حجت‌الاسلام ابراهیم چوبچیان در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم درباره مقام معنوی حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله علیها و عظمت هجرت تمدن‌سازشان به ایران گفت: خداوند متعال اراده فرمود یکی از اولیای بزرگوار خویش یعنی حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله علیها را طی رویدادی تاریخی به ایران اسلامی هجرت دهد. این سفر طی هجرت امام رضا علیه‌السلام در سال 200 ه.ق رخ داد و به قدری نزد خداوند قیمت داشت که می‌توان اذعان کرد مصداق آیه 100 سوره نساء شدند، آنجا که خداوند فرمود «... وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً إِلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً.» و هرکه [به قصد] مهاجرت در راه خدا و پیامبر او، از خانهاش به درآید، سپس مرگش فرا رسد، پاداش او قطعاً بر خداست و خدا آمرزنده مهربان است.» بر اساس این آیه، حضرت فاطمه معصومه با مهاجرت خود که رضایت الهی و رضایت ولیّ معصوم را در پی داشت، مشمول غفران و رحمت الهی و مجرای بسیاری از محبت‌های خداوند بر مردم ایران بلکه تشیع شد.
وی افزود: امام علیه‌السلام طی استقراری که به مدت دو سال در ایران به ویژه منطقه مرو داشتند، منشأ بسیاری از خیرات شدند. آن زمان مرو جزو ایران بود و اکنون جزو کشورهای مشترک‌المنافع در حاشیه دریای خزر است. در طی همین هجرت، بسیاری از بزرگان آل پیامبر به ویژه اولاد امام کاظم علیه‌السلام قصد سفر به ایران کردند تا با امامشان تجدید عهد کنند. این دیدارها و سفرها خیراتی را به همراه داشت، همچنان که وقتی آن بزرگواران به منطقه‌ای می‌رسیدند، مردم گرد ایشان حلقه می‌زدند و به این ترتیب فرصتی برای تبلیغ و روشنگری فراهم می‌شد.
این کارشناس دینی ادامه داد: مأمون که به قول صحیفه حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها به «عفریتٌ مُستَکبر» شناخته شد، با تمام تکبری که داشت، توانایی جلوگیری از این هجرت‌ها را نداشت و آن بزرگواران نیز در طول مسیر، به تبلیغ دین و تبلیغ ولایت مشغول می‌شدند. امامزاده‌هایی که از اولاد موسی بن جعفر علیه‌السلام بودند، یک سال پس از ورود امام رضا علیه‌السلام به مرو، متوجه می‌شوند جان امام در خطر است. به همین خاطر سعی می‌کنند خود را به امام برسانند. جناب احمد بن موسی مشهور به شاهِ چراغ نیز به نیت یاری امام حرکت کرده بودند که در بین راه شهید شدند. کاروان حضرت معصومه سلام‌الله علیها نیز در منطقه‌ای نزدیک به ساوه گرفتار این درگیری‌ها شد. خود آن حضرت علاوه بر اینکه مجروح شد، با دردی مضاعف که حاصلِ غم از دست دادن اقوامشان بود، به سمت قم حرکت کرد و فرمود ما از آباء و اجدادمان شنیدیم قم محل استقرار شیعیان ما است.
حجت‌الاسلام چوبچیان با اشاره به اینکه این هجرت، آغازگر حرکتی تمدنی و تاریخی برای شهر قم می‌شود، گفت: از زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله به این شهر اشاره می‌شد. حتی امام صادق علیه‌السلام سال‌ها قبل از ولادت حضرت معصومه سلام‌الله علیها فرمود «سَتُدفَنُ فیهَا امْرَأةٌ مِن أولادِی تُسَمّى فاطِمَةَ فمَن زارَها وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ»؛ یعنی به زودی در این شهر بانویی از اولادم دفن می‌شود که نامش فاطمه است؛ هرکه ایشان را زیارت کند، بهشت بر او واجب است. با ورود حضرت معصومه به قم، این شهر مرکز توجه بسیاری از بزرگان می‌شود. آنچه درباره سکونت چند روزه حضرت فاطمه معصومه (س) در شهر قم نوشته شده، گویای آن است که بسیاری از شاگردان امام کاظم و امام رضا علیهما السلام نزد آن بانو می‌آمدند.
ماجرای توطئه یهودیان بغداد برای قتل حضرت معصومه (س)
وی با تأکید بر اینکه هجرت حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله علیها در ادامه هجرت تاریخی امام رضا است، گفت: وجود مبارک حضرت امام رضا علیه‌السلام در ایران اسلامی، مبدأ تاریخی برای پرورش یاران آخرالزمانی امام زمان عجل الله تعالی فرجه شد؛ یعنی امام با هجرت و سکونتشان در ایران این زمینه را فراهم کردند تا سایر خوبان به سمت ایران گسیل شوند؛ در این بین، هجرت حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله علیها شاخص بود. وجود ایشان، مجرایی شد برای شکوفایی شهرهای مختلف علمی ما مثل قم، شیراز و نیز بستری برای تربیت ولایتمدارانی شد که قصد دارند جزو یاران امام عصر عجل الله تعالی فرجه محسوب شوند. بنابراین سال 201 ه.ق مبدأ صدور علوم اهل بیت به سراسر عالم است. هرکه از بزرگان ما همچون مراجع، علما و محدثین اگر به جایی رسیدند، از خاکساری آستان مقدس حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله علیها است.
در یک رویای صادقانه‌ای که آیت الله مرعشی نجفی دیدند، امیرالمؤمنین خطاب به ایشان فرمود «به دلیل مصالحى، خداوند مى‌خواهد محل قبر شریف حضرت زهرا سلام الله علیها پنهان بماند؛ از این رو قبر حضرت فاطمه معصومه را تجلّى‌گاه قبر شریف آن بانو قرار داده است.» پس اگر این هجرت نبود، این همه برکات علمی و رشد علوم آل‌الله نه تنها صورت نمی‌گرفت بلکه عباسیان شاید موفق به کشتار بسیاری از شعیان و یا مانع نشر علوم و معارف اهل بیت به سراسر عالم می‌شدند.
انتهای‌پیام/
