به گزارش همشهری آنلاین به نقل از برنا، گیاه میخک حاوی ترکیب شیمیایی به نام «اوژنول» است و به عنوان مسکن موضعی در پزشکی و به‌ویژه دندان‌پزشکی سنتی استفاده می‌شود. برگ‌های میخک، همیشه سبز و دائمی بوده و یکی از منابع مهم گیاهی ترکیبات فنلی مختلف است.
باکتری‌های موجود در کانال ریشه دندان، عامل اصلی بروز عفونت‌های ریشه دندان هستند و مشخص شده در میان باکتری‌های ایجاد کننده این نوع عفونت، باکتری‌های بی‌هوازی نسبت به سایر باکتری‌ها شایع‌تر است. از مهم‌ترین این باکتری‌ها می‌توان به «انتروکوکوس فیکالیس» اشاره کرد.
با توجه به ویژگی‌های گیاه میخک، پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی شیراز با انجام یک مطالعه خاصیت ضد میکروبی عصاره این گیاه را مورد بررسی قرار دادند.
برای انجام این مطالعه؛ عصاره‌های آبی و الکلی گیاه میخک به محیط کشت باکتری انتروکوکوس فیکالیس افزود شد و تاثیر آن بر رشد این باکتری بررسی شد.
بررسی‌های این مطالعه نشان داد عصاره آبی میخک در غلظت ۱۲۵ میلی‌گرم در میلی‌لیتر و بالاتر و عصاره هیدروالکلی میخک در غلظت ۶۲.۵ میلی‌گرم در میل‌لیتر و بالاتر دارای اثر بازدارنده رشد علیه انتروکوکوس فکالیس بود.
نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که این گیاه دارای فعالیت ضد میکروبی قابل قبولی علیه باکتری انتروکوکوس فکالیس است و پژوهشگران این مطالعه معتقدند که می‌توان از این عصاره گیاهی برای پروسه‌های شستشوی کانال ریشه در دندان‌پزشکی استفاده کرد.
همچنین این محققان می‌گویند که می‌توان با خالص کردن مواد موثره موجود در این گیاه، از آن جهت ساخت شستشودهنده با عوارض جانبی کمتر و طعم مطبوع‌تر استفاده کرد که از لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه است.
نتایج این پروژه تحقیقاتی با عنوان «مقایسه اثرات ضدمیکروبی عصاره گیاه میخک با هیپوکلریت سدیم بر میکروارگانیسم انترکوک فیکالیس در شرایط آزمایشگاهی» در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده است.
