حجت‌الاسلام‌والمسلمین محسن مهاجر نیا در دوازدهمین نشست از هفتمین دوره سلسله نشست‌های دوره‌ای کرسی‌های آزاداندیشی- که با موضوع «فرایند تحقق انقلاب اسلامی» به همت دانشگاه طلوع مهر و مجمع هماهنگی پیروان امام و رهبری در قم- برگزار شد، عنوان کرد: انقلاب اسلامی در همه مراحل خود از مرحله تئوری پردازی تا مبارزه با حاکمیت طاغوت و تا پیروزی نهایی، ایده ساختن یک جامعه آرمانی مبتنی بر قوانین الهی، ساختار و روابط توحیدی و حاکمیت اسلامی را تعقیب می‌کرد.
وی ادامه داد: گسترش مطالعات و تولیدات فکری در نسبت سنجی میان دین و زندگی، دین و جامعه، دین و سیاست و حکومت در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، همه حاکی از توجه انقلابیون به جامعه سازی دینی است.
استاد علوم سیاسی بیان کرد: تاریخ تحولات اجتماعی در یک قرن اخیر نشان می‌دهد که جامعه سازی اسلامی مهم‌ترین آرمان دیرینه ملت ایران بوده است.
وی افزود: کدگذاری‌های معنادار «سعادت بخشی»، «کمال طلبی»، «فضیلت محوری»، «اخلاق‌مداری»، «آزادی از استبداد» و «جامعه حق مدار» و «عدالت محور» در مسیر «حیات طیّبه» برای جامعه اسلامی، همه نشان از نارضایتی از وضع جامعه تحت حاکمیت شاهنشاهی داشت.
مهاجر نیا با اشاره به وضعیت جامعه ایرانی قبل از انقلاب اسلامی گفت: در کشوری که بیش از 80 درصد آن مسلمان و در سنت دینی پرورش‌یافته بود، به یک‌باره در محاصره فرهنگ و دستاوردهای جذاب دنیای مدرن قرار گرفت. در اضلاع سه‌گانه جامعه، دین در انزوا قرار گرفته بود.
وی ادامه داد: در یک ضلع سنت‌های رقیق شده دینی، در ضلع دوم جاذبه‌های فرهنگی پر زرق وبرق مدرنیته و در هرم قدرت حاکمیت استبدادی است که موازنه میان سنت دینی و فرهنگ غربی را به ضرر دین رقم زده است.
استاد علوم سیاسی به ویژگی‌های جامعه طاغوت زده عصر پهلوی اشاره کرد و گفت: جامعه آن دوره چند ویژگی مهم داشت که اولین ویژگی آن مربوط به شرایط تاریخی است که یک جامعه خسته از استبداد قجری وارد یک فضای تجملاتی فریبنده نیمه مدرن شده است. وی اظهار کرد: دوگانگی فرهنگی، جامعه را به سمت نوعی از خود بیگانگی هویتی سوق داد و حاصل آن افزایش جهل نسبت به سرنوشت اجتماعی خویش بود. مرحوم نائینی در صدر مشروطیت مهم‌ترین عامل قوای ملعونه استبداد را ناشی از همین جهل ملت می‌داند.
وی بیان کرد: دومین ویژگی جامعه دوره قبل از انقلاب اسلامی، تبدیل نظام شاهنشاهی به فرهنگ عمومی و تقدیس شاه‌پرستی به مثابه سایه خدا در روی زمین و تکریم دینی استبداد بود و سومین ویژگی جامعه گذشته این بود که بعد از زمینه‌سازی برای تقدیس و تکریم و تثبیت قدرت سیاسی نظام، به دنبال یک دست سازی جامعه بود به همین دلیل با تشخّص بخشی به مخالفان و آزادیخواهان با عناوینی چون عقب‌ماندگی، ارتجاع سیاه، کمونیست و بیگانه پرست، راه مبارزه و حذف آن‌ها را در پیش گرفت.
وی با اشاره به اینکه چهارمین ویژگی‌ای که نظام استبدادی برای جامعه طراحی کرده بود، ترویج فساد اخلاقی و بی‌بندوباری و اباحی گری و پوچ‌گرایی اخلاقی بود، افزود: گسترش فرهنگ غربی مهم‌ترین مکانیسم برای چنین نقشه‌ای بود.
مهاجر نیا بیان کرد: ویژگی پنجم که مکمل فساد اخلاقی بود، مصرفی کردن جامعه بود که از طریق سرازیر شدن محصولات تجملاتی و تشریفاتی حاصل تکنولوژی مغرب زمین، جامعه سنتی مسلمان ایرانی، خود را در شرایط خروج از سنت‌های دینی مشاهده کرد.
وی تصریح کرد: در چنین شرایطی نظام شاهنشاهی توانست به تدریج بر مناسبات اجتماعی مسلط شود و با کمک الگوهای غربی به تحریف ودستکاری ذهنیت‌ها، آرمان‌ها و ایده آل‌های اسلامی بپردازد و در نتیجه جامعه‌ای واگرا و مقهور هنجارهای وارداتی را سامان دهد.
استاد حوزه و دانشگاه در ادامه به نقش برجسته نهضت آگاهی بخشی روحانیت پرداخت و گفت: شاهکار انقلابیون و روحانیت انقلابی آن بود که به موازات غربی سازی جامعه ایرانی، آن‌ها هم به اسلامی سازی آن پرداختند و با برجسته‌سازی سنت‌ها و اصالت‌های دینی، مسیر بازگشت به هویت اسلامی در چارچوب یک جامعه اسلامی را هموار ساختند.
حجت‌الاسلام مهاجر نیا با اشاره به برخی از ویژگی‌هایی که رهبران نهضت، با برجسته‌سازی آن‌ها سبب آگاهی بخشی به جامعه شدند، گفت: رهبران نهضت اسلامی درروند مبارزات طولانی، توانستند ایده آل‌های جامعه اسلامی را در ساخت فرهنگی: «نگرش توحیدی»، «امامت محوری»، «هدایت محوری»، «تکامل‌گرایی»، «عدالت محوری و ظلم‌ستیزی»، «معنویت‌گرایی»، «اخلاق‌مداری»، «برخورداری از حق آزادی» و «احترام به نقش و حقوق مردم» بر پایه ارزش‌ها و اصول و آموزه‌های مکتب اهل‌البیت (ع) بازسازی و به مردم منتقل کنند. این بازسازی توانست، اصالت و سنت‌ها را احیا و جامعه تجمل‌گرا و رفاه‌طلب در محاصره استبداد و استعمار را در مسیر نهضت همگانی علیه نظام شاهنشاهی هدایت کند.
انتهای پیام
