به گزارش گروه فرهنگی ایرنا از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمود شالویی در این پیام نوشته است: زندگی ایران درودی به گفته خودش در نقاشی خلاصه شده و نقاشی، درودی را انتخاب کرده بود. ایران درودی همیشه و در فاصله دو نقطه، عشق به هنر داشت و با نقاشی زندگی کرد. نور و امید و افق در نقاشی‌های ایران درودی محوریت دارد.
درودی عاشق ایران و فرهنگ و هنر کشورش و در سراسر زندگی سرشار از امید بود. خاطره نمایشگاه مرور آثار نقاشی این هنرمند با عنوان جاودانه خلیج فارس در موزه هنرهای معاصر تهران در سال ۱۳۸۷ که در موزه بودم فراموش نشدنی و به یاد ماندنی است.
درگذشت هنرمند گرانقدر نقاش ایرانی ایران درودی را تسلیت می گویم و نور و رحمت را از درگاه الهی برای زنده یاد درودی خواستارم. یادش گرامی.
درگذشت ایران درودی خاموش شدن صدای نسلی است که قدرتمندانه نقاشی ایران را پیش بردند
هادی مظفری، مدیر کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در پیامی درگذشت ایران درودی را به جامعه نقاشان و هنرمندان و اهالی فرهنگ ایران زمین تسلیت گفت.
در متن این پیام آمده است: نقاشی مدرن ایران، مدیون نسلی از نقاشان است که بانو ایران درودی، یکی از سرآمدان آن است. درگذشت او بی تردید، خاموش شدن صدای نسلی است که قدرتمندانه نقاشی ایران را پیش بردند.
وی در این پیام آورده است: ایران درودی هنرمندی در سطح جهانی بوده و خواهد بود و تلاش و پشتکار و نگاه الهی او به زندگی و نقاشی که مدام در گفته ها و نوشته هایش به آن اشاره می کرد، سبک و مکتبی خاص را در نقاشی ایرانی رقم زد که منحصر به خود او بود.
مظفری افزود: جایگاه ایران درودی در میان بزرگان نقاشی ایران، والا و ارزشمند، و مرگ او ضایعه ای دردناک برای جامعه هنری است و درگذشت او را به همه هنرمندان تسلیت می گویم.
ایران درودی به فضای هنرهای دیداری محدود نماند
احسان آقایی رئیس موزه هنرهای معاصر تهران نیز ضمن تسلیت درگذشت ایران درودی نوشته است: اگرچه ایران دَرّودی در فضای هنرهای دیداری بالید و شناخته شد ولی محدود به آن نماند. آشنایی و ارتباط گسترده‌ی او با ادبا و شعرای ایرانی و فرانسوی همچنین علاقه‌ی وافر درونیَش به عرفان؛ از وی انسانی چند ساحتی ساخته بود؛ از این رو مخاطب به هنگام مواجه با آثارش، در همان برخورد نخست، با اثری سوررئالیستی مواجه می‌شود که گویی با آنچه از سوررئالیسم می‌شناخته متفاوت است؛ شاعرانگی و سکوت، مخاطب را دربرمی‌گیرد و آنات عرفان شرقی، خود را می‌نمایاند.
آقایی نوشته است: درودی با بهره‌مندی از معرفتی درونی، برای خود رسالتی فرهنگی و اجتماعی قائل بود که تلاقی این رسالت با توانایی‌هایش در هنر و ادراک ویژه‌اش از هستی، زندگی و مرگ همچنین ادبیات ایران و جهان در کنار باور به رسالت خود، از او انسانی "فرهنگ‌مند" ساخته بود. استقبال عموم مردم از او، سخنان و شیوه‌ی نگرشش طی سال‌های اخیر که مبتنی بر جوهره "در فاصله‌ی دو نقطه" بود، نشان داد که رسالت دنیوی خود را به نیکی به فرجام رسانده است.
وی افزوده است: بر این باورم که درک عمیق او از انسان و رسالتش در این دنیا، موجد رهیافتی شده بود که به همزیستی با مرگ نائل آمده بود و سعی داشت این ادراک را با زبانی ساده به فهم عمومی درآورد. هرگاه در بین گفت‌وگوها، شوقش برای زندگی را در عین پذیرش مرگ می‌دیدم، این بیت از جلال‌الدین محمد بلخی به ذهنم متبادر می‌شد:
مرگ اگر مرد است گو نزد من آی
تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ
هنر ایران در سوگ «ایران»
نیکنام حسینی‌پور مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت در پیامی درگذشت ایران درودی نقاش نامدار معاصر کشورمان را تسلیت گفت:
«نیک و بد چون همی بباید مُرد
خرّم آن کس که گوی نیکی برد»
هنرِ ایرانِ سربلند سوگوار «ایران» شد! انگار حیرت‌های‌مان تمامی ندارد و پرواز هرآن شگفتانه‌ای را برابرمان رونمایی می‌کند. دریغا درد و هزاران افسوس بر حسرت و تنهایی‌ها. نقّاش هستی به ناگزیر نقش مرگ بر لوح حیات زد، باز هم بانگ رحیل نواخته شد و هنرمندی از تبار مهربانی به آسمان سفر کرد. قصۀ «انسان و پایداری‌اش» شنیدنی‌ست، اینک ما مانده‌ایم «در فاصلۀ دو نقطه» حیات و ممات.
