به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت جهاد کشاورزی، همایون حسین زاده صحافی افزود: در این نقشه آمایش باید مشخص شود جانمایی توسعه آبزی پروری در سواحل کشور با توجه به مؤلفه‌های توسعه، چه شیوه‌ها و مدل‌هایی در چه مکان‌ها و موقعیت‌های جغرافیایی و با چه هدف و بازاری می‌خواهد انجام شود.
وی بهره گیری از مدیریت یکپارچه ساحلی را کلید توسعه پایدار آبزی پروری در سواحل و کرانه‌های دریایی کشور دانست و اظهار داشت: سواحل، ذی مدخلان و ذی نفعان خود را دارد و همه آنها باید در این توسعه مشارکت داده شوند و در عین حال موضوع بازنگری در برخی قوانین برای تسهیل امر سرمایه گذاری ومشارکت ذی نفعان در مناطق دریایی و ساحلی ضروری است.
حسین زاده صحافی گفت: در دنیا هم ثابت شده است هر گونه سرمایه گذاری در کرانه‌های ساحلی بدون درنظر گرفتن مشارکت ذی نفعان و جوامع محلی، مشکلاتی را ایجاد می‌کند و از این رو باید به جوامع ساحلی و تشکل‌های منطقه‌ای برای توسعه آبزی پروری توجه کرد.
وی اظهار داشت: امروزه توانمندسازی نیروی انسانی همراه با تکنولوژی‌ها و فناوری‌های جدید در کنار ظرفیت‌های اکولوژیک و منابع طبیعی از موضوعات جدی در توسعه پایدارفعالیت های آبزی پروری ساحلی محسوب می‌شود و از سوی دیگر ضروری است ثبت، پردازش و مدیریت اطلاعات برای تصمیم گیری مدیران در حوزه پرورش آبزیان در سواحل و کرانه‌های دریایی صورت بگیرد.
معاون ترویج و انتقال یافته‌های علمی مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور در عین حال توجه به ظرفیت‌ها و گونه‌های جدید قابل پرورش در سواحل، استفاده از شیوه‌ها، فناوری‌های مختلف برای آبزی پروری، شناسایی عرصه‌های جدید و تنظیم بازار را از راهکارهای مهم توسعه آبزی پروری در آب‌های سواحل و کرانه‌های دریایی کشور عنوان کرد و افزود: در دنیا شیوه‌ها و تکنیک‌های متعدد و متفاوتی برای توسعه پرورش آبزیان در سواحل و کرانه‌های دریایی وجود دارد و ما می‌توانیم با الگوگیری از این شیوه‌ها به بومی سازی و ترویج روش‌ها و فناوری‌های مربوطه به منظور پرورش گونه‌های جدید آبزی بپردازیم.
وی ادامه داد: تقویت و توسعه پرورش گونه‌های فعلی نظیر میگوی وانامی، ماهیان خاویاری، ماهی‌های صبیتی، باس دریایی و قزل الا که در گذشته نیز منشأ تولید و ارزآوری از کرانه‌های ساحلی و یا پرورش ماهی در قفس‌های دریایی کشور بوده، مهم است ضمن آن که باید به طور جدی موضوع جلب سرمایه گذاران در جانمایی های جدید مطالعه و با استفاده از ظرفیت‌های تشکل‌ها، بخش خصوصی، مؤسسات پژوهشی، دانشگاه‌ها و همچنین بخش اجرایی، حمایت و دنبال شود.
حسین زاده صحافی اضافه کرد: برخی از شیوه‌های آبزی پروری با آب‌های ساحلی در سیستم‌های بتونی و خاکی و در فضای بسته و یا در حوضچه‌ها صورت می‌گیرد و یا از قفس‌های پرورش ماهی متعددی استفاده می‌شوند که در نزدیکی یا دور از ساحل هستند.
وی در پاسخ به پرسش تأثیر آبزی پروری ساحلی بر محیط زیست و همچنین شرایط آب سواحل برای تولید آبزیان سالم اذعان داشت: ما در حوزه‌های مختلف آبزی پروری ساحلی و دریایی باید اصول توسعه پایدار را در نظر بگیریم که یکی از مؤلفه‌های آن توجه به مسائل زیست محیطی و به ویژه آلاینده‌ها است.
معاون ترویج و انتقال یافته‌های علمی مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور تصریح کرد: بر اساس مطالعات محققان این مؤسسه و مراکز دانشگاهی و علمی، آب‌های ساحلی و کرانه‌های دریای شمال و جنوب کشور در مناطق پرورش آبزیان از نظر آلاینده‌ها در حد استاندارد بوده و در جانمایی‌ها نیز معمولاً به پایش آلاینده‌ها توجه جدی می‌شود.
وی با بیان این که برای جلوگیری از آثار زیست محیطی پرورش آبزیان در آب‌های ساحلی و در کرانه‌های دریایی و به ویژه قفس‌های دریایی، روش‌های متعدد فیزیکی و بیولوژیک وجود دارد، گفت: تکنیک‌هایی نظیر کشت توأم گونه‌ها با تروفی های متفاوت مانند پرورش پالایشگرها همچون صدف‌ها و جلبک‌های دریایی در کنار قفس‌های پرورش ماهی وجود دارد که می‌توان از طریق آن بار مواد آلی ناشی از باقیمانده غذایی و فضولات آبزیان پرورشی را به حداقل رساند، هر چند این موضوع به تراکم ذخیره سازی در قفس، شرایط دمایی، کیفیت آب و جریان آبی در اطراف قفس و نوع و کیفیت غذای آبزیان و بسیاری از عوامل تولید بستگی دارد.
