به گزارش خبرگزاری فارس از شهرضا، با آغاز سال تحصیلی جدید اوضاع بر وفق مراد والدین و دانش‌آموزان نشد، همه چیز به هم ریخت، کرونا امسال قوز بالای قوز شد و هزینه جدید خرید تبلت یا گوشی هوشمند برای استفاده دانش‌آموزان از اپلیکشین شاد بر دوش والدین سنگینی کرد.
ویروس کرونا مانند تغییراتی که در سایر بخش‌های جوامع انسانی ایجاد کرد، زمینه‌ساز شناخت نیازمندی‌های پنهان درحوزه آموزشی شد اما در این بین بیشترین رسالت و البته سختی کار به خصوص با وجود دانش‌آموزان بی‌بضاعت در مدارس که امکان وصل شدن به کلاس مجازی را نداشتند، متوجه معلمان شد.
شیوع بیماری کرونا منجر به تعطیلی مدارس و تداوم جریان آموزش در فضای مجازی شد که در این مدت دانش‌آموزان بسیاری در کشور از جمله در شهرستان شهرضا و روستاهای آن به علت نداشتن تجهیزات آموزشی هوشمند نتوانستند به شبکه شاد بپیوندند.
با گذشت چندین ماه از سال تحصیلی، والدینی که توانستند با استفاده از هر راهکاری، تبلت یا گوشی برای فرزندانشان خریدند، ولی هستند والدینی که توانایی خرید ساده‌ترین ملزومات تحصیلی را ندارند چه برسد خرید این تکنولوژی که تهیه آن با چندین برابر هزینه‌های تحصیلی فرزندانشان در طول سال است.
جدا از وعده مسؤولان بر سر عدم بستر مطلوب دسترسی به اینترنت در تمام نقاط کشور به ویژه در مناطق دوردست روستایی و کوهستانی، در تأمین خرید تبلت و گوشی برای دانش‌آموزان نیازمند دچار مشکل هستند و برای تهیه آن، دست به دامن خیران شد.
دستگیری از همنوعان به یک نیاز اجتماعی تبدیل شده است
در این روزگار، دستگیری از همنوعان و احوالپرسی از مردمی که پنجره روح‌شان کدر است، بیش از گذشته به یک نیاز اجتماعی تبدیل شده است. در این همدلی ها و دستگیری‌ها گاهی به روایاتی از اشک‌ها و لبخندها بر می‌خوریم که جنس‌شان اشک و لبخند عادی نیست. لبخند رضایت دانش‌آموزی که اشک در چشمان و بغض در گلویش گره خورده، اصلا شبیه یک لبخند معمولی نیست یا اشکی که یک پدر مخفیانه و دور از چشم زن و فرزندش می‌ریزد، از غم این که بیکار شده و در تأمین هزینه تحصیل فرزندش مانده، اصلاً شبیه چند قطره اشک معمولی نیست.
این بار هم خیران مثل همیشه جلوتر از مسؤولان با روحیه ایثار اجتماعی وارد میدان شدند و تلاش کردند که دانش‌آموزان نیازمند از تحصیل عقب نمانند، یکی از این خیران حاج حجت صفدریان است که ۲۰ تبلت را خریداری کرده و در اختیار دانش‌آموزان روستای کهرویه شهرضا قرار داده است.
روستای کهرویه که در ۳۰ کیلومتری شهرضا قرار دارد، به دلیل وجود چشمه سارها، بیشه‌زارها و نیز وجود بقعه متبرکه امامزادگان محمد و ابراهیم (ع) از جمله روستاهای گردشگری جنوب اصفهان است.
روستای کهرویه که بر اساس گفته‌ها ۱۸۰۰ سال قدمت دارد، دارای آثار تاریخی فراوانی نیز است که خود سبب افزایش رغبت توریست‌ها و گردشگران داخلی و خارجی به این خطه سبز از شهرستان شهرضا شده است.
روایت خیری که دین خود را به روستای زادگاهش ادا کرد
حاج حجت صفدریان ۷۰ سال پیش در روستای کهرویه شهرضا به دنیا آمد. تا سن 14 سالگی در روستا بود و پس از آن به تهران مهاجرت می‌کند. در این مدت روستای خود را هیچگاه فراموش نکرد و در این سال‌ها بارها به مردم روستا و دانش‌آموزانش کمک کرد. بیش از نیم قرن است که در تهران زندگی می‌کند اما همیشه دغدغه مردم روستای زادگاهش را داشته است و می‌گوید: همیشه دوست داشتم به مردمان روستای زادگاهم کمک کنم.
