به گزارش خبرگزاری تسنیم از دورود، اصلیترین راز ماندگاری انقلاب اسلامی حمایت مادران و پدران مؤمن و انقلابی است که با جان و دل فرزندان و جگر گوشههای خود را راهی جبهههای دفاع مقدس کردند.
اگر در کوچه پسکوچههای هر یک از شهرهای کشور نگاهی کوتاه و گذرا بیندازیم، نام و نشان یک شهید را مشاهده میکنیم که با دعای خیر مادر، آغوش گرم و شانههای لرزان پدر به جبهههای دفاع مقدس بدرقه شدند.
مادر شهید باب الله داودی همچون هزار مادر ایرانی بالای سر فرزندش قرآن گرفت، او را از زیر قرآن رد کرد و از مادر خداحافظی کرد، مادر پشت سر فرزندش کاسهای آب ریخت تا فرزندش دوباره به آغوشش باز گردد اما نمیدانست که این دیدار38 سال طول میکشد و سالها باید چشم انتظار یک خبر بماند.
پنجشنبه بیست و هفتم آبان ماه مردم شهر چالانچولان شهرستان دورود، میزبان مادری از دیار یکی از روستاهای قزوین شدند که پس از 38 سال چشم انتظاری، هویت پسرش به تازگی در شهر چالانچولان دورودشناسایی شده بود، مراسم استقبال از این مادر شهید در کمال نظم و مهمان نوازی و با حضور پرشور هزاران نفر از مردم این شهر برگزار شد.
از زیباییهای این مراسم، حضور چشمگیر مادران شهدای لرستانی با قاب عکسی از فرزندانشان بود که ترجیح داده بودند اینگونه با مادر شهید باب الله داودی همدردی کنند، شهیدی که اهل روستای سگزآباد شهرستان بوئین زهرا در استان قزوین بود و در عملیات خیبر و در جزیره مجنون به فیض شهادت نائل آمده بود و سال 94 به عنوان شهید گمنام در شهر چالانچولان مدفون شده بود.
گفتوگوی مادر باب الله داودی با فرزندش پس از چهار دهه فراق و دوری، همه اطرافیان را منقلب کرد، مادری که نمیدانست باید با فرزندش درد و دل کند یا برای او لالایی بخواند، از او حاجت بخواهد یا به خاطر غیبت طولانیاش گِله کند، گاهی سنگر قبر فرزندش را میبوسید و گاه میبویید، گاهی دهانش را به قسمت بالای سنگ قبر نزدیک میکرد تا مثلاً در گوشی با فرزندش نجوا کند. اما آنچه مسلم است، حماسهای است که همین مادر و فرزند طی سالها مقاومت و ایستادگی در تاریخ کشور ماندگار کردهاند ، صحنههایی که از یک طرف اوج عواطف یک مادر را در فراغ فرزندش نشان میدهد و از طرفی دیگر سندی بر مظلومیت خانواده شهدای مفقود الاثر 8 سال دفاع مقدس است.
در این کلیپ صحنههایی از وصال مادر شهید باب الله داودی بعد از گذشت 38 سال فراق با پیکر فرزندش را مشاهده کنید:
انتهای پیام/645/س