به گزارش مشرق، استارتاپ بریتانیایی فرینگ (Fering) در حال آماده‌سازی خودروهای برقی برای کاوشگران بین قاره‌ای است. به گزارش نیواطلس، اولین محصول این شرکت پایونیر (Pioneer) خواهد بود که می‌تواند با توجه به طراحی منحصربه‌فرد خود، تقریبا به هر نقطه‌ای با سخت‌ترین شرایط سفر کند.وانت‌های برقی مانند تسلا سایبرتراک ممکن است برای سفرهای معمولی افراد کاملاً گزینه‌ی خوب باشند؛ اما برای انواع کارهای دشوار که پایونیر می‌خواهد به‌عنوان جایگزینی کم آلایندگی برای کاوشگران، ماجراجویان و تیم‌های خدمات اضطراری انجام بدهد، طراحی نشده‌اند.
برای شروع بد نیست بدانید باتری‌های لیتیوم-یون موجود در اکثر خودروهای الکتریکی نمی‌توانند دمای بسیار بالا را تحمل کنند؛ بنابراین خودروی برقی فرینگ در عوض از یک باتری لیتیوم-تیتانات-اکسید (LTO) بهره می‌برد. این نوع باتری‌ها مزایا و معایبی دارند. آن‌ها به دلیل چرخه‌های عمر بسیار طولانی شهرت دارند، می‌توانند به‌سرعت شارژ شوند و در دمای بین ۴۰- تا ۶۰ درجه سانتی‌گراد (۴۰- درجه فارنهایت تا ۱۶۰- درجه فارنهایت) کار می‌کنند؛ بنابراین می‌توانند در زمستان قطب جنوب به‌راحتی دوام بیاورند.از طرف دیگر، این باتری‌ها مقدار زیادی انرژی را از نظر وزن ذخیره نمی‌کنند.
در مقایسه با بهترین سلول‌های لیتیوم یون که انرژی ویژه حدود ۲۶۰ وات ساعت بر کیلوگرم دارند، انرژی ویژه آن‌ها بین ۳۰ تا ۱۱۰ وات ساعت بر کیلوگرم متغیر است؛ بنابراین پایونیر تنها می‌تواند حدود ۸۰ کیلومتر (۵۰ مایل) را تنها با نیروی باتری، به‌صورت بی‌صدا و بدون آلاینده طی کند.
محصولات فرینگ برای سفرهای دشوار و شرایط سخت طراحی شده‌اند؛ بنابراین پایونیر همچنین دارای ژنراتور احتراقی سه سیلندر بیودیزل ۸۰۰ سی‌سی ۷۰ کیلووات (۹۴ اسب بخار) است تا باتری‌ها را شارژ نگه دارد. پیشرانه احتراق که دائماً در کارآمدترین سرعت خود کار می‌کند، می‌تواند با مصرف کامل باتری‌ها، بازده در خور توجهی در حدود ۵٫۶ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر ارائه بدهد. با نصب مخازن دوربرد، فرینگ فاصله بین توقف‌ها برای سوخت‌گیری را ۷۰۰۰ کیلومتر (۴۳۵۰ مایل) تخمین می‌زند.
هیچ دلیلی وجود ندارد که محصولات فرینگ نتوانند از سایر سیستم‌های ژنراتور استفاده کنند. مسئولان فرینگ می‌گویند اگر بیودیزل در محل مورد نظر مشتریان موجود نباشد، آن‌ها می‌توانند از پیشرانه بنزینی یا پیل سوختی هیدروژنی بهره ببرند.
وزن کل خودرو ۱۵۰۰ کیلوگرم (۳۳۰۰ پوند) است که به لطف طراحی فضایی آلومینیومی٫کامپوزیت و بدنه ساخته‌شده از برزنت سخت و قابل تعویض، بسیار سبک‌تر از خودروهای ۴WD متوسط خواهد بود. این بدنه برزنتی مطمئناً در تصاویر اولیه چندان زیبا به نظر نمی‌رسد؛ اما مسئولان فرینگ می‌گویند شبیه پوسته بیرونی کفش پیاده‌روی درجه یک است و عایق‌کاری بهتری در کابین نسبت به بدنه فلزی معمولی ارائه می‌دهد.
نیروی محرکه از دو موتور الکتریکی در محورهای جلو و عقب تأمین می‌شود و گشتاور ۶۰۰ نیوتن‌متر (۴۴۳ پوند فوت) ارائه می‌دهد. این خودرو برای سرعت زیاد طراحی نشده و حداکثر سرعت آن ۱۲۵ کیلومتر بر ساعت (۷۸ مایل بر ساعت) است، اما عملکرد آن در مسیرهای آف‌رود (خارج از جاده) مثال‌زدنی است. به‌عنوان مثال، پایونیر قابلیت صعود از شیب ۶۰ درجه، ۵۰ درجه انحراف جانبی، صعود پله‌ای ۵۰ سانتی‌متر با وجود نداشتن تقریباً کامل اورهنگ در چرخ‌های جلو و عمق حرکت تا ۱٫۴ متر (۴٫۶ فوت) دارد و می‌تواند بار هم‌وزن خود را در عقب حمل کند.
استارتاپ فرینگ توسط بن اسکات-گدس، مدیر سابق بخش مفاهیم پیشرفته مک‌لارن تأسیس شده است. اولین نمونه از خودروی پایونیر مدتی قبل تولید شد و در حال انجام مجموعه‌ای از آزمایش‌هایی توسط فرینگ و سازمان‌های حمایت از حقوق مشتریان است که آن را برای موارد مختلف استفاده ارزیابی می‌کنند. مسئولان این شرکت می‌گویند پایونیر احتمالا تا نیمه‌ی اول سال ۲۰۲۲ برای تولید انبوه آماده خواهد شد.
منبع: زومیت
