به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، سهیلا محمدی- مهندس روح‌الله امندی متولد خرداد 69 در شهر زنجان است جوانی لاغر اندام با جثه معمولی و چهره همان بچه‌های درس خوان که با درس خواندن خود موجب عصبانیت بچه‌های تنبل می‌شوند، نرم‌افزار خوانده و سپس در حوزه هوش مصنوعی به فعالیت خود ادامه داده است. در حال حاضر در فینتک‌ها و مبانی نظری اقتصاد دیجیتال فعالیت می‌کند چرا که معتقد است با وقوع تغییرات بعدی تکنولوژی مدل اقتصادی مناسبی برای کسب و کارهای آینده مورد نیاز است.
وی در بیش از 10 مسابقه داخلی و خارجی در حوزه‌های هوش مصنوعی و فناوری صاحب افتخارات متعددی است که از آن جمله می‌توان به مدال طلای مسابقات جهانی اختراعات کرواسی، رتبه دوم مسابقات هوش مصنوعی 2017 IEEE AVSS، تیم برگزیده مسابقات بین‌المللی پردازش تصویر انجمن جهانی پردازش الگوICPR، تیم سوم مسابقات جهانی پردازش سیگنال‌های پزشکی در دانشگاه ام آی تی امریکا، رتبه اول مسابقات بین‌المللی هوش مصنوعی امیرکبیر در دو دوره متوالی، رتبه سوم مسابقات رباتیک و هوش مصنوعی دانشگاه صنعتی شریف، ... می‌توان اشاره کرد، افتخاراتی که هر کدام از آنها میتواند پایه‌گذار مهاجرت یک جوان به خارج از کشور شود.
همچنین امندی سابقه راه‌اندازی شرکت‌های دانش بنیان مختلف، ارائه بیش از 10 مقاله علمی در ژورنال‌های مختلف جهانی و فعالیت موثر در این صنعت در داخل و خارج کشور را دارد و تاکنون پروژه‌های مختلفی را اجرا کرده و در این راه موفقیت‌های خوبی نیز کسب کرده است.
این معرفی کوتاه از جوانی 31 ساله است که در حوزه هوش مصنوعی فعالیت می‌کند و به دلیل حضور بیش از 10 ساله در این حوزه به خوبی با مشکلات و چم و خم فعالیت در این بخش آشنا شده است.
از بروکراتیک بودن امور در کشور گلایه دارد و بخشی از مشکلات گریبانگیر کشور را در حوزه صدور مجوز و متوجه عدم آشنایی مسؤولان با حوزه فناوری های نوین می داند..
گفت‌وگوی فارس با مهندس روح الله امندی فعال حوزه فناوری و اقتصاد حوزه هوش مصنوعی در ذیل می‌آید.
از خود و اقدامات انجام شده بفرمایید:
من از سال ۹۰ کار خود را در هوش مصنوعی آغاز کردم و با چند پروژه صنعتی، تحقیقاتی و علمی همکاری کردم از پروژه‌های حوزه فناوری‌های ستاره شناسی در کشورهای پیش روی جهان تا پروژه‌های تحقیقاتی مختلف در حوزه پزشکی. که اولین ارزیابی جدی خود را در سال ۹۲ در دانشگاه صنعتی امیرکبیر و در مسابقات بین‌المللی هوش مصنوعی سپری کردم که با کسب رتبه اول به پایان رسید و این روند در مسابقات مختلف داخلی و خارجی ادامه داشت که هدف اصلی آن ارزیابی بی‌طرفانه در حوزه فناوری، حرکت واقع بینانه و کسب تجربه در این حوزه بود و خوشبختانه موفق شدم در مسابقات مختلف حوزه فناوری‌های هوش مصنوعی در کشورهای سوئد، ایتالیا، امریکا و فرانسه و کرواسی افتخاراتی را برای کشورمان کسب کنم که آخرین آن نیز در ماه گذشته و با کسب یک مدال طلا و دو دیپلم افتخار در کشور کرواسی بود.
مدال طلای مسابقات جهانی اختراعات کرواسی- زاگرب ۲۰۲۱
مشکلات خود در این حوزه را بفرمایید:
بروکراسی شگفت‌آور در حوزه‌های فناوری به گونه‌ای شده است که امکان ایجاد مزیت‌های مالی به شدت محدود شده و اگر حوزه‌های فعالیت در این صنعت را به دو دسته دولتی و خصوصی تقسیم کنیم، قسمت دولتی دارای بروکراسی‌های زیادی بوده و در برخی موارد شما برای دریافت مجوزی ساده یا با نقص قانون‌گذاری در آن حوزه یا با تعداد زیادی نهاد ارزیابی دولتی مواجه می‌شوید.
در بسیاری از پروژه‌های اساسی در کشور زمان زیادی از سوی نهادهای دولتی برای ارزیابی نرم‌افزاری صرف می‌شود و عمدتا بعد از طی این زمان، فناوری به یک تکنولوژی دسته چندم تبدیل شده است.
روند بروکراسی موجود برای دریافت پول، روند تعیین اصالت پروژه و اجرای پروژه‌ها در ایران یک تهدید بزرگ محسوب می‌شود که عقب‌ماندگی قابل توجهی را برای کشورمان ایجاد کرده است.
