به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نمناک؛ مرگ امری بسیار ناشناخته است، چیزی که در نهایت همه انسان ها آن را تجربه خواهند کرد. اگر چه ما نمی توانیم به هرگونه سوال در مورد مرگ پاسخ بدهیم، با این حال می توانیم بگوییم که بعد از مرگ چه اتفاقی برای جسم شما خواهد افتاد و آن چیزی نیست جز تجزیه.
تجزیه بدن انسان یک فرآیند طبیعی است که شامل تجزیه بافت ارگانیک پس از مرگ است. با وجود این که تجزیه بدن انسان به عوامل مختلفی مانند آب و هوا، دما، رطوبت، pH و میزان اکسیژن، علت مرگ و وضعیت بدن بستگی دارد اما با این حال می توانیم بگوییم که تجزیه بدن انسان بعد از مرگ در چهار مرحله صورت می پذیرد.
بنا به گفته متخصصان و دانشمندان حوزه پزشکی قانونی، تجزیه بدن انسان از حدود 4 دقیقه بعد از فوت شخص شروع می شود و در چهار مرحله انجام می شود:تجزیه داخلی، باد کردن، پوسیدگی و تجزیه اسکلت.
به یاد داشته باشید که این روند تا زمانی که بدن انسان فوت شده دچار اختلال نشود، اتفاق می افتد.
24 تا 72 ساعت پس از مرگ، اندام های داخلی تجزیه می شوند.
3 تا 5 روز بعد از مرگ، بدن فرد فوت شده شروع به باد کردن و نشت خون از دهان و بینی می کند.
8 تا 10 روز بعد از مرگ، رنگ خون از قرمز به سبز تبدیل شده و در اعضای داخلی بدن گاز ایجاد می شود.
چند هفته بعد از مرگ، ناخن ها و دندان ها از بین می روند.
1 ماه پس از مرگ، بدن شروع به آب شدن می کند.
مرحله اول تجزیه بدن انسان، تجزیه داخلی نام دارد و بلافاصله بعد از مرگ آغاز می شود . به محض این که گردش خون و تنفس متوقف می شود، بدن راهی برای دریافت اکسیژن و از بین بردن ضایعات ندارد. دی اکسید کربن بیش از حد باعث اسیدی شدن محیط داخلی بدن و پارگی غشا های سلولی می شود و سپس غشاها آنزیم هایی آزاد می کنند که باعث از بین رفتن سلول ها می شود.
3 تا 6 ساعت پس از مرگ، عضلات شروع به سفت شدن می کنند و در حدود 12 ساعت بعد از آن این سفت شدگی به اوج خود می رسد. تاول های کوچک پر از مایعات در اندام های داخلی و سطح پوست ظاهر می شوند و این امر باعث پارگی لایه های بالایی پوست و شل شدن آن می شود و پس از گذشت 3 روز از مرگ فرد ، بدن شروع به ورم کردن می کند.
آنزیم های ترشح شده در مرحله اول منجر به تولید گاز دربدن شخص فوت شده می شوند. گوگرد موجود در ترکیباتی که باکتری ها آزاد می کنند باعث تغییر رنگ پوست می شوند و به دلیل وجود گاز در بدن شخص، حجم بدن ممکن است به دو برابر برسد و علاوه بر این، فعالیت حشرات نیز در این مرحه آغاز می شود.
میکروارگانیسم ها و باکتری ها باعث ایجاد بوهای بسیار ناخوشایندی می شوند و این بو، دیگران را متوجه وجود شخص مرده در اطراف خود می کنند.
مرحله بعد از باد کردن، مرحله پوسیدگی است. در این مرحله خون و مایعات دیگر از حفره های بدن نشت می کنند و ماهیچه و پوست بدن شروع به آب شدن می کنند.
بافت نرم بدن شامل مو، استخوان، غضروف ها شروع به تجزیه می کنند و تغذیه بدن توسط جلبک ها نیز آغاز می شود و بعد از گذشت این مرحله و اغاز مرحله پوسیدگی پیشرفته، فعالیت حشرات تا حد بسیاری کاهش می یابد.
با تجزیه اعضای بدن، اسکلت باقی می ماند و از آن جایی که تجزیه اسکلت بدن براساس تجزیه اجزای آلی ( کلاژن) و مواد معدنی موجود در آن صورت می گیرد، تجزیه آن زمان مشخصی ندارد و به عوامل مختلفی از قبیل آب و هوا، شرایط محیطی که اسکلت در آن قرار دارد و سایر چیز های دیگر بستگی دارد.
