خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها- سید ایلیا طاوسی: حسرت قهرمانی سبز آسیا برای فوتبالی‌های اصفهان ۱۱ ساله شد، حسرت جامی که قرار بود به دست ابراهیم زاده و شاگردانش بوسه بزند اما به دست سئونگنام کره جنوبی رسید.
به بهانه سالگرد حضور ذوب آهن اصفهان به فینال لیگ قهرمانان آسیا به بررسی جایگاه فعلی بازیکنانی پرداختیم که آن روزها امید ما برای قهرمانی آسیا بودند.
منصور ابراهیم زاده منتظر برنامه بلند مدت
خالق آن تئاتر رویاها منصور ابراهیم زاده بود، کسی که با لهجه شیرین و دانش بالای خود از جان برای ذوب آهن مایه گذاشت، او در همان سال جزو ۱۰ مربی برترین جهان نیز قرار گرفت و می‌توانست با قهرمانی در آسیا رؤیای سبز اصفهان را تکمیل کند.
ابراهیم زاده این روزها مربی یک تیم فوتبال دانشگاهی در آمریکا است، در مقاطع مختلف بحث بازگشت او به ذوب آهن مطرح بود که او در چند مصاحبه با خبرگزاری مهر آن را تکذیب کرد.
ابراهیم زاده البته هنوز کار کردن در ایران را دوست دارد اما به گفته خودش داشتن برنامه‌های سه تا پنج ساله برای مربیگری کار او را برای سرمربیگری در باشگاه‌های عمدتاً با نگاه کوتاه مدت سخت کرده است.
شهاب گردان لباست را رها نکن
تنها بازیکنی که امروز همان لباس ۱۱ سال پیش را بر تن دارد شهاب گردان است، گردان پس از آن روزهای طلایی در تیم‌های پرسپولیس، سپاهان، فولاد، پدیده و نفت آبادان توپ زد و سرانجام به خانه برگشت.
شهاب ۳۷ ساله فعلاً از برنامه‌ای برای خداحافظی نگفته و با توجه به پست او می‌توانیم یکی دو سال دیگر نیز او را در چارچوب دروازه ببینیم.
سیدمحمد حسینی دوران کوتاه پادشاهی
بازیکن آن روزها ۳۲ ساله ذوب آهن دچار سرنوشتی عجیب در دنیای فوتبال شد، بعد از فیکس بودن در فینال آسیا سال بعد حسینی قرارداد خود را با ذوب آهن فسخ کرد و راهی ملوان شد.
حسینی که از همان روزها بحث خداحافظی اش از فوتبال مطرح بود بیش از یک سال در ملوان دوام نیاورد و راهی فجر سپاسی در دسته یک شد و سرانجام از فوتبال خداحافظی کرد.
علی احمدی همچنان پایدار در اصفهان
بازیکن سابق تیم‌های سپاهان و ذوب آهن که روزهای طلایی را در ذوب آهن سپری می‌کرد تا سال ۹۷ به فوتبال ادامه داد و در آن روزها به نفت مسجد سلیمان پیوست.
احمدی این روزها در تیم پایه‌های سپاهان مربیگری می‌کند و احتمال دارد مدیر آکادمی این تیم نیز بشود.
فرشید طالبی فعلاً فوتبال نه
مرد طلایی آن روزهای ذوب آهن چند سالی می‌شود که از دنیای فوتبال به دور است، طالبی که در آن سال جزو ۵ نامزد نهایی بازیکن آسیا نیز قرار گرفت دوران درخشانی را بعد از آن در سپاهان نیز تجربه کرد.
طالبی چند وقت پیش در مصاحبه با خبرگزاری مهر مدعی شده بود از سپاهان و محمدرضا ساکت پیشنهاد کار داشته است اما فعلاً حضور خود در فوتبال را محدود به چند برنامه تلویزیونی کرده است.
حسین ماهینی از عرش تا فرش
حسین ماهینی بازیکن طلایی سمت راست آن روزهای ذوب آهن بود کسی که در ۲۴ سالگی در اوج پختگی قرار داشت و پیش بینی می‌شد سال‌ها راست تیم ملی ما را تأمین می‌کند.
ماهینی که ۲۵ بازی ملی نیز در کارنامه ثبت کرد این روزها با تیم سایپا در لیگ یک توپ می‌زند و روزهای خوبی را سپری نمی‌کند، با این حال به نظر نمی‌رسد او در ۳۵ سالگی برنامه‌ای برای خداحافظی داشته باشد.
