عباس مجیدی در ابتدای این گفت وگو یادآور شد: امروز ساعت چهار عصر برگزاری انتخابات دو مجمع را پیش رو داریم؛ مجمع عمومی انجمن هنری که نوبت دوم برگزاری آن است و انجمن صنفی.
او ادامه داد: تفاوت برگزاری این دوره از مجمع با دورههای قبلی این است که برگزاری به صورت حضوری و آنلاین و رأیگیری تنها به صورت غیرحضوری و آنلاین خواهد بود؛ البته به دلیل شیوع کرونا، تعداد خیلی محدودی از اعضاء به صورت حضوری نیز در محل اعلام شده حاضر خواهند بود ولی تمامی اعضا به صورت غیرحضوری یعنی آنلاین رأی خود را به ثبت میرسانند.
علت تأخیر و آنلاین برگزار شدن مجمع
این هنرمند درباره تأخیر در برگزاری مجمع انجمن گفت: از زمان اصلی برگزاری مجمع انجمن عادی ما بیش از یک سال میگذرد که دلیل اصلی آن به خاطر موجهای متعدد شیوع کرونا بود که مانع برگزاری میشد. چندین بار برای برگزاری مجمع به صورت حضوری اقدام کردیم. حتی سعی کردیم مجمع را در سالنهای بزرگتری با ظرفیت بالای ۵۰۰ نفر برگزار کنیم ولی به خاطر ممنوعیتهای قانونی ناشی از همهگیری کرونا و مسئولیتهای اجتماعی که داشتیم ناچار به لغو شدیم.
این هنرمند تصریح کرد: البته سری پیش که سعی کردیم مجمع را به صورت آنلاین برگزار کنیم، تجربه اول بود و از آنجا که در برگزاری آنلاین، ورود اعضاء صرفا با نام کاربری و رمز عبور میسر است، لذا امکان وکالت مهیا نبوده و نیست؛ لذا در جلسه مذکور حد نصاب را پیدا نکردیم، بنابراین جلسه به رسمیت نرسید. به هرحال انتظار مشارکت بیشتری بود؛ ضمن اینکه شرکت مجری برگزاری مجمع آنلاین هم آنگونه که باید نتوانست ما را به خوبی پوشش دهد. بنابراین با یک بررسی کاملتر و برنامهریزی دقیقتر، سعی داریم این بار با مشارکت بیشتر اعضاء، برگزاری مجمع را به انجام برسانیم.
مجیدی درباره اعضای کاندیداهای مجمع گفت: کاندیداها به طور معمول از اعضای مجمع خواهند بود.
او همچنین درباره انجمن صنفی که در حال شکلگیری است، گفت: در این روند، میبایست اساسنامه به تایید وزارت کار که نهاد بالادستی انجمن های صنفی است رسانده شود. در این خصوص، فرمت کلی اساسنامه برای اصناف توسط وزارت کار ایجاد شده است که بنا بر خواستهها و نیازهای انجمن صنفی در این حوزه فعالیت، ما یکسری اصلاحات را در اساسنامه ایجاد کردیم که فرمت تکمیل شده به تایید وزارت کار رسیده است و در جلسه مجمع عمومی نیز ضمن حضور نماینده وزارت کار، لازم است اساسنامه مذکور توسط اعضاء تصویب شود و به مجرد تصویب آن، اعضای هیات مدیره انتخاب خواهند شد که طبیعتا از همان اعضای قبلی خواهند بود؛ البته بعد از این ممکن است اعضای جدیدتری حضور پیدا کنند. به هر حال انجمن صنفی مراتب خاص خودش را دارد و تفاوتهایی را با یک انجمن هنری حتی به لحاظ عضوگیری دارد.
