به گزارش خبرگزاری فرانسه از کاراکاس، مادورو بلافاصله با ابراز شادی از این «نتیجه قاطع» در تلویزیون گفت «درخششی زیبا، پیروزی زیبا و برداشتی زیبا که نتیجه کار و تلاش است».
تلویزیون دولتی از «پیروزی تاریخی انقلاب» چاویست‌ها سخن گفت. چاویست برگرفته از نام هوگو چاوز است. چاوز که درگذشته است، پیش از مادورو رئیس جمهور ونزوئلا و شخصیت چپگرای افراطی این کشور آمریکای لاتین بود.
مخالفان ونزوئلا برای نخستین بار از سال ۲۰۱۷ و زمانی که انتخابات‌های ریاست جمهوری و پارلمانی را تحریم کردند، در حالی که بین آن‌ها انسجام وجود ندارد، در این انتخابات شرکت کردند. به رغم سخنرانی‌ها به منظور فراخوان برای انسجام، اختلاف بین آن‌ها همچنان باقی ماند.
مخالفان در سه ایالت: جزیره نوئوا اسپارتا، ایالت کوخدس و به ویژه ایالت سولیا برنده شدند. ایالت سولیا، ایالت نفت خیز پر جمعیت ونزوئلا و مرکز آن ماراکائیبو، دومین شهر ونزوئلاست.
لوئیس ونسانت لئون سیاستمدار ونزوئلایی گفت «همان طور که قابل پیش بینی بود، اکثر نقشه به رنگ قرمز (رنگ قدرت حاکم) است».
وی تأکید کرد «اختلافات تأسف بار و پوچ بین مخالفان به قیمت پیروزی حزب حاکم در ایالت لارا تمام شد که قابل پیش بینی بود».
براساس نتایجی که شورای ملی انتخاباتی یکشنبه شب اعلام کرد میزان مشارکت ۴۱,۸% بود و از ۳۰ میلیون جمعیت این کشور، هشت میلیون و یکصد هزار نفر رأی دادند.
ونزوئلا با بحران اقتصادی بی سابقه و تورم شدید مواجه است.
پیش از اعلام نتایج، اِنریکه کاپریِلس از مخالفان قدرت حاکم که دو بار در انتخابات ریاست جمهوری در جایگاه دوم قرار گرفت، ابراز تردید کرد و بسته شدن دیرتر از موعد حوزه‌های رأی گیری را علتی برای احتمال تقلب دانست.
وی در توئیتی نوشت «مادورو و حزبش به شورای ملی انتخاباتی دستور دادند حوزه‌های رأی گیری را تعطیل نکنند. در حالی که هیچ رأی دهنده دیگری نبود. آن‌ها رأی‌هایی را به صندوق انداختند که وجود نداشتند».
- تفرقه بین مخالفان-
اتحادیه اروپا برای نخستین بار از ۱۵ سال پیش، هیئتی را برای نظارت اعزام کرد. این مأموریت سه شنبه گزارشی ارائه خواهد کرد.
ولادیمیر پادرینو وزیر دفاع در نطقی تلویزیونی در اوایل شب اطمینان داد روز رأی گیری در آرامش سپری شد.
یک نفر در یک مرکز رأی گیری در سان فرانسیسکو، یکی از شهر‌های ایالت سولیا در غرب ونزوئلا، براثر شلیک گلوله کشته شد. وزیر کشور وعده داد تحقیقی انجام گیرد و اطمینان داد این حادثه در ارتباط با انتخابات نبوده است.
علاوه بر نتیجه، این رأی گیری مهم به شمار می‌آید، زیرا هم نقطه آغاز برای حزب حاکم است که تلاش می‌کند تحریم‌هایی که بر این کشور حاکم است لغو شود و هم نقطه آغاز برای مخالفانی است که می‌خواهند پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ ساختار خود را تغییر دهند.
کاراکاس که با تحریم‌های اقتصادی، به ویژه از طرف آمریکا، مواجه است، می‌خواهد عرصه را بر دشمنانش تنگ کند و این انتخابات گواهی بر مشروعیتش باشد. آمریکا قصد دارد با تحریم هایش مادورو را از قدرت خلع کند.
اوسوالدو رامیرز مشاور سیاسی بر این باور است هدف کاراکاس، که بخشی از دارایی هایش در خارج مسدود است، این است که «دست کم بخشی از تحریم‌هایی که بر ونزوئلا اعمال شده است و به ویژه تحریم‌های نفتی لغو شوند».
مادورو همچنین برای آنکه به جامعه بین المللی ضمانت دهد، امتیاز‌های زیادی داد: در شورای ملی انتخاباتی اصلاحات ایجاد کرد تا مخالفان در آن وارد شوند یا هیئت‌های خارجی (هیئت‌های اتحادیه اروپا، سازمان ملل متحد، بنیاد کارتر) را برای نظارت بر انتخابات دعوت کرد.
از طرف دیگر، مخالفان از هم گسیخته، که انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۸ و انتخابات پارلمانی ۲۰۲۰ را تحریم کرده بودند، در نهایت تصمیم گرفتند به پای صندوق‌های رأی بیایند، به این امید که این انتخابات پویایی مثبتی را برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ بوجود آورد.
خوآن گوایدو، که در ونزوئلا به قدرت نرسید، اما ۵۰ کشور وی را به عنوان رئیس جمهور موقت به رسمیت شناختند، بر این باور است که «یقینا، مادورو به شکلی غیر مشروع در رأس قدرت است و خواهد بود».
یک مخالف با ابراز تأسف از نبود انسجام بین مخالفان خاطرنشان کرد «۲۰۲۱ آغازی برای اول ژانویه ۲۰۲۲ است».
یک کارشناس انتخاباتی پیش از برگزاری انتخابات گفت «با دستگاهها، امکان تقلب در انتخابات وجود ندارد. اما ممکن است اجبار، آزار و اذیت، تحرکاتی مانند (خرید رأی، خدمات و غیره) و دسترسی نابرابر به رسانه‌ها وجود داشته باشد».
