مهرداد رضاپور در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص تاثیر رفتار والدین بر شکل‌گیری رفتار کودکان در آینده، اظهار کرد: کودکان از راه‌های مختلف، صفات خود را کسب می‌کنند که یکی از موثرترین این راه‌ها مشاهده رفتار اطرافیان است، در گروه اطرافیان کودک، والدین و اعضای خانواده بیشترین تاثیر را بر نوع رفتار کودک و شکل‌گیری رفتار او دارند.
کارشناس دفتر مشاوره سازمان بهزیستی چهارمحال و بختیاری افزود: رفتار پدر، مادر، خواهر و برادر بزرگ‌تر بر شکل‌گیری صفات کودک به شدت تاثیرگذار است، برای مثال صفاتی مانند اعتماد نفس، شکل‌گیری اراده، صبر و شکیبایی، انعطاف‌پذیری، مسئولیت‌پذیری، توانایی حل مسائل، عزت نفس بالا و... در اثر رفتار اطرافیان و به‌ویژه والدین در کودک شکل می‌گیرد.
وی ادامه داد: بنابراین توصیه می‌شود والدین در نحوه ارتباطات خود با فرزندان دارای یک برنامه‌ریزی مناسب جهت شکل‌گیری رفتارهای مثبت در آن‌ها باشند، یعنی در حقیقت زمانیکه والدین قصد دارند صفتی را در فرزند خود تقویت کنند، باید این صفت را به شکل مطلوبی در خود پرورش دهند، برای مثال اگر داشتن کودک مسئولیت‌پذیر برای والدین اهمیت دارد، باید پدر و مادر دارای خصیصه مسئولیت‌پذیری بالا باشند.
رضاپور عنوان کرد: زمانیکه کودک مشاهده می‌کند، والدین به‌خوبی نقش‌های خود را در خانواده نسبت به یکدیگر و فرزندان انجام می‌دهند و همچنین رفتار والدین خود را نسبت به محیط کار، جامعه و... می‌بیند، این مسئله باعث می‌شود، او یک الگوبرداری از این رفتارها داشته باشد، همچنین والدین باید در انجام کارهای روزانه و معمول خود مانند رانندگی بسیار محتاط باشند، زیرا زمانیکه کودک رفتار والدین خود را در هنگام انجام کارهای ساده مانند رانندگی مشاهده می‌کند بر شکل‌گیری صفات او تاثیر خواهد گذاشت.
این روانشناس حوزه کودک و نوجوان اضافه کرد: وقتی والدین انعطاف لازم را در هنگام برخورد با فرزندان خود داشته باشند، در نتیجه صفت انعطاف‌پذیری به‌خوبی در کودک نیز شکل می‌گیرد، سایر صفات مانند صبور بودن و... نیز به‌همین صورت در وجود فرزندان ایجاد می‌شود.
وی یادآور شد: بنابراین تاثیرپذیری کودکان از فضای خانه و اعضای خانواده بالا است، به‌همین دلیل والدین باید سعی کنند تا الگوی خوبی برای کودکان خود به‌ویژه کودکان در سنین پیش از دوره نوجوانی و حدود ۱۰ تا ۱۲ سالگی باشند.
رضاپور خاطرنشان کرد: رفتار والدین از عناصر بسیار تعیین‌کننده در شکل‌گیری صفات کودکان در آینده است و اگر والدین قصد دارند، فرزند آن‌ها در بزرگسالی دارای صفاتی خوبی باشد و توانمندی‌ها و مهارت‌های بسیاری در او رشد کند، باید الگویی خوب برای شکل‌گیری این رفتارها و صفات باشند، در غیر اینصورت انتظار نمی‌رود که فرزندان آن‌ها به خوبی الگویابی و مهارت‌آموزی کنند و صفات خوب بیاموزند.
انتهای پیام
