به گزارش بهداشت نیوز، محققان دانشگاه مونترال کانادا همزمان با درک اینکه واکسن‌های کووید در ایجاد دفاع در برابر ویروس بهتر عمل می‌کند، به کشف شگفت‌انگیزی دیگری دست یافتند.
محققان اظهار کردند: افراد مسن آنتی‌بادی‌های بیشتری نسبت به بیماران جوان‌تر تولید می‌کنند.
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که واکسن فایزر یا آسترازنکا دریافت می‌کنند، در مقایسه با افرادی که از طریق بهبودی از ویروس، آنتی‌بادی دارند، به طور قابل توجهی سطوح بالاتری از آنتی‌بادی‌های کووید در خون خود دارند. این آنتی‌بادی‌های واکسن همچنین توانایی مبارزه با نوع دلتای کووید را نشان داد.
محققان جویلی پلتیر و ژان فرانسوا ماسون این رابطه را در یک گروه خاص بررسی کردند؛ افراد مبتلا به کووید که نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارند.
این گروه ۳۲ بزرگسال کانادایی مبتلا به کووید مثبت را بین ۱۴ تا ۲۱ روز پس از تشخیص کووید مورد بررسی قرار دادند.
محققان خاطرنشان کردند: مطالعه آنان در سال ۲۰۲۰ قبل از ظهور بسیاری از سویه‌های اخیر کووید مانند انواع بتا، دلتا و گاما انجام شد.
ماسون اظهار کرد: همه افرادی که آلوده شده بودند، آنتی‌بادی تولید کردند اما افراد مسن بیشتر از بزرگسالان زیر ۵۰ سال آنتی‌بادی داشتند. علاوه بر این ۱۶ هفته پس از تشخیص، آنتی‌بادی‌ها همچنان در جریان خون آنان وجود داشت.
واکسن‌ها محافظت ۲ برابری در موارد خفیف ایجاد می‌کنند
نتایج نشان می‌دهد که آنتی‌بادی‌های «بومی» که از مبارزه با عفونت کووید به دست می‌آید نیز قادر به تشخیص انواع ویروس سارس کوو ۲ است. با این حال محققان دریافتند که این آنتی‌بادی نسبت به آنتی‌بادی‌های واکسن ضعیف‌تر عمل می‌کند و ۳۰ تا ۵۰ درصد اثربخشی خود را از دست می‌دهد.
پلتیر گفت: نتیجه‌ای که ما را بیش از همه شگفت‌زده کرد، این بود که آنتی‌بادی‌های طبیعی تولید شده توسط افراد آلوده ۵۰ سال و بالاتر نسبت به بزرگسالان زیر ۵۰ سال محافظت بیشتری ارائه کرد.
وی توضیح می‌دهد: این نتایج با اندازه‌گیری ظرفیت آنتی‌بادی‌ها برای مهار بر هم کنش پروتئین سنبله نوع دلتا با گیرنده ACE-۲ در سلول‌های انسانی مشخص شد و این پدیده با سایر سویه‌ها مشاهده نشد.
محققان افزودند: وقتی یک فرد واکسینه شده به کووید ۱۹ خفیف مبتلا می‌شود، سطح آنتی‌بادی وی در مقایسه با افراد واکسینه نشده مبتلا به کووید ۲ برابر می‌شود. ترکیبی از آنتی‌بادی‌های واکسن و آنتی‌بادی‌های طبیعی بهتر می‌تواند از حمله ویروس به ژن ACE-۲ که سارس کوو ۲خود را به آن متصل می‌کند، جلوگیری کند.
ماسون می‌گوید: اما جالب‌تر این است نمونه‌هایی از یک فرد جوان‌تر از ۴۹ سال به دیت آمده که ابتلا به عفونت در وی برخلاف واکسیناسیون، آنتی‌بادی‌هایی برای مهار تعامل اسپایک ACE-۲ تولید نکرده است؛ بنابراین نتیجه می‌گیریم واکسیناسیون محافظت در برابر نوع دلتا را میان افرادی که قبلا توسط سویه بومی آلوده شده بودند را افزایش می‌دهد.
