علت هم مثل روز روشن است؛ به میدان آمدن رقیبی جوان و چابک و پرکرشمه به نام شبکه‌های اجتماعی. راستش، «همشهری محله» در این عمر نزدیک به دو دهه خیلی پوست کلفت بوده که از گزند سخت حوادث ـ از گرانی افسارگسیخته کاغذ و زینک و مرکب بگیرید تا محدودیت‌ها و سلیقه‌های متفاوت مدیران و افول اقبال به رسانه‌های کاغذی که گریبان مطبوعات را سفت در چنگ گرفته ـ به سلامت گذر کرده و همچنان به راهش در این مسیر صعب ادامه می‌دهد. و کیست که نداند رسانه با مخاطب زنده است و اگر نباشد التفات شما، باید کرکره‌ها را پایین کشید و رفت پی کار دیگر.
اصل و اساس تنها نشریه محلی پایتخت از همان روز اول تولد، توجه به مخاطب محلی و دغدغه‌ها و دلمشغولی‌های او بوده و شاید همین که پیشانی این وجیزه به نام «محله» مزین شده مثل نقشه راهی است تا بدانیم محله و اهالی و نیازها و خواسته‌های شما باید همواره پیش چشممان و کانون تمرکزمان باشد.
مع الوصف، از امروز، یعنی چهارشنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۰، همشهری محله رخت عوض می‌کند و پا در مسیر تازه‌ای می‌گذارد. اگر تا دیروز نشریه خودتان را در ۱۶ صفحه و در ۵ پهنه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز می‌دیدید، حالا قرار است در جامه مجله‌ای ۴۸ صفحه‌ای هرچهارشنبه روی دکه برویم و چشم و زبان شما در محله‌های تهران باشیم. ذره بین برداریم و در هیأت یک روزنامه‌نگار جست‌وجوگر کوچه‌پسکوچه‌های شهر را بکاویم و زخم‌ها را شهادت دهیم و کاستی‌ها را روی کاغذ بیاوریم و از دردها و دلمشغولی‌های شما بنویسیم.
حقیقتا می‌دانیم پا در میدان چه نبرد دشواری گذاشته‌ایم و اگر امروز طرحی نو در انداخته‌ایم و با شکل و شمایل جدید و تغییراتی در محتوا همسو باسلیقه امروز مخاطب نزد شما آمده‌ایم، تلاشی است برای اینکه تحفه‌ای دلچسب و درخور پیش رویتان بگذاریم. همشهری محله به لطف نگاه و اقبال و پیگیری شما سرپا مانده است. چنته این نشریه محلی زمانی پر و پیمان می‌شود که همچنان اعتماد و همراهی شما پشتوانه آن باشد. هنوز و همچنان همشهری شماییم؛ ما را تنها نگذارید. یا علی!
