خبرگزاری فارس لرستان - نسرین صفربیرانوند، صحبت با برخی افراد حس و حال خوبی در انسان ایجاد می‌کند، یکی از این افراد فرحناز کرمی است که وقتی به صحبت‌هایش گوش می‌دهی متوجه می‌شوی هنوز هم هستند کسانی که به دنبال چاره‌ای برای کاهش درد مردم از وقت و زندگی خود مایه می‌گذارند.
این بانوی نورآبادی که از سال ۸۶ گلیم بافی و فرش بافی را پس از طی کردن آموزش شروع کرده، به واسطه ارتباط با قرارگاه امام رضا(ع) در استان وارد مسیر جدیدی می‌شود.
وی که اکنون مسوول قرارگاه امام رضا نورآباد است، معتقد است: خود امام رضا خواسته که در مسیر اشتغال‌زایی برای زنان بی‌سرپرست و بدسرپرست شغل ایجاد کند، صحبت‌های این بانوی کارآفرین که در روستاهای محروم دلفان به دنبال اشتغال‌زایی برای زنان بد سرپرست و بی سرپرست است خالی از لطف نیست.
گاهی میان صحبت‌هایش بغض می‌کند و چند دقیقه‌ای مکث....
چطور شد که به فرش‌بافی و گلیم بافی روی آوردید؟
دیدن و غرق شدن در نقش و نگار فرش‌ها سبب می‌شود انسان به سمت و سوی هنر کشیده شود، علاقه زیاد به فرش دستبافت که با پا خوردن تازه‌تر هم می‌شود مرا به این سمت کشاند به طوری که پس از آموزش و تهیه چند فرش یک شرکت تعاونی را راه‌اندازی کردم به اسم نقش نگاران.
البته در نورآباد گلیم‌بافی رواج بیشتری دارد،ما هم در کارگاه‌های خود روی گلیم تمرکز زیاد ی انجام داده‌ایم.
از آشنایی با قرارگاه امام رضا و اشتغال‌زایی که برای بانوان در روستاهای محروم نورآباد بگویید.
من قبل از شروع فعالیتم با قرارگاه امام رضا به بانوانی که توان مالی خوبی نداشتند به طور رایگان آموزش می‌دادم، ظاهراً این موضوع به گوش مسوول قرارگاه امام رضا استان می‌رسد.
وی با من دیداری داشت و تقاضا کرد که در حوزه کارآفرینی و کمک به زنان سرپرست خانوار با آنها همکاری کنم.
به من گفت این کار بخاطر امام رضا است، وقتی این جمله را شنیدم بدون تامل پذیرفتم و کار را شروع کردم.
خدا خواست به این سمت بروم و اکنون خوشحال هستم که در این مسیر گام بر می‌دارم، هشتاددرصد جامعه هدف ما زنان بدسرپرست است، زیرا این افراد تحت پوشش نهادهای حمایتی نیستند.
در حال حاضر چند نفر به واسطه قرارگاه امام رضا مشغول به کار شده‌اند؟
همانطور که می‌دانید دلفان و روستاهای آن جزو مناطق محروم است و مردم به شدت در مضیقه هستند به طوری که گاهی اوقات خانواده‌ها جز نان خشک چیزی در بساط‌شان نیست.
ما در روستاهای مختلف هفت یا هشت نفر را مشغول کرده‌ایم، بیش از دویست زن بد سرپرست و بی سرپرست چه در کارگاه‌هایی که خودمان راه‌اندازی کرده‌ایم و چه در خانه مشغول هستند، دایره فعالیت ما گلیم و فرش است البته صنایع دستی هم داریم و سالانه به ۲۵۰ نفر گلیم بافی و ۱۵۰ نفر فرش‌بافی آموزش می‌دهیم.
قرارگاه چه کمکی به زنان بدسرپرست و بی سرپرست می‌کند؟
ببینید من سعی کرده‌ام به جای ماهی، ماهی‌گیری را به زنان بد سرپرست و بی سرپرست بیاموزم تا از این طریق علاوه بر کسب درآمد عزت نفس خود را هم داشته باشند و منتظر کمک نهادهای حمایتی نباشند.
پس از آموزش گلیم بافی و فرش بافی فضا را برای آنها ایجاد می‌کنیم هر کس که بخواهد در کارگاه فعالیت کند که همه چیز مهیا است زنانی هم که بخواهند در خانه کار کنند برای‌شان دار قالی و نخ فراهم می‌کنیم.
تولیداتشان را چگونه عرضه می‌کند؟
ما با آنها گرهی کار می‌کنیم، یعنی این افراد دغدغه فروش را ندارند، دستمزدشان را پرداخت می‌کنیم و خودمان بفکر فروش آن هستیم، ما سعی کرده‌ایم بیشتر از کارگاه‌های دیگر پرداخت کنیم تا علاوه بر ایجاد انگیزه، عزت‌نفسشان هم بالا برود.