کو «چشم شنوا»یی که این‌همه دلتنگی را به نظاره بنشیند. دگرباره خبری تلخ در فضای جامعه پیچید و هنرهای تجسمی یکی از بهترین‌هایش را از دست داد. جمله‌ای که ناباوری‌مان را بدل به حقیقت کرد: «ایران درّودی، نقاش صاحب‌سبک و نوگرای معاصر ایران، به نورپیوست».
بانوی هنرمندی که با قلم عشق، نقش‌های رنگارنگ بی‌نظیر و جاودانه بر بوم مهر می‌کشید و منظره‌های دلربا و چشم‌نوازش نگاهِ دوستداران هنر نقاشی به خود جلب و جذب می‌کرد. این آفرینشگر توانا، در همنشینی با نور و گل و رنگ ،تابلوهای ماندگاری از خود به یادگار گذاشت که نهایتِ زیبایی‌اند و اصالت‌شان جان را طراوتی دوچندان می‌بخشند.
ایران درّودی در طول زندگی سراسر افتخارش،
دل در گروِ فرهنگ و هنر و تاریخ این مرز پرگهر داشت و جلوه‌گری این عناصر در آثارش مشهود بود. بانوی فرهیختۀ نور و شور و شعور، با عشق و علاقه‌ای که به هنر داشت مشتاقانه در پی گمشده‌اش به کسب معلومات پرداخت و اندوخته‌های خویش را خالصانه و خاضعانه در اختیار خیلِ شاگردانش قرار داد. شاگردانی که پله‌های ترقی را طی کردند و امروزه در آسمان هنر ایران‌زمین به روشنی می‌درخشند.
نقاشی‌های این نوگرایِ تکرارنشدنی در نمایشگاه‌های متعدد انفرادی و گروهیِ داخلی و خارجی در معرض دیدِ علاقه‌مندان قرار گرفت و سال‌ها در کسوت استادی دانشگاه به تدریس پرداخت. وی علاوه بر چیرگی و مهارت در نقاشی، در نویسندگی و کارگردانی و نقد هنری هم تبحّر داشت. تعدادی از آثار این هنرمند پیشگامِ نقاشی معاصر، زینت‌بخشِ موزه‌های ایران و کشورهای خارجی است.
بی‌شک فقدان این بانوی نقاشِ تمام‌عیار، استاد بی‌بدیل و چهرۀ ماندگار هنر معاصر ایران، ضایعه‌ای جبران ناشدنی است .
هرچند ایران درّودی از بین ما پر کشید، اما یاد و خاطره‌اش در ذهن و ضمیر دوستان و دوستدارانش زنده خواهد ماند. اینجانب از طرف خودم و همۀ هنرمندان عضو موسسه ،درگذشتِ این هنرمندِ بزرگِ متواضع و متعهد را به خانوادۀ داغدار ایشان، جامعۀ هنری ایران اسلامی و هنردوستان تسلیت می‌گویم. روحش آرام و چراغ یادش همواره پرفروغ در جوار رحمت واسعۀ الهی.
گروه هنرهای تجسمی فرهنگستان هنر، درگذشت ایران درودی، نقاش، کارگردان و منتقد هنری فعال در عرصه هنرهای تجسمی را تسلیت گفت.
در این پیام آمده است: بانو ایران درودی از هنرمندان بزرگ و فرهیخته کشور، توانست با آثار کم‌نظیرش، نگاه منتقدان هنری را به خود معطوف دارد و به آوازه جهانی دست یابد. این هنرمند پر تلاش، در بسیاری از عرصه‌های هنری قدم برداشت و با سبک و سیاق خود به زیبایی آثاری پدید آورد که ریشه در فرهنگ و هنر سرزمینش دارد. قدرت قلم او آنچنان در آثارش نمایان است که بی‌شک برای آیندگان می‌تواند محل درس و بحث باشد.
فرهنگستان هنر، ضایعه درگذشت این بانوی فرهیخته را به جامعه هنری ایران و خانواده معززشان تسلیت گفته و از درگاه پروردگار یکتا برای ایشان جایگاهی رفیع خواستار است.
ایران درودی سال ۱۳۱۵ در مشهد به دنیا آمد و با حمایت‌های پدر و مادر، نقاشی را ادامه داد و در جوانی برای تحصیل رشته هنر به پاریس رفت و در سال‌هایی که در پاریس زندگی کرد، با بزرگانی چون سالوادور دالی و آندره مالرو دیدار کرد. آثار متعددی از ایران درودی به جا مانده است، که هر یک ارزش ویژه ای در نقاشی نوگرای ایران دارد.
به گزارش ایرنا، ایران درودی، نقاش مطرح، کارگردان و منتقد هنری امروز (جمعه، هفتم آبان) در سن هشتادوپنج‌سالگی از دنیا رفت.
حساب کاربری این هنرمند در اینستاگرام درگذشت وی را اعلام کرد. وی غیر از نقاشی در دیگر رشته‌های هنری هم دستی داشت و در ضمن کارگردان، نویسنده، منتقد هنری و استاد رشته تاریخ هنر بود.
این هنرمند تجربه برگزاری ۶۴ نمایشگاه انفرادی در موزه‌ها و گالری‌های معتبر جهان را در کارنامه خود دارد و ۸۰ فیلم مستند برای تلویزیون ملی سابق ایران ساخته است. همچنین هشت اثر نفیس او در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران و دیگر موزه‌های ایران و برخی آثارش در دیگر موزه‌های دنیا نگهداری می‌شود.