قاسم حدادی‌فر فعلاً دور از خانه
شاید قاسم می‌توانست دومین بازیکنی لقب بگیرد که امروز نیز پیراهن سبز را بر تن می‌کند با این تفاوت که حدادی فر در تمام این سال‌ها همین پیراهن را بر تن داشت اما مشکلات مدیریتی در باشگاه مانع از امتداد حضور او در ذوب آهن شد.
اگر اتفاق خاصی رخ ندهد باید منتظر بازگشت حدادی فر به ذوب آهن در سال‌های آینده در مقام یک مربی باشیم کسی که ۱۱ سال پیش بازوبند این تیم را در فینال آسیا به بازو بست.
مهدی رجب‌زاده راه روشن مربیگری
کسی که روزهایی زمزمه حضورش به عنوان سرمربی در ذوب آهن شنیده می‌شد هافبک خلاق آن روزهای ذوب آهن بود بازیکنی که سال‌ها در ترکیب ذوب آهن ثبات داشت و درخشید.
رجب زاده این روزها سرمربی تیم دست یکی قشقایی شیراز است و مراتب معرفی به عنوان یک سرمربی سطح اول را طی می‌کند.
شاهین خیری بی نشان از دوران فوتبال
هافبک دفاعی فینال آسیا کسی نبود جز شاهین خیری، بازیکنی که با بازی در استقلال به فوتبال ایران معرفی شد و در ذوب آهن به فینال آسیا رسید و در آن فینال نیز از ابتدا در زمین بازی قرار گرفت.
تنها ارتباط این روزهای شاهین خیری با فوتبال بازی کردن در بازی‌های پیشکسوتان در پیراهن استقلال است، در ضمن اینکه او در عکس‌های جدیدش نشانی از بدن ورزشکار گذشته ندارد.
محمد قاضی با ثبات بی تعصب
ثبات بارزترین لغت برای توصیف محمد قاضی است، کسی که ۱۱ سال بعد از فیکس بودن در فینال آسیا همچنان در تیم‌های لیگ سطح اول ایران بازی می‌کند، او همین چند هفته پیش یک گل لیگ برتری دیگر نیز به ثمر رساند تا نشان دهد چه تفاوتی با سایر بازیکنان دارد.
زننده اولین گل تیم هوادار در لیگ برتر در این سال‌ها ۱۰ تیم عوض کرد تا نشان دهد ذوب آهن به خاطر داشتن او در سه سال متوالی چه کار عجیبی را انجام داده است.
ایگور کاسترو از برزیل تا آسیا
نام کاسترو برزیلی برای ذوب آهنی‌ها یاداور شیرینی و روزهای خوب است، ایگور که آن روزها رهبری خط حمله ذوب آهن را به عهده داشت در آن فینال ناکام بود تا ذوب آهن نیز در رسیدن به جان ناکام باشد.
کاسترو بعد از بازی برای راه آهن و یوکوهاما راهی برزیل شد و در سال ۲۰۱۵ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
محمدرضا خلعتبری روی پا و گلزن
در حالی که همه نسبت به تغییر متعدد تیم‌های محمد قاضی متعجب هستند خلعتبری در طول همین سال‌ها ۱۱ بار انتقال را تجربه کرد و دوباره پیراهن ذوب آهن را نیز بر تن کرد.
زننده تک‌گل ذوب آهن در فینال آسیا آخر همین فصل از فوتبال خداحافظی می‌کند.
اسماعیل فرهادی همچنان سبز
یکی از اصفهانی‌های ترکیب آن روزهای ذوب آهن اسماعیل فرهادی بود، قلب تپنده میانه زمین در کنار قاسم حدادی‌فر، مهدی رجب زاده و شاهین خیری که میانه زمین یکی از سرپا ترین تیم‌های تاریخ باشگاهی ایران را تشکیل دادند.
فرهادی بعد از یک دوره بازی در تیم فوتبال گیتی پسند و گسترش فولاد تبریز این روزها در تیم‌های پایه ذوب آهن مشغول مربیگری است.
محمد صلصالی پایبند به رفاقت ۱۱ ساله
در حالی که چند سالی خبری از محمد صلصالی نبود او طی سه مقطع به عنوان مربی در کنار ذوب آهنی‌ها حاضر شد و در فصل جدید نیز دستیار مهدی تارتار برای هدایت ذوب آهن بود.
با این حال هفته گذشته صلصالی با انتشار استوری در کنار قاسم حدادی فر جدایی خود را از ذوب آهن اعلام کرد.
سینا عشوری تراکتوری در ذوب آهن
عشوری همچون صلصالی تعویضی آن فینال تلخ بود و همچون او به عنوان دستیار سرمربی مشغول فعالیت است.
عشوری در آخرین مقطع حضور کمالوند به عنوان مربی معرفی شد و فعلاً با تغییر جدید مربی در این تیم وضعیت مشخصی ندارد.