پیش آمده ما چندسال محصولات خود را نفروخته‌ایم یا در مواردی حتی زیر قیمت بازار عرضه کرده‌ایم اما پول گلیم بافان و فرشبافان را به هر شکلی پرداخت می‌کنیم.
بازار فروش چطور است؟
ظرف دو سال گذشته که شیوع کووید ۱۹ در بازار فرش خلل ایجاد کرده از طرفی امکان برگزاری نمایشگاه هم وجود ندارد، البته مدتی است به دلیل بازاریابی از طریق فضای مجازی شرایط بهتر شده است.
در واقع آنها ما را پیدا می‌کنند زیرا روی تابلوی شرکت نقش‌نگاران و هم قرارگاه امام رضا آموزش رایگان و اشتغال‌زایی نوشته شده است.
یکی دیگر از برنامه‌هایی که داریم با توجه به اینکه نخ مورد نیاز را از استان‌های اصفهان، کرمانشاه و اردبیل تهیه می‌کنیم، این در حالی است که با وفور پشم در شهرستان روبرو هستیم که دامداران یا آنها را می‌سوزانند یا رها می‌کنند.
اما مدتی است بفکر فرآوری پشم در روستاها افتاده‌ایم، بنابراین آنها را شستشو و حلاجی می‌کنیم و از طریق دستگاه‌های ریسندگی خانگی به دنبال این هستیم که نه مورد نیاز فرش را خودمان تولید کنیم.
با توجه به محرومیت منطقه آیا برنامه‌ی دیگری برای اشتغال بانوان نورآبادی دارید؟
اینجا حدود ۱۷۰ زن کار داریم که صبح ساعت پنج صبح دور میدان نورآباد جمع می‌شوند و برای کار که بیشتر کارگری است به شهرهای مجاور می‌روند، با خیلی از کارآفرینان صحبت کرده‌ام قرار است دور هم جمع شویم و ایده و راهکاری برای رفع مشکل زنان کار در نورآباد پیدا کنیم، کار برای زن عار نیست اما کارگری در شأن یک زن نیست.
از سختی‌ها بگویید.
واقعا هر فعالیت و شغلی سختی‌های خاص خودش را دارد، اما اینکه روزانه چندین نفر از درد و محرومیت به تو مراجعه می‌کنند روح و روانم را به هم می‌ریزند دیدن صحنه‌‌هایی که تا روزها ذهنت را مشغول می‌کند واقعا سخت است.
گاهی واقعا خسته می‌شوم با خودم می‌گویم بس است، اما صبح که به دفتر مراجعه می‌کنیم و می‌بینم چندین نفر مراجعه می‌کنند دوباره انگیزه‌ام بیشتر می‌شود.
من هیچ احتیاج مالی ندارم و حتی ریالی از این فعالیت پس انداز ندارم، تنها عشق به امام رضا و میل به اشتغال زنانی که هیچ واسطه‌ی ندارند مرا مصمم به ادامه راه می‌کند.
نقش کارآفرینی در اشتغال به ویژه اشتغال زنان از نگاه شما چگونه است؟
خودتان می‌دانید هفتاد تا هشتاد درصد بازار ایران را کارآفرینان می‌چرخانند در واقع رونق بازار و تولید را همین کارآفرینان انجام می‌دهند،اما زمانی این اتفاق خوب است که به دنبال سودجویی نباشند و حقوق افراد را منصفانه پرداخت کنند.
چند وقت پیش بود برای بازدید از خانواده وی در یکی از روستا رفتیم، زنی که پنج فرزند داشت و شوهرش بر اثر اعتیاد همه دار و مدارشان را فروخته بود،در شرایط بسیار بدی قرار داشتند، زنی که آبرومندانه زندگی کرده بود.
دختر خانواده را مشغول کردیم، برای پسرش هم یک فرغون خریدیم تا بتواند با فروش سبزی حداقل نان خالی را برای خانواده تامین کند.
یک صحنه که باعث شد یک هفته تمام غذا نخورم و همیشه در ذهنم می‌ماند آنجا بود که برادر کوچک که سنی هم نداشت با بغض و گریه رو به خواهر کرد و گفت ناراحت نباش کار می‌کنم برایت روسری می‌خرم.
باور کنید سخت‌تر و تلخ تر از این لحظه‌ها وجود ندارد،من بیشتر شبها را با گریه می‌خوابم.
حسی را که دارم نمی‌توانم در قالب کلمات بیان کنم، اما راضی هستم که امام رضا شرایطی را برایم فراهم کرده که بستر اشتغال و درآمد زایی را برای چندین نفر فراهم کنم.
همه هدف و آرزویم این است که هیچ مادری گرسنگی فرزندش را نبیند و تا می‌توانم تلاش می‌کنم.
انتهای پیام/
