به گزارش خبرنگار ایسنا، در این گزارش چند برش کوتاه از مراحل مختلف زندگی این سردار جهان اسلام بیان شده است.
کودکی
قاسم سلیمانی از پدر و مادری عشایر از طایفه سلیمانی متولد شد، دو خواهر و دو برادر داشت. دوران ابتدایی را تا کلاس ششم در روستای قنات ملک گذراند و همزمان در کشاورزی و دامداری به پدرش کمک می کرد. در سال ۱۳۵۰ به خاطر مشکلات اقتصادی به همراه یکی از دوستانش برای کار به کرمان رفت.
نوجوانی
پس از چند روز در یک هتل کوچک کار پیدا کرد و شب ها هم آنجا می خوابید. دو سال بعد به همراه علی محمد و احمد سلیمانی توانست اتاقی در خیابان ناصریه اجاره کند و بعدها برادرش سهراب و محمود برادر احمد هم به آنها پیوستند. همزمان با کار، در زورخانه پهلوان عطایی ورزش می کرد. بعد از آن در باشگاه کارگران کرمان کاراته کار می کرد و کمربند مشکی گرفت. در تمام این مدت سالی دوبار به روستا می رفت و پس اندازش را به پدرش می داد.
انقلاب
پسر صاحب هتل موجب آشنایی او با امام خمینی شد و همین باعث شد تا پایش به تظاهرات قبل از انقلاب در کرمان باز شود. جلسات قرآن شیخ مهدی رکابی در تکیه فاطمیه کرمان هم در شکل گیری روحیه مبارزاتی او بی تاثیر نبود. بعد از آن، نماز جماعت های مسجد جامع کرمان را از دست نمی داد و پای ثابت صحبت ها و سخنرانی های آیت الله صالحی، حجت الاسلام حقیقی و آیت‌الله روحانی شد. سال ۵۶ به صورت قراردادی در سازمان آب استخدام شد اما چند ماه مانده به انقلاب شد یکی از کارمندان انتصابی این سازمان با دوستانش تک اتاقی را که اجاره کرده بودند، عوض کردند و ساکن خانه ای در خیابان شریعتی شدند تا خانه جدیدشان بشود مرکزی برای فعالیت های انقلابی.
او در واقعه آتش سوزی مسجد جامع کرمان حضور داشت و از دست کولی ها کتک خورد. حتی در پایین آوردن مجسمه شاه یکی از افراد اصلی بود و در حمله به مقر شهربانی یک قبضه کلت رولور غنیمت گرفت که تا زمان شهادتش آن را نگه داشته بود.
ورود به سپاه
از تابستان ۵۸ با سپاه همکاری داشت اما از مرداد ۵۹ به طور رسمی به عضویت سپاه در آمد. یک سال قبلش با خانم نامجو که از خانواده‌های متدین کرمان بود عقد کرد. اولین ماموریت شغلی اش شد حفاظت از فرودگاه کرمان که بیشتر از یک ماه طول نکشید آنقدر قوی و با استعداد عمل کرد که او را به عنوان مربی برای آموزش بسیجیان به پادگان قدس فراخوان کردند.
اولین حضور در جنگ
با شعله ور شدن آتش جنگ دلش طاقت نیاورد که در کرمان بماند و همین شد که به فرماندهی غلامعباس گلزار در نخستین عملیات مستقل نیروهای کرمانی در منطقه کرخه نور شرکت کرد. بعد از آن در عملیات شهید چمران ترکش خورد و به عقب برگشت. هرچند چند روز بعد با همان دست به گردن آویخته به منطقه طراح برگشت تا ادامه عملیات را از دست ندهد.
تیپ ثارالله
هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد آشنایی قاسم سلیمانی با شهید حسن باقری در بحبوحه عملیات طریق القدس تشکیل تیپی به نام ثارالله را رقم بزند. خطی به نام ثارالله به او واگذار شد و بعد از آن در گلف از او خواسته شد تا تمام نیروهای پراکنده کرمانی را در قالب یک تیپ سازماندهی کند.
فرمانده این تیپ کسی نمی‌توانست باشد جز قاسم سلیمانی. کسی که حسابی در طریق القدس گل کاشته و توانسته بود به کمک نیروهایش پل سابله را تصرف کند.
او توانست دو گردان از نیروهای کرمان را سازماندهی کند و با خود به اهواز و بعد از آن به دو کوهه بیاورد. دو گردان دیگر هم که عمدتاً از نیروهای سیستان و بلوچستان بودند تیپ ثارالله را تکمیل کردند تا بتواند به عنوان یگان مستقل جنوب شرق کشور وارد فاز عملیاتی شود.
