به گزارش "ورزش سه"، در یکی از تصاویر علی بیرو پیدا نیست و گویی در انتهای تصویر است و در تصویر بعدی چهره علیرضا بیرانوند مغموم است. به این خاطر نمی توان به او خرده گرفت به این خاطر که اشتباه در بازی با لبنان موجب شد جایگاه شماره یک تیم ملی را بعد از سال ها از دست بدهد و امیر عابدزاده در ترکیب ثابت تیم ملی در بازی با سوریه به میدان بیاید. هر کس دیگری هم جای این دروازه بان بود ناراحت می شد چون این جایگاه برای او با تحمل سختی ها و مشقت های زیادی به دست آمد اما با یک اشتباه بچه گانه از دست رفت.
و اما در قاب سوم علیرضا بیرانوند به درستی و در یک رفتار حرفه ای جلو آمد و همانند همه بازیکنان تیم ملی فریاد شادی سر دارد. فاصله بین این تصاویر از نظر زمانی خیلی کوتاه است. در حد چند ثانیه. علیرضا بیرانوند و به درستی و در همین فاصله کم متوجه شد که زانوی غمل بغل گرفتن درست نیست. باید شادی کند و از فردا در تمرینات تیم باشگاهی اش بهتر تمرین کند و بهتر بازی کند تا اینبار با روحیه ای مناسب در تمرینات تیم ملی ظاهر شود و حتی جایگاهی که داشته را از امیر عابدزاده در یک رقابت سالم پس بگیرد.
رقابت برای درون زمین است و رفاقت برای بیرون از زمین. ما هم علیرضا بیرانوند را درک می کنیم. او سال های سال برای رسیدن به این جایگاه سختی کشیده. اما اشتباهی که در بازی با لبنان کرد ممکن بود غیر قابل جبران باشد. به خصوص که تصور می شد بعد از آن اشتباه دسته جمعی در بازی با ژاپن متنبه شده باشد و دیگر بازیخوانی نکند و به جای داور تصمیم نگیرد. اشتباهی که ایضا در بازی با سوریه هم از سوی صادق محرمی تکرار شده بود و نزدیک بود تیم ملی یک گل دیگر دریافت کند. البته که به خوبی می دانیم علیرضا بیرانوند از اشتباهی که در بازی با لبنان مرتکب شد ناراحت تر از همه بود و وقتی تیم ملی د ر دقایق پایای دو بار به گل رسید شاد ترین فرد روی زمین بود. اما او باید به مربی تیم ملی حق بدهد که به خاطر تیم ملی اشتباه را چشم پوشی نکند. علیرضا بیرانوند در بازی با لبنان اشتباه کرد و تاوان اشتباهش را پس داد. حالا جایگاهی که از دست داده قابل باز پس گیری است. در صورتی که شاد باشد همانند قاب سوم و بهتر از گذشته تمرین کند و از همه مهمتر دیگر در هیچ صحنه ای به جای داور تصمیم نگیرد.
