قتل رفیق در اردبیل اتفاق افتاد.در جریان قتل رفیق یک پسر 17 ساله به نام پویا کشته شد.قتل رفیق به خاطر اختلاف مالی 20 هزار تومانی رخ داده بود.بعد از قتل رفیق اولیای دم از قصاص گذشتند.متهم به قتل رفیق از چوبه دار رهایی یافت.
به گزارش اختصاصی خبرنگار رکنا، «دلم نمی خواست قصاص قاتل فرزندم را اجرا کنم.»
همین دلیل ساده کافی بود که مادر پویا از قصاص قاتل فرزندش بگذرد و به متهم که زمانی دوست پویا بود،فرصتی دوباره برای زندگی بدهد.حالا غم از دست دادن پسر یکی یکدانه خانواده مثل گردی در ظرف آب زلال قلب پدر و مادرش ته نشنین می شود اما با گذشت از یک انتقام سنگین،گویی بار سنگین کینه از روی دلشان برداشته می شود.
جهان امروز ما نیاز به بخشش و مشق بخشیدن دارد برای صلح درونی آدم ها و رسیدن به آرامش جهانی. و مادر و پدر پویا یکی از آن افرادی هستند که با قلبی فراخ به اندازه سهم خود مشق بخشش کردند.
18 اردیبهشت 96، که پدر و مادر پویا 17 ساله، مفقود شدن ناگهانی او را به پلیس اردبیل اطلاع دادند و رسیدگی به موضوع خیلی سریع در دستور کار ماموران انتظامی قرار گرفت.
همان روز جسد پویا که با اصابت ضربه چاقو جان خود را از دست داده بود،به بیمارستان منتقل شد اما ساعتی بعد جان خود را از دست داد و به این ترتیب پرونده قضایی قتل پویا روی میز بازپرس جنایی قرار گرفت.
تحقیقات نشان می داد،آخرین فردی که پویا را دید،یکی از دوستانش به نام شهاب بود.به این ترتیب شهاب به عنوان تنها مظنون پرونده دستگیر شد.
شهاب در همان برخورد اولیه با پلیس ضمن اظهار ندامت و پشیمانی به قتل اعتراف کرد و گفت:«مدتی قبل 20 هزار تومان به پویا قرض دادم و قرار بود یک هفته بعد پول را پس بدهد.روز حادثه وقتی پویا را دیدم سراغ پول را گرفتم و گفت یکی دو روز دیگر به من پس می دهد.من عصبانی شدم و با او درگیر شدم.یکدفعه با چاقویی که در جیبم داشتم به رگ گردن پویا ضربه ای زدم و دیدم که او غرق خون شد.خیلی ترسیدم و برای اینکه راز جنایت فاش نشود،متواری شدم.»
بعد از اعتراف صریح متهم به قتل،با رای دادگاه او محکوم به قصاص شد.
در حالی که شمارش معکوس برای اجرای حکم آغاز شده بود، با دستور حاج آقا علوی رئیس شورای حل اختلاف اردبیل؛ تلاش هیئت بخشایش ستاد صبر استان اردبیل برای کمک به قاتل پویا آغاز شد.پدر شهاب فوت کرده بود و مادر او بیمار دیالیزی است که دو پای او به خاطر بیماری اش قطع شده است.به همین خاطر شهاب کسی را نداشت که برای جلب رضایت اولیای دم تلاش کند.
مادر پویا در گفتگو با خبرنگار رکنا در مورد بخشش از قصاص قاتل فرزندش گفت:«بعد از اینکه فرزندم به قتل رسید، غم خیلی سنگینی به زندگی ما تحمیل شد.اما نمی توانستم به اعدام فکر کنم و به همسرم هم گفته بودم.همسرم اوایل به قصاص اصرار داشت و می گفت قاتل تنها پسرمان باید مجازات شود.اما بالاخره او هم به گذشت از قصاص راضی شد.»
مادر پویا در آخر گفت:«پویا فرزند اول و تنها پسر ما بود و به جز او تنها یک دختر داریم.وقتی با ما تماس گرفتند و گفتند که پویا در بیمارستان است،خیلی سریع خودم را به بیمارستان رساندم اما پویا دیگر نفس نمی کشید و انگار دنیا روی سرم آوار شد.مرگ فرزند داغ سنگینی است اما فکر می کردم با مرگ فرزند یک خانواده دیگر،پسرم بر نمی گردد.از تصمیمی که گرفتم راضی هستم.»
