به گزارش روز شنبه ایرنا، مقام‌های ارشد نظامی کشورهای عضو ناتو یک هفته پس از تصمیم تحریک آمیز این سازمان برای اخراج هشت نفر از نمایندگان روسیه به اتهام جاسوسی و واکنش متقابل کرملین به تعطیلی دفتر نمایندگی ناتو در مسکو، پیرامون نقشه راه دفاع از این ائتلاف نظامی در برابر هرگونه حمله احتمالی روسیه توافق کردند. این طرح «برنامه بازدارندگی و دفاع در منطقه اروپا و اقیانوس اطلس» نام‌گذاری شده و محتوای آن محرمانه است.
خبرگزاری رویترز به نقل از مقاماتی که نام‌شان فاش نشده و دیپلمات‌های ناتو خبر داد که این برنامه فراتر از برنامه‌های دفاعی منطقه‌ای موجود و هدف آن آماده‌سازی برای هرگونه حمله همزمان در منطقه است.
این مقامات و دیپلمات‌ها می‌گویند نظر به توسعه جنگ‌افزارهای پیشرفته از سوی روسیه و استقرار نیروها و تجهیزات این کشور در نزدیکی مرز کشورهای عضو ناتو، به چنین طرح فراگیری نیاز است.
روسیه داشتن هرگونه نیات جنگی را رد کرده و می‌گوید این ناتو است که با چنین آماده‌سازی‌هایی ثبات اروپا را به خطر می‌اندازد. ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه می‌گوید که ناتو زمینه را برای پیوستن اوکراین به این ائتلاف همواره کرده است. اقدامی که مسکو با آن مخالف است.
ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو با ایراد سخنانی در ابتدای نشست گفت که این سازمان در میانه یک تحول عمده قرار دارد و در سال‌های اخیر تمرکز دفاعی خود را افزایش داده است. او درباره طرح جامع ضد روسی گفت که این راهبرد اطمینان حاصل می‌کند ما در زمان و مکان درست بلحاظ دفاعی آمادگی داریم.
دبیرکل ناتو عنوان کرد که از زمان پایان جنگ سرد روابط با مسکو تا این حد افت نکرده بود و از تصمیم متقابل روسیه برای تعطیلی دفتر نمایندگی خود در ناتو و دفتر نمایندگی ناتو در مسکو ابراز تاسف کرد. وی با این حال عنوان کرد که هنوز راه‌ها و کانال‌های ارتباطی با روسیه باز است.
مسکو از سال ۲۰۱۴ تاکنون شاهد تداوم استقرار سامانه پدافند موشکی آمریکا در لهستان و رومانی در شرق اروپا و همچنین حضور موقت یا دائمی نظامیان ناتو در کشورهای بالتیکی استونی و لتونی هم مرز روسیه و لیتوانی همراه با مولداوی و گرجستان پنج جمهوری سابق اتحاد جماهیر شوروی است.
می توان گفت این روزها روابط ناتو و روسیه اگر در بدترین شرایط قرار ندارد اما با سرعتی چشمگیر در مسیری حرکت می کند که خیلی ها از بابت آن ابراز نگرانی می کنند.
روسیه و ناتو برای قدرت نمایی در برابر یکدیگر رزمایش های زمینی، هوایی و دریایی در مناطق حائل شامل غرب و شمال غرب روسیه و جمهوری های بالتیک، اوکراین، گرجستان و لهستان و نیز دریای بالتیک و دریای سیاه برگزار می کنند که در آن از پیشرفته ترین تسلیحات استفاده می شود.
بسیاری از صاحبنظران انتظار دارند رویارویی سیاسی و تنش ها بین روسیه و بروکسل ادامه یابد و کانون این تنش ها نیز دریای سیاه باشد چرا که روس ها در حال تقویت ناوگان خود در این منطقه هستند و خبر می رسد که دو اسکادران از بمب افکن ها و نیز پیشرفته ترین تسلیحات موشکی ازجمله موشک های ساحل به دریای باستیون و موشک های پانتسیر-اس و مجموعه های پدافند موشکی اس-۴۰۰ در کریمه مستقر شده اند تا این نقطه از جهان را به دژی مستحکم در برابر سازمان پیمان آتلانتیک شمالی تبدیل کند.
هرچند مقامات ناتو می گویند که حمله از ناحیه روسیه تهدید فوری به شمار نمی رود اما تاکید دارند هدف راهبردی، آمادگی بیشتر در برابر حملات همزمان روسیه در حوزه بالتیک و منطقه دریای سیاه است. آنه‌گرت کرامپ-کارن‌باوئر، وزیر دفاع آلمان نیز درباره این طرح جدید گفت: این راه بازدارندگی است که با رفتار کنونی روسیه سازگار است و ... ما شاهد نقض‌های گسترده حریم هوایی کشورهای عضو بالتیک از سوی روسیه هستیم.
وزیر دفاع امریکا هم که برای شرکت در این اجلاس به بروکسل سفر کرده بود گفت که روابط ناتو و روسیه در پی اخراج مقامات روس و تعطیلی دفتر نمایندگی مسکو در ناتو به طور جدی کاهش یافته است. وی گفت‌وگوی خرداد ماه گذشته میان روسای جمهوری روسیه و آمریکا را برای جلوگیری از آنچه او رفتارهای خصمانه مسکو خواند بی فایده دانست و گفت که جو بایدن خواستار رابطه‌ای قابل پیش بینی و با ثبات با مسکو است.
وی در اظهاراتی ادعایی تکرار کرد که به رغم تغییر تمرکز استراتژیک آمریکا در حوزه اقیانوس آرام و هند، سایه دفاعی واشنگتن بالای سر متحدان و شرکای این کشور حفظ خواهد شد. «شما شاهد خواهید بود که ما به همکاری با ناتو ادامه خواهیم داد»
شرکت کنندگان در اجلاس ناتو همچنین درباره خروج فاجعه‌بار نظامی از افغانستان هم گفت‌وگو کردند. دبیرکل ناتو در این باره ادعا کرد که حضور نظامی ناتو از تبدیل شدن افغانستان به بهشت تروریست‌ها و حمله به اعضای ناتو جلوگیری کرد. او بدون اشاره به سطح گسترده ویرانی‌هایی که اشغال‌گران به جای گذاشتند گفت: ما هوشیار می‌مانیم و دستاوردهایی را که در این مدت حاصل کردیم حفظ خواهیم کرد.
آمریکا و متحدانش در ناتو ۲۰ سال پیش به بهانه مقابله با گروه‌های تروریستی به افغانستان حمله و در طول این مدت، آن کشور را اشغال کرده بود.
دو دهه حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان در حالی به پایان رسیده است که نه تنها اثری از بازسازی ادعایی آمریکا در این کشور آسیب دیده مشاهده نشده است بلکه هزینه‌های گزاف و بیهوده این کشور با عناوینی چون «هدررفت، کلاهبرداری و سوء استفاده» مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است.
در واقع این افغانستان بود که هزینه جنگ‌طلبی‌های کاخ سفید را در طول دو دهه پرداخت. جان باختن هزاران کودک و زن و مرد غیرنظامی، آوارگی و ویرانی و شرایط فاجعه‌بار جنگی و تشدید همه‌گیری تنها گوشه‌ای از این زخم‌های ناسور است.
