این گروه قصد دارد تا سال ۲۰۲۳، ماهواره‌هایی چوبی را به فضا بفرستد. محققان می‌گویند که ماهواره‌های امروزی بعد از وارد شدن مجدد به جو زمین، منفجر می‌شوند و ذرات آلومینیومی در اتمسفر بالایی زمین معلق می‌مانند که این زباله‌های فضایی بر محیط زیست تاثیر مخربی بر جای می‌گذارد. اما زمانی که از چوب برای ساخت ماهواره‌ها استفاده شود، بعد از ورود به اتمسفر زمین به‌طور کامل می‌سوزد و چیزی در جو باقی نخواهد ماند. یکی دیگر از دلایلی که محققان را به استفاده از چوب برای طراحی ماهواره‌ها سوق داده، این است که دیگر اختلالی در امواج الکترومغناطیسی به وجود نمی‌آورد و در میدان مغناطیسی زمین نیز بدون مشکل کار خواهد کرد.
از سویی دیگر، فرآیند ساخت ماهواره‌های چوبی آسان‌تر از ماهواره‌های مرسوم خواهد بود. شرکت سامیتومو فارستی هنوز اطلاعات دقیقی را درخصوص این پروژه ارائه نداده است، اما اعلام کرد که ماهواره‌های چوبی این شرکت به گونه‌ای طراحی خواهند شد که در برابر تغییرات دمایی، نور خورشید، شرایط متغیر آب‌وهوایی و غیره مقاوم خواهند بود. طبق آخرین گزارش‌ها، درحال‌حاضر تقریبا 6000 ماهواره در مدار زمین قرار دارند که 60 درصد از آنها دیگر کار نمی‌کنند و تبدیل به زباله‌های فضایی شده‌اند. از سویی دیگر، حدود 990 ماهواره نیز هر ساله وارد مدار می‌شوند.
گفته می‌شود که بیش از نیم میلیون تکه از ماهواره‌ها به شکل زباله‌های فضایی در اطراف کره زمین در گردش‌اند که با سرعت حدود 17 هزار و 500 مایل بر ساعت حرکت می‌کنند. البته این روزها خبرهایی نیز درخصوص تصمیم شرکت اسپیس‌ایکس برای پرتاب هزاران ماهواره جدید به فضا به گوش می‌رسد که بخشی از آنها وارد مدار شده‌اند و همین مساله، نگرانی‌ها پیرامون افزایش زباله‌های فضایی را بیشتر می‌کند. به نظر می‌رسد که استفاده از ماهواره‌های چوبی می‌تواند یکی از راه‌های موثر برای کاهش زباله‌های فضایی باشد و باید منتظر ماند و دید که چه زمانی این ماهواره‌های دوست‌دار محیط زیست آماده پرتاب خواهند شد.
