به نقل از ویفروم، گروهی از دانشمندان بر این باورند که گرم شدن کره زمین تا زمانی که میزان انتشار دی‌اکسیدکربن به میزان قابل‌توجهی کاهش نیابد، باعث بایرشدن جنگل‌های آمازون و بسیاری از مناطق زمین خواهد شد.
کریستوفر لیون، محقق دانشگاه مک‌گیل می‌گوید: ما باید زمینی را که احتمالا فرزندان و نوه‌های ما با آن روبرو می‌شوند را تصور کنیم و آنچه را که اکنون می‌توانیم انجام دهیم، تا برای آنان عادلانه و قابل زندگی باشد، زیرا اگر نتوانیم اهداف توافق‌نامه پاریس را برآورده کنیم و میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای همچنان افزایش یابد، بسیاری از نقاط جهان به‌طور چشمگیری تغییر خواهد کرد.
دانشمندان پیش‌بینی‌های مدل جهانی آب‌وهوا را بر اساس پیش‌بینی‌های وابسته به زمان از غلظت گازهای گلخانه‌ای در جو برای طرح‌های کاهش کم، متوسط و زیاد تا سال ۲۵۰۰ اجرا کردند و نتایج این بررسی زمینی را نشان می‌دهد که برای انسان بیگانه است.
با توجه به کاهش کم و متوسط که هدف توافق‌نامه پاریس را برای محدود کردن گرمایش زمین تا کمتر از ۲ درجه سانتی‌گراد برآورده نمی‌کند، پوشش گیاهی و بهترین مناطق کشت محصول ممکن است به سمت قطب‌ها حرکت کنند. مساحت مناسب برای برخی محصولات نیز کوچک می‌شود و مکان‌هایی با سابقه طولانی در غنای فرهنگی و اکوسیستمی مانند حوزه آمازون، ممکن است بایر شوند.
محققان همچنین دریافتند که استرس گرمایی ممکن است برای انسان در مناطق گرمسیری که جمعیت زیادی دارند به میزان کشنده برسد.
اگرچه بسیاری از گزارش‌ها در مورد تاثیرات طولانی‌مدت تغییرات آب‌وهوا بر اساس تحقیقات علمی مانند افزایش سطح گازهای گلخانه‌ای، دما و سطح دریاست اما اکثر آنها فراتر از افق ۲۱۰۰ به نظر نمی‌رسند. دانشمندان نتیجه می‌گیرند که پیش‌بینی‌های آب‌وهوایی و سیاست‌های وابسته به آنها نباید در سال ۲۱۰۰ متوقف شود زیرا آنها نمی‌توانند محدوده موثر بلندمدت تاثیرات اقلیمی را به‌طور کامل درک کنند.
لیون می‌گوید: توافق‌نامه پاریس، سازمان ملل متحد و گزارش‌های ارزیابی علمی هیئت بین‌دولتی تغییرات آب‌وهوا به ما نشان می‌دهد که قبل از سال ۲۱۰۰ برای رسیدن به اهدافمان باید چه کارهایی انجام دهیم و اگر این کار را نکنیم چه اتفاقی می‌افتد.
یافته‌های محققان در نشریه Global Change Biology منتشر شده است.
انتهای پیام
