به گزارش ایسنا، سید ناصر حسینی پور در نطق میان دستور در جلسه علنی امروز (یکشنبه) مجلس شورای اسلامی با اشاره به مشکلات حوزه انتخابیه‌اش اظهار کرد: در بازدید هفته گذشته از حوزه انتخابیه‌ام از هر صد درخواست مردمی بیش از ۹۰ نفر جوانان تحصیلکرده جویای کار بودند. آن هم در شهرستانی که مردمانش بر روی منابع عظیم نفت و گاز نشسته اند و ۲۰ درصد از نفت و گاز کشور را تولید می کنند.
وی افزود: شهر من قلب و بام نفت ایران است، اما بحران بیکاری به گونه‌ای است که اگر نماینده باشی هر روز ساعت‌ها طول می‌کشد تا پای درد و دل مردمانت بنشینی، اگر دوربین‌ها گوشی تلفن همراه من را نشان دهند پیام بیش از هفت هزار جوان در آن وجود دارد که بازکردن آنها بیش ساعت‌ها زمان نیاز دارد.
نماینده مردم گچساران در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: بعضی از پیام‌ها و مشکلات بیان شده مردم خود یک روضه مجسم است که به درخواست کار منتهی می‌شود. از مظلومیت شهر من همین بس که اگر در بحران بیکاری سری به پتروشیمی گچساران بزنید مشاهده می‌کنید که بیش از ۷۰ درصد این مجموعه اهل باشت و گچساران نیستند و در کنار خانواده‌های ۶ و ۷ نفره تحصیل کرده بیکار با خانواده‌های ۶ نفره و ۵ نفره شاغل، دو خانواده ۴ نفر شاغل، ۵ خانواده ۳ نفر شاغل و ۴۰ خانواده ۲ نفر شاغل و اکثریت غیر بومی در پتروشیمی با حقوق‌های بین ۶ تا ۴۱ میلیون تومانی مواجه می شویم.
حسینی پور با بیان اینکه نمی‌دانم مجلس انقلابی قرار است چه زمانی در جهت بر قراری عدالت، قانونی مصوب کند که از اشتغال ۲ تا ۳ نفر از یک خانواده در یک مجموعه جلوگیری نماید، تاکید کرد: در این میان دلم برای جوانان مظلوم و تحصیل کرده‌ای می‌سوزد که از روی ناچاری در پی روزی خود با ماشین اجاره‌ای که آن را شوتی می‌نامند عاقبت در تصادفات جاده‌ای جان خود را از دست می‌دهند و یا اگر زنده بمانند و گرفتار قانون شوند برای چند عدد پتو، نوشیدنی و آدامس خودرو و بار خود را از دست می‌دهند و باید جریمه پرداخت کنند و خانواده آنها اسیر راهروهای دادگاه باشند.
وی یادآور شد: کمی آن سوتر ما شاهد قاچاق محموله سازمان دهی شده نور چشمی‌های رانت خواری هستیم که با امنیت خاطر کانتینرهای آنها همین بارها را به میزان بیشتر به پایتخت انتقال می‌دهند، اینجا خانه مردم است و باید در آن از پیرزن و پیرمردانی سخن گفت که یک عمر از سفره‌های زیرزمینی گچساران فقط بوی بد و آزاد دهنده گاز نصیبش می‌شود و فرزند تحصیل کرده‌اش حتی از نگهبانی در خطوط لوله نفت و گاز در چند متری خانه اش محروم است. اینجا نمی‌توان سخن گفت و خود سوزی چند روز گذشته روح الله برازیده فرزند شهید گل محمد برازیده زیلایی مظلوم را فراموش کرد، او که هفته قبل از درد فقر و بیکاری خود را در مقابل سازمان بنیاد شهید آتش زد تا صدایش شنیده شود.
نماینده مردم گچساران در ادامه خاطرنشان کرد: فراموش نکنید این ایران است که طی یک قرن اخیر به ثروت گچساران نیاز داشته است، امنیت گچساران امنیت ایران است و با هزاران جوان تحصیلکرده بیکار نمی‌توان یک شهر را دارای امنیت روحی و روانی دانست.
حسینی پور با اشاره به اینکه ما در گچساران میراث‌داران دوران تحقیر، تبعیض و ناامیدی هستیم، گفت: طی یک دهه گذشته شهر استراتژیک ما با ایجاد رانت و تبعیض برای نور چشمی‌ها به بن‌بست رسیده است. برای حل بخشی از این مشکلات و معضلات منحوس بیکاری توجه جدی دولت و مجلس و تکمیل پروژه‌های شهرهای گچساران و باشت در حوزه‌ها و بخش‌های مختلف ضروری و راهگشایی عظیم است.
وی در ادامه خطاب به دولت بیان کرد: آنهایی که صدای من را از پشت این تریبون می‌شنوند بدانند که مردم باشت و گچساران انتظار دارند بعد از سال‌ها شبکه آبیاری ماهور باشت و امامزاده جعفر با ۷۰۰ هکتار، لیشتر با ۴۰۰ هکتار و سایر پروژه ها به پایان برسد و شاهد رونق اقتصادی باشند.
نماینده مردم گچساران تاکید کرد: دولت، وزارت راه و شهرسازی و وزارت نفت به اعتبارات جاده‌های اصلی و مواصلاتی شهر گچساران از جمله جاده گچساران – دیلم – گناوه و از همه مهم‌تر تونل دیل که با ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی بنا به دلایل نامعلومی تعطیل شده‌اند، توجه جدی داشته باشند.
انتهای پیام
