به گزارش "ورزش سه"، امید نمازی که سابقه نشستن روی نیمکت تیم ملی فوتبال ایران را دارد و به جو اردوهای تیم ملی و شرایط حاکم بر فوتبال ملی ایران آشناست به سوالات در خصوص بازی با لبنان که خودش نیز سابقه تقابل با آنها در بیروت را دارد پاسخ داد.
صحبت‌های نمازی را در این صفحه می‌خوانید.
*کیفیت نمایش و امتیاز گیری تیم ملی با توجه به رکورد خوبی که داشته و بازی‌هایی که شاید خیلی دلچسب نبوده است را چطور ارزیابی می‌کنید؟
نمازی: در فاز نتیجه گیری تیم ملی عملکرد خوبی داشته است و قبل از مساوی‌ای که با کره جنوبی داشتیم ده بازی را با برد پشت سر گذاشته بودیم و این خودش رکوردی بود و جای قدردانی از بازیکنان و کادر فنی و تمام کسانی که دست در این کار داشتند دارد. ده بازی متوالی را بردن کار ساده‌ای نیست. بعضی اوقات نمایش تیم آنقدر دلچسب نبوده که هواداران و کارشناسان بپسندند اما فوتبال بالا و پایین دارد و همیشه نمی‌شود با یک نمایش دلچسب بازی‌ها را برد. در این عرصه از بازی‌ها و در این موقعیت نتیجه مهم است و بتوانیم سه امتیاز‌ها را جمع کنیم که کار برای ما در نهایت آسان تر شود و راحت تر به جام جهانی صعود کنیم. با وجود نسل خوبی که در تیم ملی است ما می‌توانیم نمایش خیلی بهتری داشته باشیم ولی باید درباره‌ی تاکتیک تیم و آن طوری که آقای اسکوچیچ بازیکنان را به زمین می‌فرستد صحبت شود و نقد شود تا ببینیم راه حل چیست تا روند تیم ملی بهتر شود و با ریتم بهتری بازی کند و بتواند بر حریف غلبه کند و بازی را دستش بگیرد.
*تیم ملی بدون بازی تدارکاتی و جلسات تمرینی نه چندان زیاد و تعدد لژیونرها وارد مسابقات شده و تا الان موفق بوده آیا این نقص تدارکات و کمبود جلسات تمرینی جبران شدنی است و چه تاثیری در نمایش تیم دارد؟
نمازی: تیم ملی بازیکنانی با سطح بالا دارد و بیشتر آنها لژیونر هستند و در لیگ‌های اروپایی می‌درخشند و بازی خوبی را از خودشان نشان می‌دهند. عدم بازی‌های تدارکاتی اگر نسل دیگری بود یا بازیکنانی بودند که خیلی با کیفیت نبودند می‌توانست خیلی مشکل ساز باشد چرا که یک تیم بتواند به هارمونی یا بلوغ تاکتیکی برسد بازی‌های تدارکاتی زیادی باید انجام شود و مربی باید بتواند سیستم‌های مختلف و ترکیب‌های مختلف را امتحان کند و سعی کند به ترکیب اصلی که مقابل هر تیم می‌تواند عوض شود برسد. ولی حداقل باید یک سیستم پیش فرض داشته باشد تا در مقابل تیم‌هایی مثل لبنان و سوریه که از نظر کیفیت از ما پایین ترند به آن صورت تیم را به زمین بفرستد و راحت تر این بازی‌ها را پشت سر بگذارند.
*سرمربی ثبات را در ترکیب تیم ملی ترجیح می‌دهد و ارنج تیم تقریبا مشخص است. باتوجه به نیمکت پرستاره‌ای که داریم تماشاگران خیلی زود به دنبال تعویض هستند. چه نگاهی به قضیه دارید؟ و این دیدگاه چقدر درست است که مربی زود دست به تعویض بزند و کیفیت تعویض‌ها تیم ملی چگونه است؟
نمازی: در جواب تعویض‌ها و اینکه انتظارات مردم و هواداران از این تعویض‌ها چیست باید بگویم بدون بازی تدارکاتی تصمیم صحیحی از طرف مربی تیم ملی بوده که با یک اَرِنج متداوم در این بازی‌ها شرکت کنند و اَرنج تیم تا حدی مشخص است. تعویض‌هایی که در بازی با امارات انجام شد خیلی خوب و جوابگو بود و توانستیم از آنها استفاده کنیم. قسمت‌هایی است که بر اساس تاکتیک تیم مقابل می‌توان تعویض‌ها را با این تفکر که چطور می‌توانیم روند بازی را به سود خود برگردانیم انجام دهیم. مقابل کره جنوبی این موضوع را دیدم که تعویض‌ها می‌توانست بهتر باشد و چطور می‌توانیم با تعویض‌هایی که انجام می‌دهیم نقاط قوت تیم مقابل را از بین ببریم و خنثی کنیم. تیم ملی نیمکت پرستاره‌ای دارد ولی تماشاچیان و هواداران باید مقداری صبور باشند. بازی تدارکاتی نبوده که ببینیم کدام ترکیب می‌تواند بهترین کارایی را داشته باشد و در بازی‌های آینده و اگر صعود کنیم این موضوع بیشتر حل می‌شود. البته بدون بازی تدارکاتی کار خیلی مشکلی خواهیم داشت.
