پروفسور عباس اسماعیلی ساری روز پنجشنبه در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا در باره علل خشک شدن برخی منابع آبی در کشور و چگونگی احیاء این منابع اظهار داشت: یکی از علل اصلی کمبود آب و خشک شدن تالاب‌ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها، کاهش حق آبه منابع آبی است.
وی با بیان اینکه با توسعه کشاورزی و گسترش کشت در مزارع وکشتزارها، روش کشت و آبیاری هم باید تغییر یابد، گفت: برخی گیاهان کم آبخواه و بعضی از گیاهان پرآبخواه هستند. بنابراین کاشت گیاهان در هر منطقه باید براساس آب وهوا و اقلیم منطقه انجام شود.
اسماعیلی ساری روش آبیاری غلط را یکی دیگر از علل اصلی کاهش حق آبه منابع آبی عنوان کرد و افزود: گاه مزارع کشاورزی نیازمند آبیاری قطره‌ای و گلخانه‌ای است. اما آبیاری غرقابی (که سطح خاک را با لایه‌ای از آب می‌پوشاند) حجم وسیعی از منابع آبی را هدر می‌دهد.
وی اضافه کرد: بنابراین افزایش مصرف، حق آبه دریاچه، تالاب و رودخانه را کاهش و روش نادرست کشاورزی و زراعت آب را هدر می‌دهد. همچنین راه‌اندازی کارخانه‌های صنعتی همچون کارخانه ذوب آهن و فولاد در فرآیند تولید محصولات صنعتی نیز حجم وسیعی از آب را مصرف می‌کند.
به گفته استاد دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی تربیت مدرس، این آب پیش از مصرف در پروسه تولید محصولات صنعتی به تالاب رودخانه‌ها و... ریخته و این ریزش، تبعات مخرب زیست محیطی همچون آلودگی وگرد وغبار را نیز کاهش می‌دهد.
وی همچنین با اشاره به آب‌های زیرزمینی یادآور شد: افزایش مصرف آب با احداث چاه جدید و افزودن عمق چاه‌های قدیمی، ذخیره سفره آب‌های زیرزمینی را نیز کاهش می‌دهد.
اسماعیلی ساری با تاکید بر اصلاح شیوه حکمرانی مصرف آب خاطرنشان کرد: شیوه حکمرانی بر مصرف آب باید با توجه به پتاسیل و ظرفیت هر کشور طراحی شود. به عبارت دیگر، فرهنگ یک کشور، آب وهوا و اقلیم در این روش مصرف باید مورد توجه قرار گیرد.
به گفته استاد دانشکده منابع طبیعی وعلوم دریایی تربیت مدرس، مصرف اصلی آب در هر کشور به منظور کشت و صنعت هزینه می‌شود و بر این اساس اصلاح الگوی کشت و مدیریت مصرف در صنعت از هدررفت بخش اعظم آب جلوگیری خواهد کرد.
اسماعیلی ساری همچنین تصریح کرد: اصلاح حکمرانی مصرف آب، ضمن کاهش هدررفت منابع آبی با کاهش آلودگی محیط زیست وگرد وغبار سبب حفظ سطح سفره‌های آب زیرزمینی و جلوگیری از تخریب بیابان‌زایی می‌شود.