از کودکی با توکل به خدا، همت و تلاش کرده تا بتواند نه تنها خودش بلکه نیازهای دیگران را تأمین کند و همین تفکرش باعث شده خداوند متعال برکتی به اموالش دهد که همچنان گره از مشکلات مردم را باز و دل آن‌ها را شاد کند.
حاج حجت تا سن ۲۰ سالگی شاگردی و کارگری می‌کند و در آن سن ازدواج می‌کند و برای خود مغازه تراشکاری باز می‌کند و مستقل می‌شود و در حال حاضر نیز با شراکت برادرش یک کارخانه ۱۰ هزار متری با بیش از ۷۰ کارگر دارد.
به تأسی از فرهنگ ایثار، ۲۰ عدد تبلت خریدم و در اختیار دانش‌آموزان گذاشتم
حجت صفدریان به شرایط سخت اقتصادی امروز جامعه اشاره می‌کند و می‌گوید: با توجه به این شرایط می‌طلبد که امروز افراد غنی و کسانی که از توان مالی خوبی برخوردارند، به تأسی از فرهنگ ایثار اجتماعی و درس‌گیری از روحیه ایثار، فداکاری، گذشت و مهربانی به فکر نیازمندان باشند و دست آن‌ها را بگیرند.
این خیر با بیان اینکه دانش‌آموزان آینده‌سازان کشور هستند، بنابراین تعلیم و تربیت آن‌ها نباید به هر دلیلی از جمله عدم توان مالی در تهیه این تکنولوژی تعطیل شود، گفت: امسال با شیوع کرونا و مجازی شدن مدارس تصمیم گرفتم که هیچ دانش‌آموزی از تحصیل باز نماند به همین دلیل 20 عدد تبلت خریدم و در اختیار دانش‌آموزان قرار دادم.
وی معتقد است با هدیه کردن تبلت به دانش‌آموزان نیازمند کار مهمی انجام نداده بلکه مالی که خداوند به او داده در راه خودش هزینه کرده است.
صفدریان با بیان اینکه ۵ سال است که خواهرم خیریه‌ای تأسیس کرده است و آن را اداره می‌کند، گفت: در حال حاضر بسته‌هایی را برای سیستان و بلوچستان شامل کفش و لباس و ارزاق یک کامیون آماده می‌کنند که همراه با خواهرم در این کار خیر نیز سهیم شدیم.
این خیر می‌گوید: بچه‌های بسیاری در روستاها هستند که خانواده‌های‌شان توان خرید گوشی هوشمند را ندارند و به دلیل نداشتن توان از درس خواندن باز می‌مانند، فکر کردم می‌توانم 50 گوشی بگیرم اما با این تورم نتوانستم بیشتر بخرم، می‌توانستم تعداد بیشتری از گوشی‌های بی‌کیفیت را بگیرم اما این کار را به دلیل نبود تعمیرکار در روستا نکردم و ۲۰ تبلت با کیفیت خریدم و اگر خدا کمک کرد باز هم این کار را می‌کنم.
وقتی انسان مالی را می‌بخشد روح او جلا پیدا می‌کند
وی با اشاره به احساس خود در کمک کردن به دیگران می‌گوید: وقتی انسان مالی را می‌بخشد روح او جلا پیدا می‌کند و بیشتر به آرامش فکری و روحی می‌رسد، همین بزرگترین لذت بخشیدن است که من آن را با گوشت و پوست خود لمس کردم و به دیگران نیز توصیه می‌کنم آن را حداقل یک بار تجربه کنند.
صفدریان با اشاره به روز اهدای تبلت به دانش‌آموزان گفت: برای اهدای تبلت از معلمان و پایگاه بسیج روستا کمک گرفتم و در روزی اهدای تبلت از بخشدار و سپاه دعوت کرده بودند در مدرسه اما دوست داشتم این کار در خفا باشد.
این خیر بزرگوار ادامه داد: هر سال به روستای زادگاهم سر می‌زنم، کوچه‌ها یادآور دوران کودکی‌ام است، ۷۰ سال سن دارم و ۵۶ سال است که در تهران زندگی می‌کنم با وجود زن و فرزند و ۵ نوه در تهران احساس غربت می‌کنم.
