من چیزی درباره افسردگی بعد از زایمان نمی‌دانستم به همین خاطر هم دخترم و نوه تازه متولد شده ام را رها کردم و به شهرستان رفتم تا این که چند روز بعد با شنیدن خبر خودکشی دخترم دیگر چیزی نفهمیدم.
این‌ها بخشی از اظهارات زن ۴۷ سال‌های است که برای اعلام شکایت از داماد قاچاق فروشش وارد کلانتری شده بود. این زن که کوهی از غم را بر دوش می‌کشید اشک ریزان به کارشناس اجتماعی کلانتری سپاد مشهد گفت: «مهیار» به خواستگاری دختر ۱۱ ساله ام آمد. من هم به خاطر شناختی که از خانواده‌اش داشتم همسرم را راضی کردم تا با این ازدواج موافقت کند چرا که خودم نیز طبق آداب و رسوم محلی در همان سن و سال ازدواج کرده بودم و اعتقاد داشتم دختر باید زودتر ازدواج کند و سر و سامان بگیرد. اما نمی‌دانستم با این کار آینده دخترم را به نابودی می‌کشانم.
بالاخره همسرم نیز رضایت داد و ما مراسم عقدکنان را در یکی از روستاهای سرخس در حالی برگزار کردیم که به خاطر خردسالی دخترم مجبور شدیم خطبه عقد را در منزل جاری کنیم تا چند سال بعد ازدواج آنها به صورت رسمی و محضری ثبت شود. خلاصه زمانی که «بنفشه» باید کودکی می‌کرد و عروسک هایش را به آغوش می‌کشید ناگهان باردار شد و نوزادش را به جای عروسک در آغوش گرفت. اما مهیار درآمد خوبی نداشت و نمی‌توانست با کارگری هزینه‌های زندگی‌اش را تامین کند به همین دلیل تصمیم به مهاجرت گرفت و برای یافتن شغلی مناسب از سرخس عازم مشهد شد.
او منزلی را در حاشیه شهر اجاره کرد و به زندگی خودش ادامه داد. هنوز مدت زیادی از این ماجرا نگذشته بود که فهمیدیم اوضاع اقتصادی دامادم خیلی بهتر شده است و درآمد خوبی دارد. از شنیدن این خبر بسیار خوشحال شدم و از این که دامادم شغل مناسبی یافته است در پوست خود نمی‌گنجیدم با این حال نمی‌توانستم دام‌ها را در روستا رها کنم و به مشهد بیایم البته گاهی به مناسبت‌های مختلف من و همسرم سری به دختر و دامادم می‌زدیم و ساعاتی را در کنار نوه شیرین زبانمان سپری می‌کردیم ولی بیشتر دخترم به دیدار ما می‌آمد تا این که یک روز وقتی برای جشن تولد نوه ام به مشهد آمدم از رفت و آمد افراد غریبه و مشکوک دریافتم که «مهیار» به خرده فروشی مواد مخدر روی آورده است و به همین دلیل ادعا می‌کند که درآمد خوبی دارد.
آن روز وقتی به سرخس بازگشتم در وجودم غوغایی برپا بود به طوری که از این موضوع بسیار زجر می‌کشیدم به ناچار ماجرای قاچاق فروشی دامادم را برای همسرم بازگو کردم اما جز ناراحتی و عذاب وجدان کاری از دستمان ساخته نبود. دیگر اشتیاقی برای دیدار مهیار نداشتیم و مهر و عاطفه ما نسبت به او کمتر شده بود اگرچه چند بار همسرم به او تذکر داد که دست از این کارها بردارد ولی گوش مهیار بدهکار این حرف‌ها نبود.
روزها به همین ترتیب می‌گذشت تا این که سال گذشته دخترم دوباره باردار شد و طبق نظر پزشک قرار بود خرداد ماه امسال نوزادش را به دنیا بیاورد من که آشوبی در دلم برپا بود طاقت نیاوردم و برای کمک به دخترم به مشهد آمدم. خلاصه دخترم پسر زیبایی به دنیا آورد و من از او مراقبت می‌کردم پرستارش بودم و همه امور مربوط به خانه داری را برایش انجام می‌دادم ولی همچنان از این که دامادم خرده فروش موادمخدر است زجر می‌کشیدم این گونه بود که ۱۰ روز بعد نوه کوچکم را استحمام کردم و پس از مرتب کردن امور ضروری زندگی دخترم عازم سرخس شدم چرا که همسرم به تنهایی از عهده نگهداری دام‌ها برنمی آمد، ولی سه روز بعد خبر رسید که دخترم ۷ سال پس از ازدواج و زندگی با دامادم به خاطر افسردگی بعد از زایمان و با بلعیدن مقداری مواد مخدر خودکشی کرده است.
با شنیدن این خبر آسمان دور سرم چرخید و دیگر چیزی نفهمیدم. چند دقیقه بعد همسایگان با پاشیدن آب روی صورتم مرا به هوش آوردند و من بی‌درنگ به مشهد آمدم حالا هم از دامادم به خاطر نگهداری موادمخدر در منزل و مراقبت نکردن از دخترم شکایت دارم و...
شایان ذکر است با صدور دستوری از سوی سرگرد جعفر عامری (رئیس کلانتری سپاد) شکایت این زن مورد بررسی‌های دقیق پلیسی قرار گرفت.
