تا سال 1995، مجله فرانس فوتبال، قانونی که داشت که طبق آن توپ طلا فقط به بازیکنان اروپایی تعلق می گرفت. به همین دلیل در طی سالهایی که دیگو مارادونا اسطوره آرژانتینی ، بدون شک بهترین بازیکن جهان بود مثل سالهای 1986، 1987 و 1990، این جایزه به بازیکنان دیگری رسید که شایستگی کمتری نسبت به مارادونا داشتند.
مثال واضح این مورد مربوط به سال 1986 بود که در آن مارادونا همراه با تیم ملی آرژانتین به قهرمانی جهان رسید و فوق ستاره جام بود اما جایزه توپ طلا به بازیکنی اوکراینی به نام ایگور بلانوف رسید، بازیکنی که با تیم دیناموکیف به قهرمانی اروپگ رسیده بود و چهار گل هم برای تیم ملی کشورش در جام جهانی به ثمر رساند. در واقع توپ طلا به بهترین بازیکن اروپا می رسید و نه بهترین بازیکن جهان.
البته مارادونا با انتخاب شدن به عنوان بهترین بازیکن جام جهانی 1986 جایزه توپ طلای مربوط به آن مسابقات را از آن خود کرد. اما سه سال بعد، این جایزه از موزه شهر ناپل ناپدید شد، جایی که محل نگهداری ان بود. گروهی از سارقان علاوه بر سرقت این جایزه بسیاری از اشیا ارزشمند و قیمتی را نیز دزدیده بودند.
مارادونا که در آن زمان 29 ساله بود، از این اتفاق به شدت ناراحت چون این توپ طلا خاطره جام جهانی 1986 برای او بود و اصلا نمی خواست آن را از دست بدهد. دیگو شخصا تماسهای زیادی با افارد مختلف برقرار کرد. یکی از این افراد سالواتوره لو روسو، جزو اعضای ارشد مافیای ناپل بود. مارادونا از او خواست در پیدان شدن این توپ طلای به سرقت رفته به او کمک کند.
این فرد هم کمک کرد که بخشی از اموال به سرقت رفته از جمله چند ساعت گرانقیت بازگردانده شود اما برای توپ طلا خیلی دیر شده بود چرا که سارقان آن را آب کرده بودند.
لو روسو در خاطرات خود نوشته: «بازگرداندن توپ طلا امکانپذیر نبود چون آن را ذوب کرده بودند. من حتی 15 میلیون لیر برای کسانی که محل آن را یپدا کرده بودند فرستادم اما آنها پول را پس دادند و گفتند که جایزه توپ طلا دیگر از بین رفته است. »
با این وجود، دست مارادونا از توپ طلا خالی نماند. در سال 1995، مجله فرانس فوتبال یک توپ طلای افتخاری به پاس قدردانی از خدمات مارادونا برای فوتبال جهان به او اهدا کرد. جایزه ای که باید چند بار به او تعلق می گرفت اما به خاطر قانون عجیب فرانس فوتبال این اتفاق برای مارادونا رخ نداده بود.
اما دست روزگار این یکی توپ طلا را نیز از مارادونا گرفت. در جولای سال 2014 خانه پدری دیگو در منطقه ویا دووتو با یک آتش سوزی مواجه شد که ببخش بیشتر آتش در طبقه همکف بود. در میان اشیای از بین رفته چندین یادگاری وجود داشت که یادآور تاریخچه فوتبالی اعجوبه آرژانتینی بود، یکی از آنها هم همان توپ طلای فرانس فوتبال بود که از بین رفت.
برای دیگو از بین رفتن این توپ طلا بسیار دردناک بود و خودش گفت قلبش از این اتفاق به درد آمده بود چرا که آن جایه را از یک اسطوره دیگر فوتبال جهان یعنی آلفردو دی استفانو دریافت کرده بود. در اکتبر 2020 این شانس به وجود آمد که توپ طلای فرانس فوتبال برای او بازسازی شود.
در آن سال مجله فرانس فوتبال درخواست مصاحبه با مارادونا را داد و مدیر تیم خیمانسیا در آن زمان که مدیر برنامه مارادونا هم بود، در ازای این مصاحبه تنها یک درخواست داشت اینکه توپ طلای مارادونا دوباره بازسازی شود یا دست کم چیزی شبیه ان برای او ساخته شود.
آن مصاحبه انجام شد اما نمایندگان فرانس فوتبال این مجله به نزدیکان مارادونا گفتند که ساختن آن مشابه ان توپ طلایی که مارادونا دریافت کرده بود امکانپذیر نیست چرا که آن یک مورد خاص بود که با طلای اضافه و طراحی خاص برای مارادونا ساخته شده بود و اینکه دیگر برندگان توپ طلا مثل لیونل مسی و کریستیانو رونالدو هم شبیه آن را دریافت نکردند بلکه نوع توپ طلای آنها متفاوت بود.
با این حال در نهایت با خواسته مارادونا موافقت شد اما او 25 نوامبر همان سال از دنیا رفت و دیگر دردسترس نبودکه توپ طلای جدید خود را دریافت کند. توپ طلای جدید البته هیچ وقت از فرانسه به آرژانتین منتقل نشد و مشخص نیست که فرانس فوتبال قول خود را عملی کرده است یا در اینده این کار را خواهد کرد یا نه و توپ طلا را به خانواده مارادونا خواهد داد یا نه.
