۲۸ اکتبر (۶ آبان ماه) قطعنامه دوسالانه پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران با عنوان "پیگیری اجرای تعهدات توافق شده در کنفرانس‌های بازنگری دولتهای عضو ان پی تی در سالهای ۱۹۹۵، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰" با حمایت اکثریت اعضای سازمان ملل در کمیته اول مجمع عمومی به تصویب رسید.
قرار است این قطعنامه حدود یک ماه دیگر به صحن مجمع عمومی سازمان ملل ارائه و در آنجا به تصویب نهایی برسد.
این قطعنامه از کشورهای هسته‌ای عضو ان پی تی می خواهد به اقدامات لازم جهت اجرای تعهداتشان مبنی بر انهدام کامل زرادخانه تسلیحات اتمی خود بر اساس اصول شفافیت، برگشت‌ناپذیری و نظارت بین‌المللی سرعت ببخشند.
سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد روز یکشنبه در پاسخ به این سوال که آیا زمان بندی خاصی دراین قطعنامه برای خلع سلاح هسته ای درنظر گرفته شده و چه ساز و کاری در این قطعنامه پیش بینی شده که کشورها زرادخانه های اتمی خود را منهدم کنند؟ گفت: این موضوع باید در کنفرانس های بازنگری معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (ان. پی. تی) و بین خود کشورهای هسته ای محقق شود.
تخت روانچی افزود: در زمان اجرایی شدن معاهده منع اشاعه در سال ۱۹۷۰، کشورهای عضو متعهد به خلع سلاح هسته ای شدند. به عبارت دیگر، کشورهای دارنده سلاح هسته ای تعهد کردند که سلاح های هسته ای خود را نابود کنند.
ارشدترین دیپلمات جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل متحد تصریح کرد: تاکنون این کشورها به رغم تعهد صریح به خلع سلاح هسته ای، طبق ماده ۶ ان.پی.تی به بهانه های سیاسی از پذیرش خلع سلاح هسته ای زمان بندی شده طفره رفته اند.
تخت روانچی درباره دلایل طفره رفتن این کشورها از خلع سلاح هسته ای اظهار داشت: این کشورها عنوان می کنند که شرایط برای خلع سلاح هسته ای فراهم نیست در حالی که این فقط یک بهانه است زیرا این بهانه همیشه می تواند مطرح شود و این کشورها بگویند که هنوز شرایط برای خلع سلاح هسته ای آماده نیست.
سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد تاکید کرد: اگر اراده سیاسی برای این کار وجود داشته باشد، خلع سلاح هسته ای می تواند در دستور کار قرار گرفته و عملی شود.
وی درعین حال گفت: البته تعداد سلاح های هسته ای کاهش پیدا کرده ولی کیفیت وشرایط استفاده احتمالی تغییر کرده و این امر مغایر تعهدات صریح آنها است.
تخت روانچی افزود: بحث تضمین یا نظارت بر خلع سلاح هسته ای هم در قطعنامه های مختلف پیگیری می شود ولی تا زمانی که ۵ کشور هسته ای اراده سیاسی لازم برای این امر را نداشته باشند، نیل به خلع سلاح هسته ای بعید خواهد بود.
به گزارش ایرنا، در قطعنامه پیشنهادی ایران همچنین بر ضرورت ارائه تضمین‌های امنیتی به کشورهای غیرهسته‌ای مبنی بر عدم به کارگیری یا تهدید به استفاده از سلاح هسته‌ای علیه آنها تاکید شده است.
تخت روانچی در پاسخ به این سوال که بطور مشخص چه تضمین های امنیتی در این زمینه وجود دارد و چه کسی بر انجام این تضمین ها نظارت دارد؟ گفت: بطور کلی در بحث هسته ای دو نوع تضمین امنیتی مطرح است. تضمین امنیتی مثبت و تضمین امنیتی منفی.
سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل تصریح کرد: تضمین امنیتی مثبت به معنی آن است که در صورت حمله هسته ای به یک کشور غیر هسته ای، کشور هسته ای به کمک آن کشور آمده و به تلافی خواهد پرداخت.
وی گفت: تضمین امنیتی منفی بدین معنی است که کشور هسته ای حمله هسته ای به کشور غیر هسته ای انجام نخواهد داد. در این قطعنامه منظور تضمین های امنیتی منفی است که معتقدیم کشورهای هسته ای تا زمان رسیدن به خلع سلاح هسته ای باید به کشورهای غیر هسته ای تضمین بدهند که به آن کشورها با سلاح هسته ای حمله نخواهند کرد.
تخت روانچی اظهار داشت: لازم به تاکید است که این تضمین ها در چارچوب روابط سیاسی میان کشورهای مربوطه و از طریق اعلام یک موضع سیاسی داده می شود و نهاد بین المللی خاصی برای نظارت بر این امر وجود ندارد.
سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل درباره آرای منفی و پیش بینی درباره رای گیری در مجمع عمومی درباره این قطعنامه گفت: کشورهای هسته ای و دوستان آنها به قطعنامه رای منفی دادند. همانطور که اشاره شد کشورهای هسته ای با خلع سلاح هسته ای موافق نیستند و امریکا، اسرائیل و اتحادیه اروپایی جزو مخالفان این پیشنهاد بودند.
تخت روانچی گفت: با توجه به حمایت اکثریت اعضای سازمان ملل از این پیشنهاد که صرفا برای اجرای تعهدات قبلی تاکید کرده است، این مخالفتها مانعی برای تصویب قطعنامه نبودند.
سفیر ایران در سازمان ملل اظهار داشت: این قطعنامه ۱۰۸ رای موافق کسب کرده است و امیدواریم با پیگیری هایی که انجام می شود تعداد موافقان در صحن مجمع عمومی بیشتر هم بشود.
بر اساس معاهده منع اشاعه و گسترش سلاح های هسته‌ای، کشورهای هسته ای متعهد شده‌اند تمام تسلیحات اتمی خود را منهدم کنند. بعلاوه، آنها از نظر حقوقی موظفند نه تنها از هرگونه اقدام برای ساخت سلاح هسته‌ای خودداری کنند، بلکه باید از انتقال اینگونه سلاح‌ها به دیگر کشورها، استقرار آنها در خارج از خاک خویش و همکاری با دیگر دولتها برای ساخت سلاح اتمی نیز بپرهیزند.
دولتهای هسته‌ای پس از دهه‌ها عدم پایبندی به این تعهدات حقوقی مصرح خود، در قالب اسناد نهایی کنفرانس‌های بازنگری پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای در سالهای ۱۹۹۵، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ میلادی مجددا متعهد شده‌اند گام‌های عملی مؤثری را برای امحای سلاح‌های هسته‌ای بردارند.
در بخشی از قطعنامه پیشنهادی ایران بر اجرای تصمیم کنفرانس بازنگری ان.پی. تی در سال ۱۹۹۵ در خصوص ایجاد خاورمیانه عاری از سلاح های هسته‌ای نیز تاکید شده است. این تصمیم خواستار پیوستن رژیم صهیونیستی به ان پی تی و پذیرش نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی بر تأسیسات هسته‌ای آن رژیم است.
نماینده دائم ایران در نشست امسال کمیته خلع سلاح و امنیت بین المللی سازمان ملل، با اشاره به روند مسابقه جدید تسلیحات هسته ای و روند نوسازی این سلاح ها، از آنها به عنوان روندهای هشدار دهنده یاد کرد و خواستار خاتمه دادن به اینگونه اقدامات شد.
قرار است قطعنامه مصوب ایران در کمیته اول مجمع عمومی سازمان ملل حدود یک ماه دیگر به صحن مجمع عمومی سازمان ملل ارائه و در آنجا به تصویب نهایی برسد.
23311
