آزاده اولیایی روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا در خصوص علل بازگشت برخی بیماران اعتیاد به مصرف دوباره اظهار داشت: براساس برخی تحقیقات علوم پزشکی، تقریبا ۸۰ درصد معتادان بازگشت به اعتیاد را تجربه می‌کنند.
وی افزود: موادمخدر و اعتیاد با توجه ماهیت درونی با عودکنندگی (بازگشت‌پذیری) همراه است و بر این اساس گاه روند معالجه و درمان بیمار نیز با لغزش روبه‌رو خواهد شد.
اولیایی ادامه داد: برخی بیماران اعتیاد(۲۰ درصد) اما که به بهبودی پایدار دست می‌یابند، علاوه بر مداخلات دارویی، مداخلات غیردارویی همچون جلسات مشاوره فردی، گروه درمانی، خانواده و آموزش خانواده را نیز دنبال می‌کنند.
کارشناس پیشگیری از اعتیاد سازمان بهزیستی تصریح کرد: مداخلات غیردارویی نیز باید با تعامل مددکاران اجتماعی همراه و روند آمد باشد و با جلسات درمانی وپایبندی بیمار به مدخلات غیردارویی پیگیری شود.
اولیایی ادامه داد: یکی از معضلات درمان اعتیاد عدم دستیابی به درمان کامل است. در واقع، در روند معالجه و درمان اعتیاد، واژه بهبودی پایدار به عنوان درمان قطعی به کار برده می‌شود.
وی اضافه کرد: درمان این بیماری (اعتیاد) همچون فشار خون و دیابت مستلزم تداوم معالجه است. با گذشت زمان به تدریج داروها قطع می‌شود، اما فرآیند درمان مدت‌ها و گاه تا پایان عمر بیمار ادامه خواهد یافت.
بهبودی پایدار بیماران اعتیاد نیازمند انگیزه پایدار است
اولیایی اظهار داشت: به عبارت دیگر، عدم بازگشت بیماران اعتیاد به مصرف دوباره نیازمند مصرف دارو (زیر نظر پزشکان) همراه با ارتباط موثر با روانشناسان و مشاوران این حوزه است. همچنین بیمار (معتاد) به منظور دستیابی به بهبودی پایدار نیازمند انگیزه و اراده پایدار است.
این درمانگر حوزه اعتیاد با بیان این که این انگیزه و اراده بیمار را به یک مرکز درمانی معتبر (که متمرکز بر مداخلات غیردارویی باشد) متصل خواهد کرد، افزود: بیماران اعتیاد باید حداقل یک روز در هفته به مدت ۶ ماه ارتباط با درمانگران را حفظ کنند.
به گفته وی، این الگو می‌تواند از مصرف دوباره موادمخدر و بازگشت به اعتیاد پیشگیری و رضایت نسبی درمانگر ومانا بودن درمان را فراهم آورد.
به گزارش ایرنا، اسکندر مومنی، دبیرکل ستاد مبارزه با موادمخدر نیز ۲۵ آذرماه در این باره گفته بود: پایداری ترک اعتیاد در کشور پایین و۸۰ درصد معتادان به مصرف دوباره بازمی گردند که این مساله ناشی از نقص تکنیک‌های درمانی در جامعه است.
