به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سيما، همه نگاه‌ها به این تصویر جالب در طیف تابش فروسرخ سحابی مارپیچ که توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر ثبت شده، دوخته شده است. سحابی مارپیچ در فاصله ۷۰۰ سال نوری از ما و در صورت فلکی دلو واقع شده است.
پوشش غبار و گاز اطراف یک کوتوله سفید مرکزی که قطری حدود دو سال نوری دارد، نمونه‌ای از یک سحابی سیاره نما (یکی از آخرین مراحل تکامل یک ستاره شبه خورشید) است. غبار مذکور این چشم کیهانی را قرمز کرده است.
یک سحابی سیاره‌نما نوعی سحابی گسیلشی است که از گاز و پلاسما تشکیل شده است. این نوع سحابی‌ها پس از مرگ ستارگان به وجود می‌آیند.
مواد سحابی هزاران سال پیش توسط این ستاره به فضای بیرونی پرتاب شده است، غبار آن نیز می‌تواند در اثر برخورد با برخی اجرام مانند کمربند کویپر منظومه شمسی یا ابر دنباله دار اورت، ایجاد شده باشد. در غیر این صورت اجرام شبه دنباله‌داری که در این سامانه سیاره‌ای دور شکل گرفته‌اند، از مراحل نمایشی پایانی تکامل این ستاره جان سالم به در برده‌اند. ابر اورت بر اساس نظریه "یان اورت" (Jan Oort) اخترشناس هلندی، ابر اورت نام مکانی است که خیلی از دنباله‌دار‌ها از آن سرچشمه می‌گیرند.
