ملوکسیکام از داروهای ضد التهاب است. پیش از مصرف ملوکسیکام باید به نکات مهمی توجه کرد. افراد مبتلا به فشار خون در مصرف ملوکسیکام باید دقت کنند. نحوه مصرف ملوکسیکام و کلیات مهم درباره ملوکسیکام را در ادامه بخوانید.
به گزارش رکنا، ملوکسیکام به دسته ای از داروها تعلق دارد بنام داروهای ضد التهاب غیر کورتونی. ملوکسیکام در دراز مدت التهاب و درد را کاهش می دهد لذا در تسکین دردهای مزمن مانند درد روماتوئید آرتریت و سایر دردهای مفصلی مزمن کاربرد دارد.همچنین در درمان کوتاه مدت دردهای استخوانی و مفصلی نیز می تواند موثر واقع شود.
ملوکسیکام با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلوکسیژناز، منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیایی به نام پروستاگلاندین در بدن می شود که مسئول ایجاد درد و التهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند.در نتیجه با مهار آنزیم های سکلوکسیژناز و کاهش تولید پروستاگلاندین،درد و التهاب کاهش می یابد.
_در صورت سابقه آسم، حساسیت، زخم معده یا دوازدهه و بیماری های گوارشی(مانند کرون)، بیماری قلبی یا عروقی، لوپوس،مشکلات کبدی، کلیوی و سایر موارد به پزشک خود اطلاع دهید.
_در صورتی که سابقه فشار خون بالا و یا وجود لخته در عروق، فشارخون و کلسترول بالا دارید، پزشک خود را مطلع نمایید.
-از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خوددر اختیار پزشک یا داروساز قرار دهید
_در صورت سابقه حساسیت به داروهای ضد درد (مانند آسپرین، ناپروکسن، ایندو متاسین و ایبوبروفن و...)به پزشک خود اطلاع دهید.
-در صورتی که سیگاری هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.
-در صورت مصرف طولانی مدت دارو را دقیقاً طبق تجویز پزشک مصرف نمایید.اما عموماً ۵۰مصرف این دارو بصورت ۱قرص ۷.۵ یا ۱۵ میلی گرم در روز می باشد.
-قرص را بطور کامل همراه با یک لیوان آب ببلعید. مصرف این دارو همراه با غذا به کاهش عوارض گوارشی ناشی از مصرف آن کمک می نماید.
-در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، از مصرف نوبت فراموش شده صرف نظر نمایید و نوبت بعدی را طبق برنامه مصرف نمایید. به هیچ وجه مقدار دارو در یک نوبت را دوبرابر ننمایید.
-در صورتی که مصرف این دارو برای مدت طولانی توسط پزشک به شما توصیه شده است، تحت نظر پزشک خود بمانید تا پیشرفت درمانی شما بررسی گردد.در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت این دارو دارید،پزشک می تواند همراه آن، دارو های محافظت کننده از معده تجویز نماید تا عوارض کاهش یابد.
-مصرف داروبطور منظم در ساعت مشخصی از روز می تواند باعث زودتر رسیدن به اثر درمانی مطلوب شود.
_در صورتی که مبتلا به آسم می باشید ،ممکن است علائمی مانند خس خس سینه و مشکل تنفسی در شما با مصرف این دارو تشدید شود.در صورت بروز این عوارض ،این دارو را قطع نمایید و به پزشک خود مراجعه کنید.
- در صورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود در مورد مصرف این دارو اطلاع دهید.
_علائم گوارشی مانند سوء هاضمه ،سوزش سردل،معده درد و... از علائم شایع داروهای NSAIDs می باشد که برای کاهش آنها مصرف دارو پس از غذا توصیه می شود. در صورت ادامه دار شدن این عوارض با پزشک خود مشورت کنید.
_احساس تهوع ناشی از این دارو با مصرف وعده های غذایی سبک و پرهیز از غذاهای پرچرب و پرادویه کاهش می یابد.
-جهت بهبود اسهال ناشی از مصرف این دارو،مصرف وعده های غذایی ساده و مایعات به مقدار کافی توصیه می شود.
-در صورت بروز یبوست، رژیم سرشار از فیبر(میوه و سبزیجات) و مصرف مایعات به اندازه کافی توصیه می شود.
_ در صورت مشکلات تنفسی و هرگونه علائم حساسیت دارویی (مانند ورم صورت و دهان) به پزشک خود مراجعه نمایید.
_در صورت مشاهده دفع خون یا مدفوع تیره، استفراغ حاوی خون یا شکم درد شدید، مصرف دارو را قطع و به پزشک خود مراجعه نمایید.