این مجسمهساز درباره علت لزوم پیش رفتن به سمت انجمن صنفی، گفت: اینکه به طرف انجمن صنفی برویم ضرورت بود؛ زیرا سالها در انجام بسیاری از فعالیتهای خود در مسیر انجمن هنری به مشکل برمیخوردیم و آنجا که بحث مطالبات صنفی ما به میان میآمد همیشه انقلتهایی را داشتیم. حال یک جا مشکل قانونی داشتیم، جایی بحث مغایرت با ماهیت انجمن هنری یا جایی ضعف در قانون بوده یا اساسا قانونی وجود نداشته است.
او ادامه داد: همیشه مشکلات جدیای داشتیم که احساس میشد باید انجمن صنفی شکل بگیرد. این موانع در دوره اخیر مرتفع شد، جلسات متعددی طی سالها صورت گرفت و نهایتا هم با تأیید وزارت کار و وزارت فرهنگ و ارشاد توانستیم به آنجایی برسیم که این امکان را به وجود بیاوریم که انجمن صنفی را هم در کنار انجمن هنری داشته باشیم.
توضیحاتی درباره فعالیتهای انجمن
او گفت: در چند سال گذشته جریانهای هنری را طی کردیم؛ مسائل جدی چون دوسالانه هشتم را با همه گستردگی و حواشی که داشت، نمایشگاههای سالانه را مانند مجسمههای کوچک، چهارسوی خیال، دو واحد مجسمه سازی و ... را برگزار کردهایم. از همه مهمتر پروژه روشنای بزرگان را ترتیب دادیم که طی پنج برنامه مستقل به تجلیل بزرگان مجسمه سازی پرداختیم که اسناد آن در قالب فیلم های تدوین شده پخش شد و در آرشیو موجود است. همین طور بعد از سالها اکسپوی مجسمه سازی را داشتیم.
مجیدی ادامه داد: همچنین همکاریهایی را با سازمانهای مختلف برای برگزاری برخی از فراخوانها مانند بینال مشهد، موضوع پرچم برج میلاد، همکاری و مذاکره با بسیاری از سازمانها و نهادها از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد و شهرداری برای تسهیل امور انجمن و کارهای مربوطه داشتهایم. در این مسیر مشکلاتی را به جهت بحث صنفی از جمله مجوز فعالیت یا گواهی فعالیت داشتیم که البته با تمام تلاشها انجام شد و هم اکنون موضوع مجوز فعالیت به نتیجه رسیده است. با این حال همچنان مشکلاتی چون بیمه بیکاری را داریم که امیدورایم آنها نیز حل شود.
بیتوجهی به نهادهای تخصصی و فاجعه در ساخت آثار شهری
او درباره مشاوره نگرفتنهای سازمانهایی چون زیباسازی و شهرداری از نهادهای تخصصی برای نصب مجسمههای شهری بیان کرد: به عنوان نهاد تخصصی مرجع توانمندیهایی را به واسطه اعضای انجمن سراغ داریم و طی این مدت برنامه ریزیهای مختلفی برای چگونگی ساخت و نصب آثار مجسمه شهری انجام شده است. همچنین ما تعریفی در حوزه هنر معاصر مجسمه سازی و به خصوص در حوزه شهر داریم که اینها را در قالب نشستهای تخصصی، گفت و گو با مسئولان و مکاتباتی که صورت گرفته با آنها در میان گذاشتهایم ولی با این حال از سمت مسئولان توجه شایستهای به این نکات نمیشود. درواقع با نگاهی کلی به عملکرد دستاندرکاران از جمله شهرداری و زیباسازی در حوزه شهر داشته، میبینیم که متأسفانه برخی کارها بسیار ضعیف بوده و در برخی مواقع به فاجعه منجر شده است.
این هنرمند ادامه داد: عملکرد غلط آنها در سیاستگذاریها، عدم مشاورههای درست با نهادهای مرجع مانند انجمن یا دانشگاه و پیشکسوتان هنر باعث شده که متأسفانه جریان هنر مجسمه سازی را آنگونه که شایسته جامعه ایرانی و هنر مجسمه سازی است و انتظار داریم براساس آن تعاریف بببینیم، نبینیم که باعث تأسف است.
