به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ یکی از زیرمجموعه‌های سازمان سینمایی و بالاتر از آن یکی از نهادهای فرهنگی مهم کشور در سالهای بعد از انقلاب بنیاد سینمایی فارابی بوده است و این سازمان از زمان تاسیس در سال 62 نقش پررنگی در تولیدات فیلم‌های سینمایی مختلف داشته و به نوعی بازوی تولیدی دولت‌ها در حوزه سینما بوده است.
ساختار بنیاد سینمایی فارابی به ترتیب از هیات امنا، هیات‌عامل و معاونت‌های مختلف تشکیل می‌شود و همیشه در این ساختار هیات امنا بالاترین بخش بوده‌است که سیاست‌های کلی این بنیاد را طراحی می‌کرده و بعد بر اساس آن سیاست‌ها ، استراتژی تعیین و برنامه‌های اجرایی مصوب می‌شده است.
از این رو همیشه برای دولتمردان انتخاب اعضایی قدرتمند که هم با اهمیت بنیاد سینمایی فارابی آشنا باشند و هم قدرت تصمیم‌گیری برای کمک به رشد سینمای ایران را داشته باشند، بسیار مهم بوده است و سینماگران و علاقمندان سینما نیز بعد از انتخاب هر دولتی یکی از اولین سوالاتشان نحوه انتخاب هیات امنا و به دنبال آن هیات مدیره و مدیرعامل بوده است.
هرچند در سالهای گذشته شخصیت‌های فرهنگی هنری خوبی به عنوان هیات امنا در این بنیاد حضور داشتند اما باید بپذیریم که جای افراد توانمند که در بدنه دولت حضور قدرتمندی دارند همیشه خالی بوده است. خوشبختانه در دولت جدید و در یک انتخاب درست این خلاء برطرف شده است و دو طیف مدیران اقتصادی و برنامه ریز و مدیران فرهنگی و کارشناسان هنری درکنار یکدیگر برای اولین بار قرار گرفته اند.
حسن خجسته چهره خوشنام و شناخته شده فرهنگی که سوابق او در مدیریت صدا و سیما کاملا روشن است درکنار علی عسگری معاون ستاد اجرایی فرمان امام و علیرضا مختارپور دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، میثم نیلی مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید محسن مهاجرانی معاون پیشین صدا و سیما و محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی به عنوان بال فرهنگی این هیات امنا شناخته می‌شوند و مسعود میرکاظمی رئیس سازمان برنامه و بودجه، جواد اوجی وزیر نفت، سعید محمد دبیر شورای عالی مناطق آزاد نیز به عنوان بال اقتصادی حضور دارند.
این انتخاب‌ها در شرایطی که کلیت جامعه و به تبع آن سینما از مشکلات اقتصادی و کمبود نقدینگی رنج می‌برد می‌توان این نوید را بدهد که با یک مدیریت درست از سویی بودجه لازم برای تولید فیلم‌های سینمایی در سال پیش رو فراهم شود و هم اینکه علاوه بر تامین بودجه و با توجه به نقشی که هر کدام از این اعضاء در سازمان‌ها و وزارتخانه‌های خود دارند شرایطی ایجاد شود تا سینماگران بتوانند از امکانات و پتانسیل‌های مغفول مانده دستگاه‌های مختلف برای تولید فیلم‌های خود استفاده کند و ما شاهد تولید آثار متفاوتی باشیم.
اما در کنار این نگاه اقتصادی نباید همچنان از تخصص‌گرایی در بنیاد سینمایی فارابی غافل شد و لازم است متخصصان سینما در کنار این افراد نسبت به روند محتوایی آثار اعمال نظر کنند تا در نهایت آثار قابل دفاعی تولید و حمایت شوند. فقدان تخصص‌گرایی در تصمیم‌سازی‌ها می‌تواند با وجود تزریق پول محتوای آثار تولیدی را به بیراهه برده و بعد از چند سال کارنامه‌ای غیرقابل دفاع از فارابی به جا بگذارد.
امید که این انتخاب سرآغاز تغییری بزرگ در عملکرد فارابی نسبت به سالهای گذشته باشد.
انتهای پیام/
