محمد رحمانیان نویسنده و کارگردان تئاتر درباره فعالیتهای تازهاش گفت: هیچکدام از پروژههایی که مد نظر داشتم فعلاً به قطعیت نرسیدهاند و هنوز وارد فاز عملی نشدهاند. در مورد فعالیتهای تئاتری هم به دلیل اینکه معتقدم همچنان تکلیف کرونا با تماشاگران و پشت صحنه تئاترها مشخص نیست و سالنهای کوچکِ دربسته تئاتر خطرناک هستند و امکان ابتلای مخاطبان و عوامل وجود دارد. در مورد اجرا در سالنهای سرباز هم آنقدر در این زمینه کاری انجام نشد که عملاً فصل مناسب در این فضاها از دست رفت و شاید تنها در شهرهایی مثل کیش که هوا گرمتر است امکان اجرا در فضای باز وجود داشته باشد.
وی ادامه داد: بی برنامگی که در اداره کل هنرهای نمایشی بود همچنان ادامه دارد و تصمیمگیری دقیق و روشنی انجام نگرفته است از همین رو میبینیم که هنوز فعالیت سالنهای بزرگی چون تالار وحدت و سالن اصلی تئاتر شهر آغاز نشده است. همه چیز برای فعالیت تئاتری در یک انتظار به سر میبرد و به اصطلاح شاهد سیاست «الابختکی» هستیم و همه برنامهها بر این اساس است که برویم جلو و ببینیم در ادامه چه پیش میآید. از این رو من نیز تنها در حال نوشتن هستم و فعلاً برنامهای برای اجرا ندارم.
کارگردان نمایش «فنز» عنوان کرد: برای دیدن نمایشی به یکی از سالنهای خصوصی دعوت شدم اما متاسفانه فاصله گذاری اجتماعی بین تماشاگران اصلاً رعایت نشده بود و همه مخاطبان بدون فاصله کنار یکدیگر قرار گرفته بودند که با توجه به شرایط نامناسبی که همچنان بیماری کرونا برایمان رقم میزند، کار بسیار خطرناکی است.
رحمانیان با اشاره به اینکه حضور برخی از افراد بیربط به تئاتر در مقام تهیهکننده شرایط نامناسبی را رقم زده است، گفت: متاسفانه این روزها شاهد هستیم افرادی برای جمع کردن رزومه و استفاده از نامشان در بروشور تئاتر برای مقاصدی چون گرفتن اقامت کشوری دیگر، بهعنوان تهیهکننده وارد تئاتر میشوند و با پولی که برای یک نمایش هزینه کردهاند، فکر میکنند میتوانند هر اظهارنظری درباره کار داشته باشند و با کارگردان و بقیه عوامل مانند رعیت خود رفتار کنند.
وی در پایان صحبتهایش متذکر شد: شاهد هستیم برخی کارگردانها از برخی هنرجویان و علاقهمندان بازیگری پول میگیرند و به آنها نقش میفروشند در حالی که مورد داشتیم آن کار حتی به اجرا هم نرسیده است. متاسفانه این مسایل از معضلاتی است که در سالهای اخیر گریبانگیر تئاتر ایران شده و شکایتهای زیادی از طرف افراد مختلف در این زمینه داشتیم که تاسفآور است.
۵۸۵۸