به گزارش اقتصادنیوز به نقل از قرن نو، یک روز به روحانی و مردان دولتش حمله می کنند و روز دیگر به رئیس سابق مجلس. حتی پای خود را هم فراتر گذاشته و آیت الله صاقی گلپایگانی، مرجع تقلید را هم از هجمه و حملات خود بی نصیب نمی گذارند. اما در میان این تندروی‌ها، برخی سیاستمداران از بزرگان و عقلای سیاسی انتقاد می کنند که چرا در برابر تندروها سکوت کرده‌اند. انتقادی که حجت الاسلام و المسلمین سیدرضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت درباره آن می گوید:« ما سکوت نکرده ایم و الحمدالله از روحانی و غیر روحانی، از نظامی و غیر نظامی حرف می زنیم و در جلسات خود با یکدیگر صحبت می کنیم. منتهی باید به موضوعات اولویت دار اندیشید و اولویت مهم در کشور ما اتحاد و وحدت و تولید است»
او همچنین درباره روی فعال شدن چهره های معتدل می گوید:«از قدیم گفته‌اند که قدرت دوره‌ای است. یک روز من نماینده بودم و امروز دیگر نماینده نیستم. اگر بنا بود که من همیشه نماینده باشم دیگر نوبت به شخص دیگری نمی رسید. این چرخش قدرت را باید امری طبیعی دانست.»
مشروح گفتگوی حجت الاسلام و المسلمین سیدرضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز را می خوانید؛
********
آقای اکرمی! در شرایطی که به نظر می رسد فضای سیاسی کشور به سمت رفتارهای افراطی و تند می رود، شاهد سکوت بزرگان و عقلای سیاسی کشور هستیم، چقدر این شرایط را هشدارآمیز می بینید؟
ما اسلام محمدی(ص) را اسلام سلم، سلامت و مسالمت آمیز می دانیم و جنگ جنبه اضطراری و استثنایی دارد. بنابراین، باید چه در زندگی فردی، خانوادگی، محلی و جامعه در این روال حرکت کرد. همچنین وقتی انقلاب اسلامی به پیروزی رسید اعلام کردیم که فقط با رژیم صهیونیستی که ظالم و جعلی است ارتباط نخواهیم داشت؛ اما بنای ارتباط با دنیا را داریم.
البته باید عزت و مصلحت را در این ارتباط رعایت شود. متاسفانه، مخالفان انقلاب اسلامی هم در کشور جنگ داخلی ایجاد کردند و هم درگیری خارجی. هم کشور را تحریم کردیم و نقشه هایی که در این 42 سال برکشور کشیدند. تحریم ها همچنان ادامه دارد و دشمنان حاضر به پذیرش مسالمت آمیز استقلال و اقتصاد نیستند.
در مسئله منطقه هم، بنا بر این است که با همسایگان هم مسالمت آمیز زندگی کنیم و ما مشکلی نداریم. مشکل از سوی کشورهای همسایه هست که گاهی حاضر به زندگی مسالمت آمیز با ما نیستند. گاهی با ما درگیر می شوند و گاهی نیابتی از جانب اسرائیل و آمریکا عمل می کنند. اخیرا هم برخی کشورها به این نتیجه رسیده‌اند که درگیری و مقابله با ایران به نتیجه مطلوبی نمی رسد و یک نرمشی برای ایجاد زندگی صلح آمیز در منطقه نشان بدهند.
منظورم تندروی ها در فضای داخلی کشور بود. به طور مثال بارها از سوی رهبری به مجلس تذکر داده شده است اما حملات علیه آقای روحانی و دولتمردان ایشان ادامه دارد. یا هجمه هایی که علیه آیت الله صافی گلپایگانی صورت گرفت. چقدر ضرورت دارد که بزرگان سیاسی کشور فعال تر شوند؟
در حال حاضر به 3 قوه قضائیه، مقننه و مجریه مواجه هستیم که هر 3 آن ها از یک خانواده هستند و بنا دارند با هم کار کنند. زمانی که تقابل و تخاصم بین مجلس و دولت و قوه قضائیه نباشد، به طور طبیعی صلح و آشتی بیشتر خود را نشان می دهد. اختلاف نظر بین قوا حتما وجود دارد، شما مشاهده می کنید که مجلس شورای اسلامی به وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش دولت سیزدهم رای اعتماد نداد.