وی اعتقاد دارد که همه کسانی که تمکن مالی دارند و از روستای خود مهاجرت کردند باید دین خود را به زادگاه خود ادا کنند.
صفدریان می‌گوید: امسال کمک به دانش‌آموزان بسیار مقدم‌تر از هر کمکی بود، سالی دو بار برای روستای کهرویه و دیگر جاهای دیگر بسته‌های ارزاق آماده می‌کنیم و اول مهر هم چندین سال است که کیف و لوازم‌التحریر توزیع می‌کنیم که هر سال تعدادی از این بسته‌های ارزاق و لوازم‌التحریر در بین مردم روستای کهرویه توزیع می‌شود.
حاج حجت هیچگاه بچه‌های روستا را تنها نگذاشت
فردوس علیدادی، فرمانده پایگاه حکیمه حوزه حضرت معصومه روستای کهرویه در این باره گفت: حاج حجت صفدریان جدای از اینکه این ۲۰ تبلت را تهیه کردند هر سال خواهر ایشان نیز کیف و لوازم‌التحریر تمام بچه‌های روستا کهرویه را و بچه‌های نیازمند در شهرستان شهرضا و حتی اصفهان و شیراز را به همراه خیران دیگر فراهم می‌کنند.
وی می‌گوید: خانواده حجت صفدریان، خانواده‌ای خیر و انقلابی هستند و فقط حواس‌شان به تحصیل دانش‌آموزان روستا است و جدای از اینکه به تحصیل بچه‌ها کمک می‌کنند، دانش‌آموزانی که از نظر روحی و جسمی مشکل دارند، به آن‌ها نیز کمک می‌کنند و اگر نیاز باشد مراحل درمانی آن‌ها را دنبال می‌کنند.
علیدادی ادامه داد: حاج حجت این بار به دانش‌آموزان روستا تبلت اهدا کردند، به دلیل اینکه در اول مهر امسال به دلیل کرونا نیازی به کیف و لوازم‌التحریر نبود، دانش‌آموزان آنلاین شدند، به ایشان گفتم گوشی را برای آن‌ها فراهم کنید.
فرمانده پایگاه حکیمه حوزه حضرت معصومه روستای کهرویه با اشاره به اینکه ایشان به تنهایی این ۲۰ تبلت را آماده کردند، گفت: حاج حجت از کسانی هستند که از دوران جوانی کارگاه زدند و ایجاد اشتغال کردند و تاکنون بچه‌های روستا را تنها نگذاشتند.
دخترانی که با حمایت حاج حجت صفدریان به خانه بخت فرستاده شدند
وی از کارهای خیر دیگر حاج حجت گفت که حتی چند خانواده بودند که دختران‌شان هزینه تحصیل نداشتند و ایشان هزینه تحصیل آن‌ها را پرداخت کرد و چند فرزندخوانده نیز دارند و دو نفر از آن‌ها را هم به خانه بخت فرستاد.
علیدادی با اشاره به اهدای لوح تقدیر از سوی بخشداری و سپاه به ایشان گفت: لوح تقدیری که به ایشان داده شد، حاج حجت گفت بنده این کار را نکردم که به چشم بیایم، برای بچه‌های روستا این کار را کردم تا از تحصیل باز نمانند و به جایگاهی برسند و بتوانند روستا را آباد کنند.
فرمانده پایگاه حکیمه حوزه حضرت معصومه روستای کهرویه می‌گوید که همیشه همه کارهای خیرشان در خفا و پنهانی بوده است، ادامه می‌دهد: سعی کردیم بچه‌هایی که واقعا نیاز داشتند تبلت به آن‌ها اهدا شود، خواهر و برادری بودند که هیچکدام گوشی هوشمندی نداشتند و یک تبلت به آن‌ها داده شد.
وی با یادآوری آن لحظه‌ای که تبلت به دانش‌آموزان و یا خانواده‌های آن‌ها اهدا شد می‌گوید: زمانی که تبلت به بچه‌ها اهدا شد، گریه می‌کردند، زمانی که به یکی از مادران یکی از دانش‌آموزان تبلت اهدا کردیم، مادر فقط اشک می‌ریخت و می‌گفت از سال گذشته که مدارس آنلاین شدند تا به امسال دسترسی به گوشی هوشمند و یا تبلت نداشته است و الان می‌توانم خنده را بر روی لب بچه‌ام ببینم.
انتهای پیام/۶۳۱۰۱/ن20/خ
