به گزارش رکنا و به نقل از روابط عمومی سازمان حفاظت محیط زیست کشور، احمدرضا لاهیجان زاده، معاون محیط زیست دریایی و تالاب‌های سازمان محیط زیست در نشست تخصصی روند تغییر اقلیم و تاثیر آن بر نوسانات سطح آب دریای خزر و خلیج گرگان بیان کرد: باید تشکیل کمیته اجرایی سازگاری با تغییرات اقلیمی نخستین اقدام برنامه هفتم توسعه کشور باشد چون اثرات این پدیده تا ۵۰ سال آینده هم وجود خواهد داشت.
وی ادامه داد: در نشست اخیر شورای عالی آب با حضور رییس جمهوری تاکید شد که برنامه هفتم توسعه کشور باید مطابق با تغییر اقلیم و کم آبی باشد.
وی گفت: سال ۹۴ کارگروه ملی سازگاری با کم آبی در وزارت نیرو تشکیل شد ولی تمرکز آن برای مصارف آب در حوزه آبخیزداری و آبریز است و به موضوع سازگاری با تغییر اقلیم در آن توجه نشده است.
لاهیجان‌زاده همچنین از وزارت جهاد کشاورزی خواست که برنامه ریزی در مصرف آب برای توسعه کشاورزی بر اساس سازگاری با اقلیم باشد.
وی همچنین در خصوص تغییر اقلیم بر روی دریای خزر افزود: ورودی آب رودخانه ها، کاهش بارش و افزایش تبخیر از عوامل مهم نوسانات کاهش سطح آب دریای خزر در دوره بلندمدت به شمار می رود.
معاون محیط زیست دریایی و تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست کشور ادامه داد: تحقیقات نشان می‌هد کاهش سطح آب دریای خزر ۵۰ درصد مربوط به افزایش تبخیر و بقیه مربوط به کاهش بارش و آب ورودی رودخانه ها به دریا است.
براساس این گزارش، بیستمین کنفرانس هیدرولیک ایران که به میزبانی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان از روز گذشته ( پنجم آبان سال جاری) به صورت مجازی آغاز شده و از ۱۴۹ مقاله پذیرفته شده در کنفرانس، ۷۶ مقاله آن به صورت شفاهی و بقیه در قالب پوستر ارایه می شود.
دریای خزر پهنه‌ای آبی است که از جنوب به ایران، از شمال به روسیه، از غرب به روسیه و جمهوری آذربایجان و از شرق به جمهوری‌های ترکمنستان و قزاقستان محدود می‌شود.
دریای خزر در گذشته بخشی از دریای تتیس بود که اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس متصل می‌کرد.
این دریا که گاهی بزرگترین دریاچه جهان و گاهی کوچکترین دریای خودکفای کره زمین طبقه‌بندی می‌شود، بزرگترین پهنه آبی محصور در خشکی است.
قسمت شمالی این دریا بسیار کم‌عمق است به‌طوری‌که تنها نیم درصد آب دریا در یک‌چهارم شمالی دریا قرار دارد و عمق آن به‌طور میانگین کمتر از پنج متر است.
حدود ۱۳۰ رودخانه به این دریا می‌ریزند که اکثر آن‌ها از شمال غربی به دریا می‌پیوندند.
طبیعت بسته خزر آن را منزلگاه جانوران و گیاهان منحصر به فرد کرده اما در عین حال موجب شده تا در مقابل آلودگی‌های کشاورزی و صنعتی و نفتی بسیار آسیب‌پذیر باشد.
