به گزارش مشرق، کانال تلگرامی روزمرّگی های یک محیطبان نوشت: پلنگها جزء جانورانی هستند که از محدوده ای بنام قلمرو در برابر سایر همنوعان خود دفاع می کنند. اندازه قلمرو پلنگها در شرایط عادی بین پنج تا پنجاه کیلومتر مربع در نوسان است؛ اما ممکن است از این مقدار هم فراتر رود.
به طور کلی اندازه قلمروی پلنگها به عوامل مختلفی چون جنسیت، سن، غنی بودن محل زندگی از لحاظ طعمه و حضور یا عدم حضور شکارچیان بزرگ دیگر در آن بستگی دارد.
پلنگها به طور مداوم به مرزهای این قلمرو سرکشی میکنند و با علائم و نشانههای مختلف سرتاسر مرزهای قلمروشان را نشانه گذاری میکنند. این علائم به دو گروه علائم بصری، علائم وابسته به بویایی و همچنین علائم صوتی تقسیم میشوند.
علائم بصری شامل پشته کردن خاک، سرگین و همچنین در مناطق پر درخت، پنجه کشیدن بر روی درختان هستند. علائم وابسته به بویایی نیز شامل ادرار با حجم کم است که بر روی جای پنجهکشی روی درخت و بر روی محل پشته کردن خاک و یا روی قسمتهای انتهایی گیاهان و بوتهها، اسپری میشود.
غرش کردن نیز نوع دیگری از علائم صوتی است که به سایر پلنگها هشدار می دهد “از قلمرو من بیرون برو”