باید با مشورت، تبادل نظر و رضایت طرفین کار شود. در دعوا نقل و نبات تقسیم نمی کنند، گاهی کدورت و کینه به وجود می آید. با توجه به گرفتاری هایی که داریم مانند تحریم خارجی که فشارهای زیادی را به کشور وارد می کند. ما باید بین حوزه و دانشگاه و مردم و دیگران ارتباط ایجاد کنیم و با مشورت اختلاف ها را کاهش دهیم.
با توجه به اینکه این روزها شاهد فعال تر بودن پایداری ها و اصولگرایان جوان که عموما به سمت تندروی رفته‌اند هستیم، چقدر ضرورت دارد که جامعتین فعال تر شده و در اتاق های فکر سیاسی حضور پیدا کنند؟
من خیلی در این بخش اطلاعات جناحی ندارم و نمی خواهم حرفی بزنم. آنچه که امروز برای کشور ضرورت دارد، این است که با مذاکره و گفتگو درباره مسائل کشور، بکوشیم از ظرفیت های داخلی استفاده کنیم. تولید را راه اندازی کرده و صادرات خود را تقویت کنیم. واردات را کاهش داده و با قاچاق برخورد کنیم. مصرف خود را کنترل کنیم تا در این شرایط بد فشار بر مردم کاهش پیدا کند.
فکر می کنید اینکه بزرگان سیاسی سکوت کرده اند، چقدر برای کشور هزینه دارد؟
ما سکوت نکرده ایم و الحمدالله از روحانی و غیر روحانی، از نظامی و غیر نظامی حرف می زنیم و در جلسات خود با یکدیگر صحبت می‌کنیم. منتهی باید به موضوعات اولویت دار اندیشید و اولویت مهم در کشور ما اتحاد و وحدت و تولید است. با توجه به نام گذاری رهبر انقلاب برای سال 1400، ما باید به تولید بیشتر بها بدهیم و موانع را از سر راه برداریم تا جامعه روی آراماش ببیند. می خواهد این اقدامات به نام اصولگرایان باشد یا اصلاح طلبان.
آقای اکرمی! یک بحثی که مطرح می شود، کناره گیری یا سکوت چهره های معتدلی مانند آقای لاریجانی یا ناطق نوری است و از سوی دیگر چهره های جوانی که تندتر هستند، روی کار آمدند. چقدر این تندتر شدن فضای سیاسی می تواند به ضرر نظام باشد و چقدر ضرورت دارد که چهره های معتدل فعالتر عمل کنند؟
بالاخره از قدیم گفته‌اند که قدرت دوره‌ای است. یک روز من نماینده بودم و امروز دیگر نماینده نیستم. اگر بنا بود که من همیشه نماینده باشم دیگر نوبت به شخص دیگری نمی رسید.
این چرخش قدرت را باید امری طبیعی دانست. اما، مهم آن است که من در هر موضع و نقطه‌ای که هستم به مسائل کشور توجه کنم. اگر مشاهده می کنم قلم من برای تولید فعال تر است، تبلیغ من برای اندیشیدن به مسائل مهم کشور بهتر است، باید به آن عمل کنم.
بالاخره یک زمانی رئیس مجلس لاریجانی، حداد عادل و ناطق نوری بود، امروز قالیباف است. این چرخش قدرت را باید پذیرفت و هرکسی که قدرت دارد بیان، قلم و حرفش تاثیرگذارتر است. ما نباید هدف را رها کنیم و کشور باید در همه ابعاد به استقلال برسد. آزادی بین در همه ابعاد وجود داشته باشد و سیستم تشویق و تنبیه داشته باشیم. افرادی که درست کار می کنند تشویق کنیم یا اگر کسی کار خلافی انجام داد تنبیه کنیم تا جامعه پاک و سالم شود.
گفته شده است که جامعه روحانیت متقاضی و موافق آقای روحانی نیست. این صحت دارد؟
از آقای مصباحی مقدم سوال کنید.
یعنی ایشان برنمی گردد؟
دوره ای است. ما باید گردش قدرت را بپذیریم و مهم خدمت کردن به کشور در هر شرایط و هر لباسی است.