برخوردهایی که منجر به انزوای هنرمندان شده است
مجیدی تصریح کرد: در جریانهایی که اتفاق افتاده نوع برخورد این نهادها و سازمانها با جامعه هنری و مجسمهسازان حرفهای و هنرمندانی که در این عرصه تلاش زیادی کرده و تجربه و تحصیلات عالی دارند منجر به انزوای برخی از این هنرمندان شده است. درواقع رفتارهای تحقیرآمیز و قراردادهای غیرمنطقی که بعضا اتفاق افتاده است، جریاناتی را رقم زده که باعث حذف و انزوای بسیاری از هنرمندان حرفهای ما شده است. متأسف هستم که بگویم با وجود توانمندیهایی که در این عرصه وجود داشته است، ولی گاهی شاهد آثاری ضعیف در سطح شهرها بودهایم که از استانداردهای هنری خارج است.
این مجسمهساز درباره شرایط لازم برای نصب آثار مجسمه شهری گفت: برای مسیر اجرای یک اثر هنری در سطح شهر به مطالعه درست، زمان مناسب برای ارائه کار توسط هنرمند و انتخاب درست هنرمند نیاز داریم؛ چه در حوزه آثار ماندگار، چه موقت و چه سمپوزیمها. ولی عملکردها به خاطر نوع تدبیرها و سیاستگذاریها آنقدر که باید کارآمد نیست و نبوده است. ما همیشه بر مفهوم کلی اثر، بافت و زمینه و بر اینکه هنرمندان حرفهای متناسب با تواناییهای خود کارها را در سطح شهر با مطالعه انجام دهند تأکید داشتهایم.
همچنین در ادامه بحث برنامهریزی امسال سازمان زیباسازی شهری را به جهت ترمیم آثار هنری شهری و کاهش تولید آنها را بیان کردیم.
این هنرمند با اشاره به این موضوع توضیح داد: سیاستگذاریهایی که به صورت مقطعی چون برنامهریزی امسال سازمان زیباسازی شهری، یک موضوع است و اینکه مدیریتی تصمیم بگیرد که بر به سازی آثار کار کند خیلی عالی است مشروط به اینکه در مسیر منطقی خود حرکت کند و مشاورههای درست بگیرد.
او ادامه داد: ولی زمانی که ما خلاءهای خیلی جدی در این عرصه، اجرا و آثار شهری داریم و در سالهای اخیر آنگونه که تاکنون شاهد بودهایم نادیده گرفته شده است، لطمه بزرگتری است. برخی آثاری که به عنوان آثار موقت یا حتی دائمی خلق شدهاند شایستگی ماندن ندارند که بخواهند ترمیم شوند. ولی آنهایی را که شایستگی دارند و درست کار شدهاند باید به آنها توجه شود. اما مهم تر از همه توجه به آن نهاد تخصصی است که میتواند عرصه را برای فعالیت بسیار جدیتر و آثار ماندگارتر متناسب با شأنیت شهر، زمینه و فضای امروز باز کند.
مجیدی تصریح کرد: اگر بخواهیم شاهد آثار جدیای باشیم که هارمونی درستی با فضای شهری ما داشته باشد به یک برنامهریزی و سرمایهگذاری درازمدت با یک تدبیر اساسی و درست و یک جریان جدی توسط نهادهای مرجع، افراد شایسته و به کمک مشاورههای درست نیاز داریم. اینکه فکر کنیم امسال تولید را متوقف میکنیم و سال بعد ادامه میدهیم، شاید به صورت مقطعی برای برخی از آثار خوب باشد ولی برای جریانی که نفس میکشد و لازم است که اتفاق بیفتد و در سطح شهر به صورت مستمر دیده شود کافی نیست.
انتهای پیام