به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از عصرایران، «در عصر حاضر مشاوران و درمانگران مدام ما را به «گفتگو کردن با همدیگر» تشویق می‌کنند، اما کمتر کسی در مورد «چگونه گفتگو کردن» به ما چیزی می‌آموزد. این ۱۰ نکته شاید مفید باشد:
۱- موضوع گفتگو را از همان اول مشخص کنیم؛ روشن و صریح؛ تفاهم یا پاک‌کردن کدروت‌ها. حرف‌زدن همزمان و پراکنده در مورد چند موضوع باعث می‌شود به هیچکدام از آن‌ها نرسیم.
۲- می‌دانم گاهی سخت است، اما با صبوری اجازه دهیم طرف مقابل حرفش را بزند. وسط حرف نپریم. حرفش را قطع نکنیم. اجازه بدهیم جملاتش را کامل بگوید. نوبت ما هم می‌شود.
۳- این مسابقه ورزشی نیست که بخواهیم طرف مقابل را در هم بکوبیم و مثلاً ۵-۰ برنده شویم. گاهی در یک گفتگو ممکن است نتیجه حتی مساوی شود و دو طرف خوشحال‌تر باشند. تلاش برای خواباندن مچ طرف مقابل و بر طبل شادانه کوبیدن گفتگو را به بن‌بست می‌کشاند.
۴- در گفتگو از منت‌گذاشتن سر همدیگر خودداری کنیم. دست از به رخ کشیدن کار‌هایی که برای هم کرده‌ایم بکشیم. حین حرف‌های طرف مقابل پوزخند نزنیم. این رفتار‌ها یعنی پایان گفتگو و آغاز و امتداد مشاجره تازه. گفتگو تلاش برای حل یک گره است نه گره‌زدن بر آن.
۵- نیش و کنایه نزنیم. این رفتار در گفتگو سم است. شاید ما دل‌مان خنک شود، ولی عملاً نقطه پایان گفتگو را گذاشته‌ایم؛ حتی اگر طرف مقابل به حرف‌زدن ادامه بدهد.
۶- ما هرگز نمی‌توانیم به تنهایی گفتگو کنیم. این یک رابطه دو نفره است و باید طرف مقابل هم این نکات را قبول داشته باشد. اگر تلاش می‌کنید گفتگو شکل بگیرد و نمی‌شود، شما به تنهایی مقصر نیستید.
۷- اگر قبل از گفتگو اطمینان کامل داریم که ۱۰۰ درصد حق با ماست و هر حرفی غیر از این غلط است، گفتگو امری بیهوده است.
۸- حرف آخرمان را اول نزنیم. اجازه بدهیم بحث کمی باز شود. بسیاری اوقات ما در ذهن‌مان نسبت به یک مسئله مدام به خودمان حق داده‌ایم. هم قاضی بوده‌ایم و هم وکیل مدافع خودمان. حالا وقت آن است که موضوع مطرح شود، زوایای آن بازتر شود شاید به راه حل نزدیک شدیم.
۹- زن و شوهر‌ها اگر می‌خواهند در یک گفتگو میخ آخر را به تابوت رابطه بکوبند به خانواده همدیگر توهین کنند. قطعاً جواب می‌دهد!
۱۰- همه گفتگو‌ها به صلح نمی‌انجامد و لزوماً دو طرف را خوشحال نمی‌کند. این یک تقلای انسانی است. گاهی ممکن است حتی وضع را بدتر کند. اما باید تلاش‌مان را بکنیم. اگر دیدیم سودی ندارد، اصرار نکنیم.»