فرماندهی لشکر
عملکرد موثر و قوی تیپ ثارالله در عملیات های الی بیت المقدس و عملیات رمضان باعث شد حکم فرمانده لشکری او در تاریخ بیست و یکم آذر ۶۱ ابلاغ شود. این لشکر با در اختیار داشتن سه تیپ وارد عملیات والفجر مقدماتی شد، عملیاتی که ابتکار قاسم سلیمانی گره از کار آن گشود. گروهی به نام فاطر را که از رزمندگان شهادت طلب موتورسوار بودند راهی میدان کرد.
سخنرانی در مسجد امام کرمان
عملیات های مختلف از پی هم می گذشتند و لشکر ثارالله مقاوم‌تر از پیش به فرماندهی قاسم سلیمانی عمل می کرد. هر چند شهادت عده ای از دوستان در عملیات ها قلب فرمانده جوان را مالامال از غم می کرد و اوج این غصه ها در سال ۶۴ بعد از شهادت عده ای از نیروها به خصوص فرمانده اطلاعات عملیات لشکر شهید حسین یوسف الهی بود. او در سخنرانی فراموش نشدنی اش در مسجد امام کرمان با صدای بلند گریه کرد و در رثای شهید یوسف الهی گفت"چگونه جمعی بخندد که در آن جمع حسین آقای ما فدا شد؟"
19فرمانده
عملیات کربلای ۵ یکی دیگر از عملیات‌های موفقیت‌آمیز لشکر ثارالله بود. هرچند در آن ۱۹ نفر از فرماندهان لشکر از جمله قاسم میرحسینی جانشین لشکر شهید شدند. سخنرانی حاج قاسم در فراق فرماندهان شهید لشکر از ذهن کسانی که در آن روز در مهدیه لشکر حضور داشتند پاک نخواهد شد.
پایان جنگ
قاسم سلیمانی تا عملیات بیت المقدس ۷ که آخرین عملیات لشکر ثارالله پیش از پذیرش قطعنامه محسوب می شود، تبدیل به انسانی کارکشته با کوهی از تجربیات مفید در عرصه نظامی شده بود. ماموریت او تا دو سال بعد از پذیرش قطعنامه و تا سال ۶۹ در جبهه‌های جنوب ادامه داشت.
او در سال ۶۷ با حفظ سمت فرمانده سپاه منطقه هفت شد و یک سال بعد به فرماندهی قرارگاه قدس که به منظور مقابله با اشرار مسلح ایجاد شده بود به او سپرده شد.
مبارزه با اشرار
در سال ۷۰ و ۷۱ در اولین اقدام مرزهای شرقی کشور را که حدود 1000 کیلومتر بود به طور کامل به روی اشرار بست. نیروهای او صدها کیلومتر کانال و خاکریز درست کردند تا بتوانند یک خط پدافندی درست و حسابی در برابر اشرار منطقه داشته باشند. او تنها در یک عملیات توانست 90 اسیر ایرانی را که در چنگال اشرار اسیر و به افغانستان منتقل شده بودند نجات دهد.
او در سال ۷۲ تمام کوهستان های اطراف زاهدان را برای همیشه از حضور اشرار پاک کرد. بعد از ربوده شدن و به شهادت رسیدن بخشدار نصرت آباد و ۴۱ نفر از اهالی توانست سایه سهمگین ناامنی را از بین برده و اطراف استان کرمان را از حضور اشرار پاکسازی کند.
او در این سالها از یک مسئله مهم غافل نشد و آنها حمایت از اشراری بود که از کارهای شرارت بار پشیمان شده و توبه کرده بودند. همین امر باعث شد نفوذ اندیشه های سلفی و وابسته به وهابیت در شرق کشور به حداقل برسد.
عملیات فرهنگی
برگزاری کنگره بزرگداشت شهدای استان کرمان و سیستان و بلوچستان یک عملیات و بسیج فرهنگی بود که به دست مبارک قاسم سلیمانی شکل گرفت. عملیاتی که مقدماتش در سال ۷۵ فراهم شد و در نهایت پس از هزاران ساعت کار محتوایی و تولیدی در خصوص شهدا و ثبت و ضبط خاطرات از 8000 شهید این استان ها در سال ۷۷ به ثمر نشست.
همچنین ساخت نخستین موزه دفاع مقدس در کشور، جمع آوری هزاران ساعت مصاحبه، آرشیو ده‌ها هزار سند و انتشار ده ها عنوان کتاب در این زمینه برای مخاطبان مختلف از جمله بخش های عملیات فرهنگی سردار سلیمانی بود که از ثمرات آن تاکنون بهره‌برداری شده است.
نیروی قدس
سردار سپهبد شهید قاسم سلیمانی از سال ۷۶ تا لحظه شهادت به عنوان فرمانده نیروی قدس سپاه فعالیت می‌کرد و نقش مهمی در تقویت جبهه مقاومت و خنثی سازی سیاست‌های جبهه استکبار بر عهده داشت.
انتهای پیام
