حملات سایبری به نهاد‌های صهیونیستی

به گزارش شبکه تلویزیونی پرس تی وی، رژیم اسرائیل همیشه به خود به عنوان نقطه‌ای که تازه‌ترین فناوری‌های سایبری در آن جمع شده اند، بالیده و درباره توان جنگ سایبری خود هم در شکل تهاجمی و هم دفاعی خودستایی کرده است. اما به نظر می‌رسد این رژیم درباره توان خود زود قضاوت کرده است، زیرا هکی پیچیده، چهره واقعی امنیت سایبری اسرائیل را نشان داده است. هکی که به نظر می‌رسد بیش از یک ماه صورت گرفته است و ظاهرا از منبعی موسوم به «پی تو کی» (pay۲key) است و در آن هکر‌ها از سیستم بسیار پیچیده باج خواهی استفاده کرده اند‎؛ سیستمی که برای استخراج حجم بالای اطلاعات از اهداف خود طراحی شده است و تقاضای صد هزار پوند در قالب بیت کوین برای منتشر نکردن اطلاعات مطرح شده است. به نظر می‌رسد این هک، شرکت امنیت سایبری به نام پورت ناکس را هدف حمله قرار داده است؛ شرکتی که ظاهرا خودش تامین کننده امنیت سایبری برای چند دفتر رژیم صهیونیستی است. از جمله سازمان هوافضای اسرائیل‏ ال عال‏ بیزاک‏ و خدمات درمانی کلالیت، که بسیاری از آن‌ها لینک‌های مستقیم به رژیم اسرائیل و سیستم‌های دفاعی دارند.

شواهد همچنین نشان می‌دهد بیشتر اطلاعاتی که خطر افشای آن مطرح شده است، حاوی محتوا‌های محرمانه‌ای درباره شبکه‌ها و شرکت‌های دفاعی مختلف اسرائیلی است. این اسرار بسیار محرمانه و حساس می‌تواند در حوزه دسترسی عمومی قرار گیرد.
سخنگوی یک شرکت امنیت سایبری دیگر اسرائیل-کلیر اسکای- ادعا کرد اقدام هکر‌ها آسیب جدی به رژیم زده است و انگشت اتهام را به سمت ایران به عنوان منشا این حمله نشانه گرفت. این موضوع، سوالاتی را درباره حق اسرائیل برای متهم کردن ایران بعد از اقداماتی که رژیم اسرائیل در این کشور مرتکب شد، مطرح می‌کند؛ از جمله ویروس معروف استاکس نت که برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران را هدف قرار داد.
دیوید یعقوبیان استاد دانشگاه کالیفرنیا: اگر حتی ایرانی‌ها مسئول این حمله سایبری باشند، هرچند هنوز نمی‌توان تعیین کرد که ایرانی‌ها در این کار دخالت داشتند یا نه، اما حتی اگر ایرانی‌ها در این تازه‌ترین حمله دخالت داشته باشند، اسرائیل از هیچ جایگاهی برای شکایت کردن از آن برخوردار نیست وقتی خودش مستقیما جنگ سایبری علیه ایران را در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ با ویروس استاکس نت آغاز کرد؛ ویروسی که یک عملیات خرابکاری بود. عملیات آمریکا و اسرائیل با نام رمز عملیات «بازی‌های المپیک» که برای خراب کردن بخش‌هایی از برنامه انرژی هسته‌ای غیرنظامی ایران طراحی شده بود.
مقامات اسرائیلی عاملان این حمله را به شدت بیمار‏، بسیار پیچیده‏ و آگاه از تبعات حقوقی اقدامشان معرفی کرده اند. اما چنین توصیفاتی از رژیمی که سعی کرده است برای خود به عنوان پیشگام جنگ سایبری شهرت ایجاد کند، موجب از دست رفتن شهرت آن می‌شود و آن را به عنوان هدفی آسان نشان می‌دهد.
انگشت اتهام بار دیگر به سمت ایران نشانه رفته است، این بار از طرف رژیم اسرائیل. اوایل این ماه هم آمریکا برای یکسری هک‌هایی که علیه سیستم‌های رای گیری و مقامات این حوزه صورت گرفته بود، ایران را مسئول دانست؛ اتهامی که ایران آن را بی معنا خواند. به نظر می‌رسد اسرائیلی‌ها در برابر حملات سایبری قبل از حملات پی تو کی هم توان مقاومت نداشته اند. اوایل امسال بیش از هزار وب سایت اسرائیلی هک شد که در آن‌ها پرچم تل آویو در شعله‌های آتش نمایش داده شد و به اسرائیل هشدار داده شد که شمارش معکوس تخریب به علت اقدامات خصمانه اسرائیل در سراسر جهان از آواره کردن فلسطینیان تا شرکت در اقدامات تروریستی، شروع شده است. تل آویو در رادار هکر‌های مختلف از مکان‌های ناشناخته قرار دارد. این حملات اثبات می‌کند که رژیم اسرائیل هم در برخورد با آن‌ها ناتوان است، هم در مطرح کردن ادعای پیشتاز بودن در جهان از نظر مسائل امنیتی شتابزده عمل کرده است. بر این اساس این رژیم جایگاه خود را از نظر امنیت سایبری و فناوری‌های پیشرفته در جدول از دست داده است.
دیوید یعقوبیان استاد دانشگاه کالیفرنیا: من فکر می‌کنم این حمله اخیر نشان داد که واقعا همه سیستم‌ها در برابر حملات سایبری آسیب پذیرند و با در نظر گرفتن اینکه اسرائیل از قبل امتیاز زیادی به خود در عرصه فناوری‌های پیشرفته و امنیت سایبری داده است، این حمله اثبات می‌کند که حتی امنیت سایبری اسرائیل هم می‌تواند شکسته شود و بنابراین این موضوع این سوال را مطرح می‌کند که چرا باید با آتش بازی کرد به خصوص وقتی این آتش خود شما را هم درگیر می‌کند.
تردیدی نیست که هکر‌ها موجب آشفتگی زیاد رژیم اسرائیل شده اند. مشخصا به علت دستیابی آن‌ها به اطلاعات مفصلی که هنوز آن را فاش نکرده اند. از نظر ماهیت، این حمله شبیه هک اخیر نهاد‌های آمریکاست که این کشور آن را به روسیه نسبت داد. با این حال صرف نظر از اتهاماتی که مطرح شده است، اولویت فعلی برای رژیم اسرائیل این است که امیدوار باشد اطلاعاتی که در اختیار هکر‌ها قرار گرفته است به بیرون درز نمی‌کند و بیش از پیش موجب شرمساری رژیمی نمی‌شود که به نظر می‌رسد اصلا احساس شرمندگی نمی‌کند.