در بخش خصوصی نیز عمدتا به دلیل روندهای وقت گیر و زاید در اعطای مجوز فعالیت بالاخص در حوزه‌های فینتک عملا قدرت شرکت‌های خصوصی محدود می‌شود، از سویی ما همواره با یک سوال ساده روبه‌رو هستیم که چرا این سطح از اختلاف در حوزه فناوری بین کشور ما با برخی کشورهای پیشرو در جهان ایجاد شده است در حالی که صنایع حوزه فناوری میتوانند نجات دهنده کشور در مقاطع مختلف باشند.
که در این حوزه فقط کافی است به دو عدد کلیدی نگاهی کنیم که برخی کشورهای پیشتاز بیش از ۵ تریلیون دلار درآمد از حوزه فناوری اطلاعات و حوزه‌های مرتبط و همچنین صدها میلیارد دلار از حوزه‌های بازاریابی دیجیتال و حوزه‌های هوش مصنوعی در سال ایجاد می‌کنند که این ارقام به شدت درحال رشد است.
در بسیاری از کشورهای جهان با تحقیقی ساده متوجه خواهیم شد که فناوری چندین برابر بازارهای سنتی مانند نفت و گاز برای کشورهای پیشتاز درآمد دارند و با کمال تاسف کشور ما در این حوزه فاصله بسیاری با جایگاه شایسته خود دارد که جبران این عقب‌ماندگی عزم و همت ویژه‌ای را نیاز دارد.
تیم برگزیده مسابقات جهانی پردازش تصویر بدون نظارت- انجمن جهانی پردازش الگو- استکلهم سوئد
با چند طرح در مسابقات کرواسی شرکت کرده بودید؟
در مسابقات اخیر ما با سه طرح شرکت کرده بودیم که شامل دوربین‌های رفلکتیو نسل جدید بود، دوربین‌ها که بر اساس تکنولوژی تعریف شده و بر اساس شرایط خود وارد عمل می‌شود و تنها ناظر تصویر نبوده بلکه با توجه به رخداد خود قدرت واکنش مناسب را دارد، رستوران‌های نسل آینده که با نصب سنسورهای بصری و همچنین بویایی و لمسی، امکان احساس بوی مجازی و لمس مجازی غذا و خوراکی‌ها را برای افراد ایجاد می‌کند که تجربه‌ای نو برای بسیاری خواهد بود، همچنین موضوع سومی که روی آن فعالیت کرده بودیم فناوری است که با دقت بالایی ضریب و نحوه تاثیر ویروس کرونا را بر بیش هفت نوع بیماری قبلی و نحوه افزایش آنها در این دوره زمانی مورد تحلیل قرار می‌دهد که منجر به تحلیل دقیق تاثیر کرونا بر افزایش بیماری‌های قلبی می‌شود.
آیا این اختراعات به صورت عملیاتی هم اجرا شده است؟
بله عملیاتی شده، منتهی برای اجرای انبوه این سیستم‌ها در ایران مقاومت وجود دارد که یک از موانع آن مسیر صدور مجوز برای آن از جمله دوربین‌ها است و ما در حال حاضر در خارج از کشور و با چند شرکت اروپایی برای اجرای انبوه آنها در حال فعالیت هستیم.
تیم برتر مسابقات هوش مصنوعی و رباتیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر و فیراکاپ سال ۲۰۱۵
مشکل کشور در این حوزه چیست؟
ساختار دیوان سالاری فوق‌العاده کشور در این حوزه از موانع کار است و همچنین نگاه اقتصادی موجود در کشور که دولتی است که این نگاه منطبق با تکنولوژی نیست، در عمده کشورها دولت در خدمت فناوری است و در کشور ما فناوری در خدمت دولت است.
ما با دو نگاه عمده مواجه هستیم نگاه اول بدون صرف هزینه دولتی و صرفا با فراهم کردن محیط کسب و کار مناسب در حوزه فناوری علاوه بر ایجاد درآمدهای مالیاتی کلان برای دولت، اطلاعات واقعی از مشکلات کشور در حوزه‌های مختلف و داده‌های عظیمی را در اختیار کشورها قرار می‌دهد و باعث ایجاد حکمرانی جهانی می‌شود و در نگاه دوم دولتها با صرف هزینه‌های سنگین سعی در اجرای پروژه‌هایی دارند که بعد از صرف هزینه‌های کلان علاوه بر محدود بودن مرزهای جغرافیایی حتی توان اداره ساختارهای مالی خود را ندارند.
باید بدانیم که فناوری ماهیت فرامرزی دارد و کافی است بیندیشیم که چگونه برخی کشورهای جهان به صورت موفق فرامرزی عمل می‌کنند و برای مثال کمتر کودکی را در جهان شما خواهید یافت که نام یکی از شرکت‌های مطرح جهانی مانند گوگل، فیسبوک و یا امثالهم را نشنیده باشند که این نمایی کوچک از روند توسعه حکمرانی دیجیتال در چند دهه اخیر در سطح جهان است.
