به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، کتاب سبقه‌ای به وسعت تاریخ انبیای الهی دارد؛ چرا که خداوند با حکمت خویش اینگونه تدبیر کرد که آموزه‌های وحی در پایین‌ترین نازله خود در قالب کتاب یا مصحف و یا الواح در بیاید تا به این ترتیب نقشه راهی باشد برای هدایت امت‌هایی که قصد دارند مسیر رضوان الهی را طی کنند. در واقع می‌توان اذعان داشت که اولین متونی که مکتوب شد، آموزه‌های وحیانی بود و سایر علوم از این آموزه‌ها نشأت گرفت. با این تعریف، سایر علوم و کتب خوب، منابع دسته دوم و یا دسته چندمی هستند که از کتب انبیای الهی سرچشمه گرفتند.
شواهد متعددی وجود دارد مبنی بر اینکه باب هر علمی توسط این خوبان درگاه الهی به‌روی بشریت باز شده است؛ چرا که خداوند اینطور تقدیر کرده که علوم خویش را از مجرای هادیان و خلفای خویش در عالم جریان دهد، همچنان که به آدم علیه‌السلام تمام علوم را تعلیم داد: «وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْماءَ کُلَّها» (بقره 31) و افراد برگزیده‌تری همچون رسول خدا صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم‌السلام را واجد تمام علوم نظام عالم کرد و ایشان را با عنوان «مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتاب» (رعد43) به معنای کسانی که تمام علمِ «الکتاب» نزد آنهاست، قرار داد (مختصر البصائر، ص147) که این کتاب شامل معرفت به قرآن یعنی همان علم و معرفت به تمام جزئیات و کلیات عالم است.
از این جهت است که در فرهنگ امت‌ها، خود کتابت، کتاب و یا کتابخوانی از قداست بالایی برخوردار و نسبت به این امر ارزش‌گذاری بالایی صورت گرفته است. رسول خدا صلی الله علیه و آله در اهمیت نگارش فرمود «الْمُؤْمِنُ إِذَا مَاتَ وَ تَرَکَ وَرَقَةً وَاحِدَةً عَلَیْهَا عِلْمٌ تَکُونُ تِلْکَ الْوَرَقَةُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ سِتْراً فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّارِ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى بِکُلِّ حَرْفٍ مَکْتُوبٍ عَلَیْهَا مَدِینَةً أَوْسَعَ مِنَ الدُّنْیَا سَبْعَ مَرَّاتٍ.» یعنی هر مؤمنى بمیرد و یک ورق از او بماند که علمی بر آن باشد، ورقه روز قیامت میان او و دوزخ پرده شود و خداى تبارک و تعالى به هر حرفى که در آن نوشته است، شهرى به او دهد که هفت برابر دنیا باشد.»
اما مهم‌ترین و ارزشمندترین کتاب با عنوان قرآن شناخته می‌شود که رسول خدا صلی الله علیه و آله آن را به جامعه بشری به ارمغان آورد. سوای از این، مکتوبات متعددی منسوب به اهل بیت وحی علیهم السلام است که حکایت از ارزش کتاب‌نویسی نزد این انوار مقدس الهی دارد. صحیفه امیرالمؤمنین (ع) و مصحف فاطمه سلام‌الله علیها از نمونه‌های این نوشته‌ها شمرده می‌شود. کتاب‌هایی مثل سلیم‌بن قیس به عنوان صحابی امیرالمؤمنین علیه‌السلام درباره وقایع پس از رحلت رسول خدا (ص) و جریان منحوس سقیفه و تاریخ زمامداری امیرالمؤمنین، صحیفه سجادیه با موضوع ادعیه و مناجات‌های امام سجاد علیه‌السلام که به املای فرزندش زید در آمد و نسخه‌ای از آن در اختیار فرزندش امام باقر علیه‌السلام بود، توحید مفضل، شامل نوشته‌هایی درباره شگفتی‌های خلقت انسان و طبیعت که توسط امام صادق علیه‌السلام به املای مفضل بن عمر در آمد.
انتهای‌پیام/