*سوال بعدی در مورد آقای اسکوچیچ است به عنوان این آوتسایدر شاید شماهم در آن موقعیت قرار داشتی. فوتبال ایران روی خوشی به او نشان نداده با اینکه نمایش فوق العاده‌ای داشته به آن اندازه مورد تقدیر قرار نمیگیرد. چه افکار عمومی و به به خصوص از افراد اسم دار فوتبال ایران. در این موقعیت چه کاری باید کرد؟
نمازی: نظرم در مورد آقای اسکوچیچ و انتقاد‌هایی که به او می‌شود شاید صدای بعضی مربیان ایرانی را دربیاورد ولی واقعا باید اجازه دهند ایشان کارش را انجام دهد. مدتی که من در ایران مربی‌گری می‌کردم با تیم ملی و یا با ذوب آهن، او فعالیت داشت و هر جا که بود نتایج خوبی به دست آورد. شاید مربی بزرگ و اسمی نباشد و شاید تجربه کارلوس کیروش را نداشته باشد اما تا الان نشان داده می‌تواند کار را جلو ببرد و تیم را به موفقیت برساند همان‌طور که الان با یک برد و یک سری نتایج دیگر ما با سه چهار بازی مانده برای جام جهانی کار را تمام کرده و صعود کنیم که این خودش مسئله بزرگی است. اینکه مربیان با اسم ایرانی نقد و انتقاد زیادی از ایشان می‌کنند، من هم مربی ایرانی هستم و نباید اینطور فکر کنیم چون در هر صورت فوتبال ایران در سطح بین المللی حداقل فوتبال باشگاهی حرفی برای گفتن ندارد و حتی در آسیا نتوانستیم به موفقیتی که می‌خواهیم برسیم. پرسپولیس توانست دوسال گذشته به فینال برسد اما غیر از آن نتایج خیلی خوبی حتی در آسیا کسب نکردیم و مربی که از کشوری آمده که از لحاظ فوتبالی در سطح بالا قرار دارد و مربیان خوبی پرورش می‌دهند باید اجازه دهیم کارش را انجام دهد و هر چه بیشتر از او حمایت کنیم. هر مربی باید از یک جایی شروع کند و یک اسم بزرگی پیدا کند و ایشان هم با تیم ایران شروع کرده و ممکن است به یک مربی اسم دار تبدیل شود و چه بسا بعدها تیم ملی کرواسی به دنبال او بیاید. آقای کیروش هم وقتی مربی گری را از اول شروع کرد؛ اسم بزرگی نداشت و به آرامی یک سری موفقیت‌ها به دست آورد و تبدیل به مربی شد که صاحب سبک و موفق بود و به همین دلیل توانست پیشرفت‌های زیادی کند. من نمی‌گویم که چون آقای اسکوچیچ اسم بزرگی ندارد باید دائم به او انتقاد شود و یا در هر مرحله از او ایرادی بگیریم هر چند که کارش ایراد دارد، تمام مربیان کارشان ایراد و هیچ کس بدون نقص نیست اما در این مورد باید با منطق جلو برویم و صحبت کنیم. همین نتایجی که تا الان گرفته شده خیلی خوب بوده و شاید با صحبت‌هایی که می‌شود کارشناسان می‌توانند عقاید خودشان را بیان کنند و بازی تیم ملی را نقد کنند. از تاکتیک تیم ملی می‌توان در یک سری بازی‌ها انتقاد کرد و کمکی می‌تواند باشد به سرمربی و کادر فنی که بتوانند تاکتیک بهتری را برای تیم انتخاب کنند و تیم را با آن تاکتیک به زمین بفرستند.