موضوع، نوع تعامل با برخی فناوری‌ها است که عمدتا در کشور ما شرکت فناوری باید دانشی را ایجاد و تکمیل کند و تمام ریسک آن را بپذیرد تا شاید در مراحل بعدی بتواند امکان توسعه و فروش محصول خود در کشور را داشته باشد که این موضوع مرتبط با صنایع بسیار پیشرفته مانند صنایع هوش مصنوعی، سایبری و موارد این چنینی است که نبود سرمایه‌گذاری انبوه خصوصی در صنایع فناوری که خود منجر به ایجاد فاصله معنادار در این حوزه با کشورهای پیشتاز شده است.
بخش بعدی نیز نبود نگاه درست مالی در حوزه اقتصاد دیجیتال در بسیاری از شرکت‌های خصوصی کشور است که امکان بازاریابی مناسب و توسعه ساختارهای فروش را محدود کرده است که به عنوان یک پیشنهاد میتواند از مراجعی مانند معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری درخواست کرد بازوهایی را برای تقویت بازاریابی دیجیتال ایجاد کند و حمایت‌هایی را نه به صورت نقدی بلکه به صورت اعتبار بازاریابی دیجیتال در اختیار شرکت‌های مختلف قرار دهد که به عقیده من بهتر از برخی حمایت‌های مالی شرکت‌های مختلف را حمایت خواهد کرد.
از سویی برخی شرکت‌های مختلف نیز با سوءاستفاده از این فضا نرم‌افزارهایی را در کشور به فروش رسانده‌اند که نه تنها تولیدی در آن وجود نداشته است بلکه مونتاژی سطحی و کم هزینه از سیستم‌های خارجی بوده است که در برخی مقاطع آسیب‌های معناداری را در صنایع فناوری کشور ایجاد کرده است.
عدم تعامل مناسب با برخی سرمایه‌گذاران خارجی نیز به نحوی بوده است که بنده تنها در سال گذشته با بیش از ۱۵-۱۶ مورد مواجه شدم که بدلیل ساختارهای پیچیده بعد از ماه‌ها دوندگی علاوه بر مواجه شدن با رفتارهای نامناسب در لایه‌های اداری قید فعالیت در کشورمان را در حوزه‌های فناوری زده و در عمل هیچ سرمایه‌ای وارد کشور نکرده‌اند و نکته جالب توجه این موضوع آن است که این شرکت‌ها خود داوطلب فعالیت در این حوزه‌ها بودند.
ببینید تکنولوژی هزینه فکر است و با سایر صنایع فرق می‌کند اما بعد از دو دهه که فناوری رشد شگفت‌آوری داشت هم اکنون نیز نحوه ارزیابی فناوری در کشور نه براساس ارزش برند، ارزش اختراع، ارزش مالکیت‌های معنوی بلکه براساس نفرساعت، هزینه‌های فیزیکی و از این دست ارزیابی می‌شود که خود زنگ خطر دیگری است که سال‌هاست در این حوزه به صدا در آمده است.
مثال دیگر آن، مشخص بودن تکلیف صنعت در کشوری مثل آلمان است که بر اساس نیازها، ممکن است جزئیات را تغییر دهند ولی کلیات همواره ثابت هستند از این رو قوانین تطبیق داده می‌شود که در واقع این فرق نظارت دولت بر شرکت‌های خصوصی و نظارت بخش خصوصی بر اقدامات دولت به شمار می‌رود.
هر چند در 10 سال گذشته معاونت علمی و فناوری حمایت‌های خوبی چه در لایه تحقیقات و صنعت از بسترهایی مانند صندوق INSF، بسترهای دانش بنیان و شرکت‌های خلاق ایجاد کرده است که جای قدردانی دارد ولی با این واقعیت مواجه هستیم که نیاز به نهضتی گسترده در این حوزه است تا کشورمان به جایگاه مناسب خود دست یابد.
امیدواریم به همت دولت سیزدهم زمینه فعالیت برای جوانان نخبه و علاقمند به کشور در داخل فراهم شود تا آنها زمینه ساز ورود ارز به کشور شوند.
مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود با نخبگان فرمودند: پس بنابراین یک مسئله، مسئله‌ی بازارهای داخلی است، یک مسئله هم مسئله‌ی صادرات است؛ اگر چنانچه صادرات وجود نداشته باشد، پیشرفتی آن چنان که باید، پیش نخواهد آمد. و در مورد صادرات، هم خود آن شرکت‌ها میتوانند فعّالیّت کنند و بیشتر، دولتها میتوانند فعّالیّت کنند؛ وزارت خارجه، وزارت صمت و بقیّه میتوانند در این زمینه کمک کنند و بازارهای خارجی را [پیدا کنند]. صدا و سیما میتواند کمک کند؛ بعضی از کشورها هستند که از ایران خاطره‌های خوبی دارند امّا اگر بگویند دو محصول ایرانی را اسم بیاورید نمیتوانند اسم بیاورند. صدا و سیما در بخش خارجی، این محصولات را تبلیغ کند و گفته بشود. پس بنابراین این هم یک مسئله است.
انتهای پیام/73004/ق
