به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دنیای اقتصاد، با توجه به چنین شرایطی خریداران احتمالی به این نتیجه می‌‌‌رسند که در شرایط فعلی تا حدودی دست نگه دارند تا سهام ارزنده به سمت ارزندگی بیشتر میل پیدا کند. در سال‌های گذشته نیز با بحران برق و گاز مواجه بودیم. در نیمه نخست سال‌جاری هم تشدید مصرف برق منجر به قطعی برق برخی از شرکت‌ها به صورت دوره‌‌‌ای شد.
در نیم سال دوم نیز به صورت سهمیه‌‌‌بندی و قطعی گاز این بحران خود را به نمایش می‌‌‌گذارد. حال برخی صنایع اعم از سیمان، فولاد و پتروشیمی از چنین موضوعی متاثر می‌‌‌شوند و می‌توانند اثر منفی در بازار سهام ایجاد کنند. این رویداد اتفاق جدیدی در بازار نیست و در گذشته هم با چنین چالشی مواجه بودیم اما امسال به دلیل افزایش مصرف مقداری تشدید شده است.
وضعیت برنامه جامع اقدام مشترک به صورت ریسک جدی در بازار سهام مطرح نیست و فضا نسبت به سال‌های مشابه و گذشته مقداری آرام‌‌‌تر است. اما به نظر می‌رسد تصمیم مشخصی هم طی ماه‌‌‌های آتی گرفته نشود بنابراین تداوم وضعیت موجود سناریویی است که فعالان بازار سرمایه باید موردتوجه خود قرار دهند. سرمایه‌گذاران با فرض سناریوی عدم‌توافق احتمالی همراه هستند. افزایش فروش نفت و درآمد ارزی کشور اتفاق مطلوبی بوده و بازار ریسک جدی به واسطه این موضوع نخواهد داشت.
بازاری که پارامتر‌‌‌های ریسک زیادی در آن وجود دارد طبیعتا بخشی از سبد سرمایه‌گذاری نقد یا سهام از شرکت‌هایی که ترجیحا از ضریب P/ E پایینی برخوردارند باشد، در آن جای می‌گیرد. سود تقسیمی بالای سهام یا تا حد امکان انتخاب شرکت‌هایی که از ریسک‌های موجود می‌توانند در امان باشند نیز می‌تواند برای سرمایه‌گذاری مطلوب ارزیابی شوند. با توجه به وضعیت سودآوری شرکت‌ها برای شاخص‌‌‌کل ارقام خیلی پایینی پیش‌بینی نمی‌شود و اصلاح قابل‌توجهی هم در انتظار بازار نیست.
اکنون موضوع مهم پیرامون زمان است که آیا بازار در کوتاه‌مدت حرکت صعودی خود را شروع می‌کند یا ممکن است زمان بیشتری برای بازگشت به صعود نیاز داشته باشد. با توجه به ثبات متغیر‌‌‌های فعلی روند کنونی ادامه‌‌‌دار خواهد بود. در صورت افزایش نرخ ارز به ارقامی به مراتب بیشتر از سطح فعلی، توافق خوب در حوزه سیاست خارجه و افزایش مجدد قیمت‌های جهانی می‌توانند به عنوان محرک برای رشد بازار ایفای نقش کنند، در غیر‌این صورت در کوتاه‌مدت هیجان خاصی در بازار نخواهیم داشت.