-در صورت بروز سردرد، سرگیجه یا گیجی شدید، تغییرات خلق و خو، اختلال در خواب، زنگ زدن گوش در مدت درمان با این دارو، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
یک مشتق اکسی کام است و یک داروی NSAID است.
گزارش شده است که یک مهارکننده انتخابی برای سیکلیک اکسیژناز2 است.
در درمان آرتریت روماتوئید، برای درمان علامتی کوتاه مدت در حملات حاد استئوآرتریت و درمان علامتی اسپوندلیت انکیلوزان استفاده می شود.
بخوبی پس از مصرف خوراکی جذب می شود. 99 درصد آن با پروتئین های پلاسما پیوند می شود. نیمه عمر دفع آن از خون در حدود 20 ساعت است. به طور اصلی بوسیله اکسید شدن و ترشح در ادرار و مدفوع دفع می شود و کمتر از 3 درصد آن به صورت تبدیل نشده ترشح می شود.
مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری اکیدا ممنوع است و جزء داروهای گروه X طبقه بندی می شود و ممکن است منجر به مرگ یا نقص عضو جنین شود.
در اختلالات شدید کبدی، اختلالات خونریزی دهنده، بیماران با نارسائی کلیوی مگر آنها که دیالیز می شوند مصرف رکتال آن در بیماران مبتلا به پروکتیت، هموروئید و خونریزی از مقعد. آسم، آلرژی، حساسیت به آسپرین، سابقه اولسراتیک.
عوارض نسبتا شایع (%10-1):
قلبی عروقی: ادم، آنژین صدری، آریتمی قلبی، نارسایی قلبی، ادم صورت، افزایش فشارخون، افت فشارخون، سکته قلبی حاد، تپش قلب، سنکوپ، تاکی کاردی، واسکولیت (التهاب عروق خونی)
سیستم اعصاب مرکزی: درد، سردرد، سرگیجه، بی خوابی، زمین افتادن، خواب آشفته، اضطراب، گیجی، افسردگی، خواب آلودگی، خستگی، کسالت، عصبانیت، خواب رفتگی اندام، تشنج، سرگیجه
پوستی: راش پوستی، خارش، ریزش مو، راش بللوس، افزایش تعریق، حساسیت پوست به نور، کهیر
غدد درون ریز و متابولیسم: پیدایش آلبومین در ادرار، کم آبی بدن، گرگرفتگی، افزایش گاما گلوتامیل ترانسفراز، افزایش وزن، کاهش وزن
گوارشی: سوء هاضمه، اسهال، تهوع، درد شکمی، یبوست، نفخ، استفراغ، درد شکمی، آفت دهانی، کولیت، زخم دوازدهه، اختلال چشایی، باد گلو، التهاب مری، سوراخ شدن دستگاه گوارش (از جمله دوازدهه، معده)، زخم معده، گاستریت، رفلاکس، خونریزی گوارشی، استفراغ خونی، افزایش اشتها، سوراخ شدن روده، ملنا (مدفوع خونی تیره)، پانکراتیت، خشکی دهان
ادراری تناسلی: عفونت مجاری ادراری، تکرر ادرار، خون در ادرار
هماتولوژی و انکولوژی: آنمی، لکوپنی، پورپورای غیرترومبوسیتوپنیک، ترومبوسیتوپنی
کبدی: هپاتیت، افزایش بیلی روبین خون، افزایش سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز، افزایش سطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز
ازدیاد حساسیت: آنژیوادم، واکنش ازدیاد حساسیت
عصبی، عضلانی و اسکلتی: درد مفاصل، کمردرد، لرزش
چشمی: کونژنکتیویت، اختلالات بینایی
گوشی: وزوز گوش
کلیوی: افزایش BUN، افزایش کراتینین سرم، نارسایی کلیه
تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی، علائم شبه آنفلونزا، فارنژیت، برونکواسپاسم، تنگی نفس، سرفه، آسم
متفرقه: صدمات غیرمترقبه، تب
مشخصات کلی تداخلات:
- سوبسترای CYP2C9
- نفروپاتی ناشی از داروهای مسکن
- تشدید اثرات ضد پلاکت
- کاهش پرفیوژن یا عملکرد کلیوی
- افزایش خطر خونریزی یا آسیب به مخاط دستگاه گوارش
- تشدید هایپرکالمی
- تشدید اثرات افزاینده فشارخون
- تشدید هیپوناترمی
- کاهش آستانه تشنج
تداخلات رده X (پرهیز):
آسه‌متاسین، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، کلسیم پلی استایرن سولفونات، دکس ایبوپروفن، دکس کتوپروفن، فلوکتافنین، کتورولاک (نازال و سیستمیک)، ماسیمورلین، میفامورتید، مورنیفلومات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)، اوماستاکسین، پلوبیپروفن، فنیل بوتازون، سدیم پلی استایرن سولفونات، تالنیفلومات، تنوکسیکام، اوروکیناز، زالتوپروفن
