به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، گرچه یافتههای به دست آمده در برخی موارد به مرحله آزمایشهای بالینی نیز رسیده است و به عنوان درمانی مناسب نیز تایید شدهاند اما بازهم سرعت پیشرفت محققان کند است چرا که آنها برای ارسال دارو از طریق سد خونی مغزی و مغز با چالشهایی مواجه هستند.
اخیرا برای تسهیل در انتقال دارو به مغز گروهی از مهندسین زیستی و پزشکان "بیمارستان زنان بریگهم" و " بیمارستان کودکان بوستون" یک پلتفرم نانوذرات ایجاد کردند که میتواند فرایند انتقال دارو کپسوله شده را در موشهای دارای شکاف سد خونی مغزی تسهیل کند.
در این مطالعه محققان با آزمایش بر روی موشهای ضربه مغزی شده(TBI) مشاهده کردند که این سیستم ارسال دارویی که آنها طراحی کردهاند سه برابر بیشتر از روشهای متداول ارسال دارو در مغز موثر است و از آنجا که از نظر درمانی نیز موثر است موضوع میتواند راهی نوین برای درمان اختلالات عصبی متعدد باشد.
رویکردهایی که قبلاً برای ارسال دارو به مغز پس از ضربه مغزی توسعه یافته بودند پس از آسیب دیدگی فیزیکی به سر و هنگامی که سد خونی مغزی به طور موقت شکسته میشد قابل انجام نبودند و تا چند هفته پس از ترمیم سد خونی مغزی پزشکان فاقد ابزارهایی برای ارسال موثر دارو بودند.
این فناوری جدید پزشکان را قادر به درمان آسیبهای ثانویه مرتبط با ضربه مغزی میکند. گفتنی است که این آسیبها میتواند به آلزایمر، پارکینسون و سایر بیماریهای تخریب کننده عصبی منجر شود. حتی ممکن است گاها این بیماریها پس از ماهها و سالهای پس از بهبود سد خونی مغزی نیز ایجاد شوند.
"جف کارپ"(Jeff Karp) دکترای گروه بیهوشی، بی حسی و درد بیمارستان زنان بریگهام گفت: توانایی ارسال دارو در سراسر سد خونی مغزی در صورت عدم وجود التهاب همانند جام مقدس در این زمینه است و خارق العاده است. رویکرد کاملاً ساده ما در درمان بسیاری از اختلالات عصبی که در آن انتقال دارو به مغز امری مهم محسوب میشود، قابل اجرا است. فناوری ایجاد شده میتواند داروهای متنوعی از جمله آنتی بیوتیکها، داروهای ضد نئوپلاستیک و نوروپپتیدها را به مغز ارسال کند.
روش درمانی مورد استفاده در این مطالعه یک مولکول آرانای خاموشگر(siRNA) بود که برای جلوگیری از بیان پروتئین تاو طراحی شده است. اعتقاد بر این است که پروتئین مذکور نقشی اساسی در تخریب عصب دارد. پلی اسید لاکتیک-کو-گلیکولیک (PLGA) که یک پلیمر قابل تجزیه و زیست سازگار است در چندین محصول موجود مورد تأیید سازمان غذا و داروی ایالات متحده استفاده شده است و به عنوان ماده پایه برای ایجاد ذرات نانو نیز مورد استفاده قرار میگیرد.
محققان در این مطالعه به طور سیستماتیک خصوصیات سطحی نانوذرات را مهندسی و مطالعه کردند تا نفوذ آنها در سد خونی مغزی سالم و بدون آسیب در موشهای سالم را به حداکثر برسانند. این امر منجر به شناسایی یک نانوذره منحصر به فردی شد که انتقال مولکول آرانای خاموشگر کپسوله شده را از طریق سد خونی مغزی سالم به حداکثر میرساند و جذب سلولهای مغزی را به میزان قابل توجهی بهبود میبخشد.
با استفاده از این روش محققان شاهد کاهش ۵۰ درصدی در بیان پروتئین تاو در موشهای ضربه مغزی شده که مولکول آرانای خاموشگر ضد تاو را از طریق سیستم ارسال داروی جدید دریافت کردهاند، بودند. در مقابل، تعداد پروتئین تاو در موشهایی که مولکول آرانای خاموشگر را از طریق یک سیستم ارسال دارو معمولی دریافت کردند، تغییر چندانی نکرده بود.
یافتههای این مطالعه در مجله" Science Advances" منتشر شد.
انتهای پیام