به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، محققان و ستاره شناسان از امواج رادیویی برای عبور از گرد و غبارهایی استفاده کردند که کهکشان‌های یادشده را از دید مخفی می‌کرد.
یافته‌های مذکور نشان می‌دهد این کهکشان‌ها ابعاد و تعدد زیادی در ابتدای خلقت داشته‌اند و برآوردهای فعلی در مورد آنها کمتر از حد واقعی بوده است.
تلسکوپ فضایی هابل یکی از قدرتمندترین ابزار مشاهده کیهانی در اختیار انسان‌هاست که قادر به دیدن اجرام در فاصله بیش از ۱۳ میلیارد سال نوری از زمین است. از آنجایی که فضا و زمان بسیار در هم تنیده شده‌اند، اجرامی که در آن فاصله شناسایی می‌شوند، در شرایط ۱۳ میلیارد سال پیش خود مشاهده می‌شوند و این امر به اخترشناسان امکان می‌دهد که به طور مؤثر به گذشته و دوران پیدایش کیهان بنگرند.
دو کهکشان تازه کشف شده REBELS-۱۲-۲ و REBELS-۲۹-۲ نامگذاری شده‌اند، و اگرچه نور آنها ۱۳ میلیارد سال سفر کرده است تا به زمین برسد، اما این کهکشان‌ها در واقع بسیار بیشتر از ۱۳ میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارند. زیرا به لطف انبساط کیهان، کهکشان‌های مذکور اکنون در فاصله خیره کننده ۲۹ میلیارد سال نوری از ما قرار دارند و لذا در زمره دورترین کهکشان‌های شناخته شده توسط بشر قرار دارند.
کشف این کهکشان‌ها همچنین سوالات جالب جدیدی را در مورد جهان اولیه به ذهن متبادر می‌کند. بر اساس محاسبه ستاره شناسان، بین ۱۰ تا ۲۰ درصد از کهکشان‌های مربوط به ابتدای خلقت ممکن است در پشت گرد و غبارهای کیهانی پنهان شده باشند. لذا مدل‌های ما از تکامل کیهان ممکن است با واقعیت فاصله زیادی داشته باشند.