آلیسکایرن، بلاک کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، بتابلاکرها، اپلرنون، هیدرالازین، دیورتیک های لوپ، ماسیمورلین، میفامورتید، دیورتیک های نگه‌دارنده پتاسیم، پروستاگلاندین ها (چشمی)، سالیسیلات ها، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، سینکالید، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی
عوامل کمپلکس ساز اسیدهای صفراوی، ایتراکونازول، لوماکافتور و ایواکافتور، سالیسیلات ها
مشتقات 5- آمینوسالیسیلیک اسید، داروهای با خاصیت ضد پلاکت، آلیسکایرن، آمینوگلیکوزیدها، آمینولوولینیک اسید (موضعی و سیستمیک)، داروهای ضد انعقاد، آپیکسابان، بمیپارین، مشتقات بیس‌فسفونات ها، کلسیم پلی استایرن سولفونات، سفالوتین، کلاژناز (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دفراسیروکس، دئوکسی کولیک اسید، دسموپرسین، دکس ایبوپروفن، دیگوکسین، دروسپیرنون، ادوکسابان، انوکساپارین، اپلرنون، هالوپریدول، هپارین، ایبریتومومب تیوکستان، لیتیم، متفورمین، متوترکسات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (انتخابی COX-2)، اوبینوتوزومب، اوماستاکسین، پورفیمر، دیورتیک های نگه‌دارنده پتاسیم، پرالاترکسات، کینولون ها، ریواروکسابان، سالیسیلات ها، سدیم پلی استایرن سولفونات، تاکرولیموس (سیستمیک)، فرآورده‌های تنوفوویر، داروهای ترومبولیتیک، تولپریسون، اوروکیناز، ونکومایسین، ورتپورفین، آنتاگونیست های ویتامین کا
آکالابروتینیب، آسه‌متاسین، الکل (اتیل)، بلاک کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II، مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، کورتیکواستروئید ها (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، مهارکننده‌های متوسط CYP2C9، داساتینیب، دکس کتوپروفن، دیکلوفناک (سیستمیک)، امولسیون‌های چربی (بر پایه روغن ماهی)، فلبیناک، فلوکتافنین، گلوکزآمین، گیاهان (با خاصیت ضد انعقاد/ ضد پلاکت)، ایبروتینیب، اینوترسن، کتورولاک (نازال و سیستمیک)، لیماپروست، دیورتیک های لوپ، لوماکافتور و ایواکافتور، مورنیفلومات، مولتی ویتامین/ فلورید (حاوی ویتامین‌های آ، دی و ای)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)، مولتی ویتامین/ مینرال (حاوی ویتامین‌های آ، ای و بدون آهن)، نفتازون، اسیدهای چرب امگا-3، پلوبیپروفن، پنتوسان پلی سولفات سدیم، پنتوکسی فیلین، فنیل بوتازون، پروبنسید، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین، سلومتینیب، مهارکننده‌های باز جذب سروتونین/ نوراپی نفرین، سدیم فسفات‌ها، تالنیفلومات، تنوکسیکام، دیورتیک های تیازیدی و شبه تیازیدی، تیپراناویر، تولپریسون، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای (آمین نوع سوم)، ویتامین ای (سیستمیک)، وریکونازول، زالتوپروفن، زانوبروتینیب
تداخلات با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها ملوکسیکام
همانندسایر NSAIDها
در انگلستان توصیه شده است مصرف ملوکسی کام و دیگر داروهای مهارکننده انتخابی سیکلواکسیژناز2 در بیمارانی که خطر خونریزی گوارشی با مصرف دیگر داروهای غیر انتخابی NSAID داشته اند محدود شود.
دیکلوفناک
دیفلونیسال
اتودولاک
فنوپروفن
فلوربی پروفن
ایبوپروفن
ایندومتاسین
کتوپروفن
کتورولاک
مکلوفنامیک اسید
مفنامیک اسید
نابومتون
ناپروکسن
اکساپروزین
پیروکسیکام
سولینداک
تولمتین