مردم نقاط و کشورهای متفاوت به گونه های مختلفی مانند خاکسپاری، خاکسپاری در درون تابوت، مومیایی کردن و سوزاندن اجساد برای اجساد خود مراسم تدفین می گیرند. روش های تدفین سبب می شود تجزیه بدن انسان پس از مرگ طولانی تر و پیچیده تر شود.
شرایط محیطی هم می تواند روی روند تجزیه تأثیر بگذارد. در برخی از شرایط محیطی جسد کامل از بین نمی رود. اجسادی که در ارتفاعات و روی کوه های پر از یخ و برف وجود دارند تقریبا سالم باقی می مانند زیرا ارتفاع زیاد، دمای پایین و کمبود اکسیژن منجر به حفظ شدن جسد می شود و در این شرایط یک مومیایی طبیعی ایجاد می شود.
چنانچه در نمناک گفته ایم بعد از تجزیه بدن انسان در فضا گاز و بویی خاص منتشر می شود. این بو در شناسایی اجساد و پیدا کردن آن ها و پیگیری جنایت ها نقش مهمی دارد. این بو نتیجه تجزیه بدن توسط باکتری ها است، هنگامی که باکتری ها از بدن تغذیه می کنند و آن را می خورند بوی بدی منتشر می شود.
از اجساد تمام جانوران بو و گازی منزجرکننده ای منتشر می شود. بوی منتشرشده از جسد انسان شباهت بیشتری به بوی منتشرشده از جسد خوک دارد زیرا میکروب های موجود در آن ها، میزان چربی بدن و نوع مو به یکدیگر شبیه هستند.
برای یافتن اجساد گم شده می توان از بو و گازهای منتشرشده کمک گرفت. برای یافتن اجساد می توان از گروه های جستجوگر و سگ های آموزش دیده و بینی های مصنوعی و هوشمند طراحی شده استفاده کرد.
بعد از مرگ تمامی ماهیچه های بدن رها شده و همه محتویاتی درون بدن که توسط این ماهیچه ها متوقف شده است از بدن خارج می شود زیرا دیگر انقباضات ماهیچه ای وجود ندارد که از خروج ادرار و مدفوع جلوگیری کند.
پس از مرگ پوست افراد نرم تر و صاف تر می شود زیرا که دیگر تنش و انقباضی در ماهیچه های شما وجود ندارد پس خطوط و چروک های روی پیشانی و صورت از بین می روند.
برخلاف باور عموم، پس از مرگ، ناخن و موها رشد نمی کند. پس از مرگ به این علت به نظر می رسد ناخن ها رشد می کند که پوست بدن رطوبت خود را از دست می دهد و به سمت عقب کشیده می شود.
بعد از مرگ، نیروی جاذبه سبب کشیده شدن خون به سمت پایین می شود بنابراین رفته رفته، غلظت خون در نقاط پایین بدن افزایش می یابد و خون منعقد شده و گیر می افتد بنابراین حالتی شبیه خون مردگی در نقاطی از بدن به وجود می آید که به آن حالت «سر بی رنگی» می گویند.
در اولین ساعت پس از مرگ، دمای بدن به شدت کاهش می یابد. اگر از مرگ یک ساعت بگذرد دمای بدن او 2 درجه کاهش می یابد و با گذشت هر ساعت از مرگ یک درجه دیگر از حرارت بدن کاسته خواهد شد.
دو نوع مرگ (مرگ قلبی و مرگ مغزی) وجود دارد. در مرگ مغزی اولین ارگان از کار افتاده مغز است اما در مرگ قلبی، ابتدا قلب از کار می افتد. در مرگ قلبی که قلب از کار می افتد همه ارگان های بدن تا 10 دقیقه پس از توقف کارکرد قلب به وظایف نسبی خود عمل می کند.
پس از مرگ ممکن است صداهایی مانند آه و ناله و آروغ زدن از مرده بشنوید، این صداها کاملاً نرمال و معمول هستند زیرا پس از مرگ و تکان هایی که به وجود می آید هوایی که در درون ریه های شما باقی مانده سعی می کند از بدن خارج شود. زمانی که این هوا با سرعت از تارهای صوتی عبور می کند صداهایی این چنینی تولید خواهد شد.
