به گزارش "ورزش سه"، عسکری محمدیان، ملی پوش سابق کشتی آزاد ایران و دارنده دو مدال نقره المپیک در سال های 1988 و 1992 که مدتی است ریاست هیات کشتی مازندران را برعهده گرفته، دیروز در مراسم رونمایی از تندیس خود توسط کمیته ملی المپیک حاضر شد.
نایب قهرمان المپیک درباره این مراسم گفت: تا به حال چنین اتفاقاتی را من در ورزش ایران ندیده بودم و به همین خاطر باید از رییس کمیته ملی المپیک تشکر کنم. چنین کارهایی باعث ایجاد انگیزه در نسل جوان می شود. شاید خیلی ها ندانند که قهرمانان برای رسیدن به مدال المپیک چقدر زجر می کشند و سعی و تلاش می کنند. وقتی در این مراسم تندیس خودم را دیدم، مو به تنم سیخ شد و احساس خیلی خوبی داشتم. با چنین کارهایی نباید اجازه دهیم قهرمانان جهان و المپیک منزوی شوند.
وی افزود: من با همین بدن و این وزن، در دوره قهرمانی خودم یک تُن و نیم وزن کم کردم. تمرینات ما برای حضور در مسابقات جهانی و المپیک به نوعی گذشتن از جان خودمان بود. من هر روز در ساری مسیری را می دویدم و برمی گشتم که 28 کیلومتر بود. نه فقط برای یکی، دو روز بلکه 20 سال همین کار را انجام دادم.
عسکری محمدیان در خصوص اهمیت مدال آوری کشتی در المپیک عنوان کرد: نمی خواهم کشتی را از سایر رشته ها جدا کنم، اما شما به تاریخ نگاه کنید که از المپیک 1948 لندن تا 2016 ریو که فکر می کنم ایران 65 مدال کسب کرده، سهم کشتی چقدر بوده است. حداقل 70 درصد این مدال ها توسط کشتی گیران به دست آمده؛ پس باید فرقی بین کشتی با سایر رشته ها باشد. وقتی به المپیک می رویم، تمام نگاهها به کشتی گیران است.
نایب قهرمان دو دوره المپیک در پایان در پاسخ به این سوال "ورزش سه" که می توانست حداقل یکی از دو مدال نقره خود را تبدیل به طلا کند، گفت: در المپیک سئول که کتفم قبل از مسابقات شکسته بود و بلگازوف هم قهرمان بزرگی بود که قبل از آن 7 مدال جهانی و المپیک داشت. با این حال در المپیک بارسلون می توانستم در فینال رقیبم را شکست دهم، اما چیزی کم نگذاشتم. امروز فرق زیادی بین کشتی گیران و مربیان تهرانی و شهرستانی نیست، اما در دوره ما یک کشتی گیر شهرستانی برای اینکه به دوبنده تیم ملی برسد، زجر زیادی می کشید و موانع زیادی را باید رد می کرد.