*شما با آقای کیروش در مسابقات جام جهانی مقدماتی 2014 دستیار ایشان بودید که ما در لبنان بازی را باختیم. صادقانه درباره بازی دیشب فکر می‌کردید که برگردد یا مثل آن بازی یک هیچ به نفع لبنان تمام می‌شود؟
نمازی: من آن بازی با لبنان در بیروت را به یاد دارم و حتی یادم است حادثه‌ای اتفاق افتاد ولی شاید آن بازی نبود و من اشتباه می‌کنم. شاید بازی بعدی ما در بیروت بود یک اتفاقی در سفارت افتاده بود ولی در آن بازی مقدماتی جام جهانی شرایط سخت بود و همینطور که در این بازی هم شرایط آن طور که باید باشد نبود در آن زمان هم هوای گرم بیروت و زمین چمن بی‌کیفیت و با استاندارد پایین باعث شد ما نتوانیم آن بازی‌ای که از بچه‌ها انتظار داشتیم در زمین پیاده کنیم و به همین دلیل روی یک ضربه ایستگاهی کاپیتان لبنان توانست با یک ضربه سر دروازه ما را باز کند و بعد لبنان به لاک دفاعی کشید و توانستند این نتیجه را حفظ کنند و ما نتوانستیم گل‌ها را جبران کنیم. اما تیم الان در فاز تهاجمی بازیکنان زیادی دارد و بازیکنان باکیفیتی زیادی دارد که می‌توانند هر ثانیه و هر دقیقه نتایج را طور دیگری رقم بزنند. طارمی در این بازی نبود اما درباره‌ی آزمون فکر می‌کنم در مقابل تیم‌های بزرگ هم می‌تواند برایشان مشکل ساز باشد. وحید امیری در این بازی کارایی عالی داشت، چه در دفاع چپ و چه وقتی که جلوتر بازی کرد لبنان هیچ جوابی برای او و سمت چپ ما نداشت و بیشتر نفوذ‌ها و گل‌هایی که زدیم از این طریق به دست آمد. ایران تیم پتانسیل کامبک را داشت در صورتی که در سال 2013 این پتانسیل را کمتر می‌دیدم. به همین دلیل وقتی یک گل عقب افتادیم با شرایط آب و هوایی آنجا نتوانستیم نتیجه‌ی دل خواه را بگیریم. شرایط آب و هوایی لبنان و عدم کیفیت زمین اثر زیادی روی بازی داشتند و می‌توان توجیه کرد که چرا نتوانستیم عملکرد خوب همیشگی را داشته باشیم ولی فکر می‌کنم تیم برتر درکل بازی بودیم و اگر دقت بیشتری داشتیم با گل‌های بیشتری می‌توانستیم پیروز باشیم و گلی که خوردیم عجیب بود که آن توپ حالا رفت بیرون یا نه اما چطور ماند و بازیکن توانست آن را کنترل کند و دروازه ایران را باز کند. در هر صورت می‌شد گل‌های بیشتری بزنیم و موقعیت‌های زیادی را خلق کردیم و بالاخره در دقایق 91 و 95 توانستیم کامبک را بزنیم که باعث وجد و خوشحالی همه مردم ایران از جمله خود من در آمریکا شد که تیم ایران توانست این نتیجه را در یک بازی سخت بگیرد.
*چطور کم و کیفیت این گل‌ها را توصیف می‌کنید؟ این‌گل‌ها چقدر به شما چسبید؟ احساس شخصی و دیدگاه تاکتیکی‌تان چیست؟
نمازی: گل‌های این کامبک، حساسیت آنها و زمانی که این گل‌ها به ثمر رسیدند خیلی مهم بود چون واقعا در آن زمان امیدی نبود و اگر هم بود بسیار کم بود و با این احوال بچه‌ها توانستند تا دقایق آخر با تلاش زیاد بجنگند و برای به ثمر رسیدن گل تلاش خودشان را انجام دهند. باز هم تکرار می‌کنم که سمت چپ ما در این دیدار خیلی موثر بود. به خصوص با بازی خوب وحید امیری توانستیم نفوذ‌های زیادی در منطقه یک سوم دفاعی لبنان انجام دهیم و از همین طریق به گل رسیدیم. در این مرحله و این حساسیت بازی و زمانی که گل‌ها را زدیم وجد آور بود و چون بازی آخر نبود مثل بازی ملبورن که توانستیم کامبک بزنیم آن حساسیت را نداشت اما به جای خودش برای تمام مردم ایران و فوتبال دوستان شادی آفرین بود.
