورزش، منتظر تحقق مسئولان میمانند تا شاید روزی با خیال راحت، با داشتن تمام امکانات و در امنیت برای سلامتی ورزش کنند. این انتظار شاید همین روزها و شاید سالهای دیگر محقق شود. حالا این ۱۶ هکتاری و این کرَم مسئولان خوزستانی...
گزارش از پریسا زنگنه منش – ایسنا خوزستان
انتهای پیام